เช้านี้หยิบหนังสือเรื่อง..."ความผิดในความถูก"...ของหลวงปู่ชา อ่านหลังจากนั่งสมาธิ
หยิบอ่านหลายครั้ง หลายครา...และทำความเข้าใจ...
วันนี้ถึงคราที่ว่า...เข้าใจยิ่งขึ้น...ในเรื่องของ..."ความผิดในความถูก"
โดยนัย ท่านหมายถึงว่า...ในความถูกต้องนั้นมีความผิด หรือเป็นความผิด
เช่น..ท่านยกตัวอย่างว่า..."รถที่สกปรก...หากล้าง...มันก็สกปรกอีก...เจ้าของรถเช่า จึงไม่ล้างรถเพราะเดี๋ยวก็จะสกปรกอีก"....
มันก็ถูก...แต่มันผิด มันถูกตรงที่ว่า "...เดี๋ยวมันก็สกปรกอีก..." แต่มันผิดตรงที่ว่า...พอสกปรกแล้วทำไมไม่ล้าง..
ล้างให้สะอาด...เหมือนถ้วยจานที่เราใช้ทานข้าว...เพราะเดี๋ยวก็สกปรก หากล้าง..เดี๋ยวก็สกปรกอีก...นี่คือ ความถูก
แต่เราก็ต้องล้าง...ล้างเพื่อให้สะอาด...
...
จาก...การรับรู้...ย้อนกลับมาพิจารณา "ตน"...ว่าเคยทำสิ่งที่เรียกว่า "ผิดในความถูก" หรือไม่...
พบว่า...มีหลายเรื่อง..ที่เราพลาดไป และพยายามหาเหตุผล มาบิดเบือน "ความผิด" นั้นให้ถูกต้อง...
เช่น...การที่เราพลาดพลั้งทำเรื่องที่ล่อแหลมและเสี่ยงต่อการผิดศีลธรรม...แต่เราก็ยังดื้อดึง..ทำผิดนั้น
แต่กลับหาเหตุผล..มาหักล้าง...เพื่อให้รู้สึกว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นถูกต้อง...
แต่ "ใจ"...เราก็ยังกลับรู้สึกไม่สบายใจ...นั่นแสดงว่าเกิดทุกข์แล้ว...เพราะเราทำผิดต่อสิ่งที่ดีงามทางศีลธรรม
หากทุกข์แล้ว..ทำไมยังดื้อดึง...สุดท้ายเราก็ต้องถอยออกมา...เพราะนั่นเป็นความผิด
แม้เหตุผล...จะพอฟังได้...ก็ตาม
ดิฉันนึกไปถึง...บางเรื่องราว...ที่เกิดขึ้นที่กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง...มาพูดคุยด้วย
"เธอถามว่า...เธอไปแอบชอบพอกับชายคนหนึ่ง...ที่บอกกล่าวเธอว่า...เขารักเธอแต่เขามีภรรยาแล้ว
แต่...เขาบอกว่ากำลังจะเลิก..และขอร้องให้หญิงสาวนั้นรอ..และรอ
ระหว่างรอ...ทั้งคู่ก็มีการสร้างกรรม...ที่ร่วมกันก่อที่เป็นเรื่องผิดศีลธรรม...
แต่ทั้งคู่ให้เหตุผลว่า...เพราะรัก..รักที่บริสุทธิ์...เขาและเธอรักกัน...และรักอย่างอิสระ
เธอบอกว่า..เธอก็ไม่ได้ไปรบกวนครอบครัวเดิมเขา...เธอรอคอยอย่างเงียบๆ และอยู่ในส่วนของเธอ"...
เรื่องนี้อาจจะถูก..ที่เธอมีความรัก รักที่บริสุทธิ์...หรือรักที่เธอบอกว่าไร้การครอบครอง...และอิสระที่จะรัก
แต่..ผิด..เพราะผิดเรื่องศีลธรรม...ที่ฝ่ายชายยังมีพันธะอยู่...นั่นคือ ผิดศีลข้อกาเมฯ...
ถึงแม้ว่า...ฝ่ายชายจะให้ข้อมูล...ว่ากำลังจะหย่าจากภรรยา แต่เขาและภรรยายังมีข้อพันธะที่ผูกกันอยู่
ซึ่งจนแล้วจนรอด...ฝ่ายชายก็ไม่หย่าสักที...ผูกกรรมกันไป
...
หรือในเรื่องการฆ่าสัตว์เอง...
เราฆ่าเพราะกลัวว่า...สัตว์นั้นจะมาทำร้ายเรา
ซึ่ง...เขายังไม่ได้ทำแต่เรา...กลับลงมือก่อน..
หรืออีกหลายๆ เรื่อง..ที่คนเราพยายามหาเหตุผลมาหักล้างในเรื่องที่ผิดนั้น...ให้เป็นเรื่องที่ถูก
...
เราลองชำระ...จิต..ใจ...เราหรือยังว่า...
สิ่งที่ผ่านมาหรือกำลังกระทำอยู่นั้น...เป็นเรื่องของ "ความผิดในความถูก"...หรือไม่
ยิ่งพิจารณาเราก็ยิ่งมองเห็นความจริง"แท้"...อย่างชัดเจนขึ้น
ยิ่งพิจารณา...ยิ่งเกิดความละเอียด...ยิ่งทำให้เราได้มีทางเลือก..ทำสิ่งที่ดีงาม
หากสิ่งใดที่ผิดไปแล้ว...หากเรามาแก้ไข..แม้รอยผิดนั้นยังคงมีอยู่...
แต่รอยใหม่ที่ถูกต้อง...ก็ยังขยายรอยเพิ่มมากขึ้น...แบบไม่กลบเกลื่อนแต่ทำให้ชัดเจนขึ้น
มองเห็นชัดขึ้น...แต่รอยผิดนั้นมีไว้เพื่อพิจารณา...ให้เห็นถึงความจริงแท้...อย่างเข้าใจ
