วันนี้ดิฉันเดินทาง...จากขอนแก่นสายมาก กว่าจะมาถึงบ้านที่ยโสธร
ก็เกือบเที่ยง...แต่ก่อนที่จะเข้าบ้านแวะไปบ้านอา...เพื่อไปทักทายหลานสาวคนเล็ก...
ซึ่งเป็นลูกของเจ้าเพ็ญ...น้องสาว ลูกพี่ลูกน้อง...ที่คลอดลูกคนที่สอง...อ้วนจ้ำม่ำน่ารักมาก...
จากนั้นจึงแวะทักทายแม่...ก่อนเข้าที่ทำงาน
...
การเริ่มต้นของสัปดาห์ หลังจากที่เดือนนี้ แทบจะไม่ได้อยู่ที่สำนักงาน
ถือว่า...สดชื่น และเริ่มต้นได้ดี กับความรู้สึกของการมีความสุขในการทำงาน และกระตือรือร้นที่อยากจะทำ
เพื่อนร่วมงาน...พี่ๆ น้องๆ ...ค่อนข้างเอื้อ และอำนวย...สนับสนุน การทำงานและการดำรงชีวิตต่อกันและกันอย่างมาก
วันนี้ จึงเป็นอีกวันที่ดิฉันอยากจะทำให้เต็มที่เพื่อ..ทุกคน สิ่งไหนที่ผ่อนหนักเป็นเบา..ก็ไม่รีรอที่จะทำ
ทุกอย่าง คือ มิตรภาพ...และสิ่งที่สวยงาม...ในการทำงานร่วมกัน
เราใช้ชีวิตส่วนใหญ่...ที่ทำงาน..ทุกอย่างจึงควรเปี่ยมด้วยความสุขใจ
สิ่งที่เสี่ยงต่อการบั่นทอนจิตใจ...เราจะประคอง "ใจ" กัน และตัดสิ่งที่บั่นทอนนั้น..ออกไปให้เร็วที่สุด
ดูแลกันและกัน...
เมื่อภาระกิจเสร็จ..เราก็มักจะนั่งคุยกัน...อย่างสบายๆ...ในอารมณ์
เพื่อทบทวนงานไปในตัว...
เลิกงาน...ดิฉันเข้าบ้าน..Relax สักพักก็เปลี่ยนเสื้อผ้า...ไปวิ่ง..
วันนี้มีสิ่งพิเศษ...เกิดขึ้น
เพราะเป็นสิ่งที่ไม่ได้ทำมานาน..มาก
คือ...ขับมอเตอร์ไซด์ (เกือบลืมว่าตัวขับมอเตอร์ไซด์ได้)...และหลานชาย "อะตอม" ปั่นจักรยาย
มุ่งไปที่สวนสุขภาพ "ริมชี"...สนุก ตื่นเต้น..และมีความสุขดีจัง...
จากนั้นวอร์มอัพเตรียมร่างกายสักพัก...ทักทายกับน้าแดง...และคนอื่นๆ ที่รู้จัก
จึงออกวิ่งอย่างๆ เบา...เพื่อเตรียมกำลัง..อย่างสม่ำเสมอและคงที่...ได้รอบสระโดยที่ไม่หยุดพัก
ทำได้..และทำได้..ความรู้สึกมีความสุขแผ่ซ่าน..อย่างเบิกบาน...
...
จึงให้รางวัลตนเอง...แวะไปห้างเล็กๆ...ของเมืองยโสธร
ซื้อ...นม..ผลไม้...และอาหารเพื่อสุขภาพ
วันนี้พิเศษ...ได้โอกาสทำน้ำปั่นผลไม้...ผสมนมเปรี้ยว..ค้น ค้น..ในตู้เย็นว่าแม่มีผลไม้อะไรบ้าง..นำมาผสมกัน
ได้.."น้ำผลไม้ปั่นแห่งความสุข"...ปั่นให้แม่ดื่ม และสำหรับตนเอง
และนั่งคุยกันเบา เบา...กับแม่..
ถึงวิถี...ชีวิต..และการดูแลสุขภาพกายและจิต
มีความสุข...แบบเบา เบา และสบาย
กับการมาทบทวน...วิถีในวันนี้อีกครั้งกับการบันทึกไว้...
คือ ความสุขเล็กๆ..ที่เราหยิบยื่นให้กับตนเอง...อีกครั้งในวันนี้
สวสัดีครับ พี่สาว
มีเพื่อนๆ ..........ที่เราคุยด้วยอย่างมีความสุข
มีครอบครัว..........ญาติมิตรที่น่ารัก
ทักทายเพื่อนต่างวัยที่...............เป็นเพื่อนจริงๆ
แล้วใครจะมีควาสุขเท่าเรา
พี่หรอย
ชีวิต ดูผ่อนคลาย เบา และโล่งสบายดีนะครับ
..................
ใช้ชีวิตให้พอเพียง และเพียงพอสำหรับความสุขแก่ตน และคนรอบข้าง พร้อมเผื่อแผ่ให้คนทั้งโลก
ลูกสาวสวยจังนะ Dr Ka-Poom
ก๊าก
เป็นบันทึกที่นุ่มนวลมากครับพี่ Dr Ka-Poom อ่านแล้วเขาอยากกลับบ้าน ปานนี้แม่กำลังเกี่ยวข้าวอยู่งะ อยากกลับบ้านเร็ว ๆ แต่งานยุ่งมาก
LOVE happens
when you care deeply about someone.
you're my perrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr-fect......
สวัสดีคะ...คุณจ๊อด..
เห็นเน้นย้ำหลายบันทึกแล้วคะ...ว่าคิดถึงพี่กะปุ๋มมาก...มีอะไรให้ช่วยเหลือคะ...ยินดีนะคะ...
^__^
จบเมื่อไหร่บอกนะคะ...จะไปร่วมฉลองที่เกาะช้างคะ
พี่กะปุ๋ม
พี่หรอยคะ...
พี่ช่างเป็นพี่ชาย...ที่มีความสม่ำเสมอ..ต่อมิตรภาพที่ดีงามนี้นะคะ...
...
ฝากระลึกถึงพี่โรม..และเด็กๆ ด้วยนะคะ
แด่มิตรภาพ...และการเรียนรู้ภายใน
ตอนนี้กะปุ๋มกำลังศึกษาเรื่อง "ความผิดในความถูก"...อยู่คะ...หากตกผลึก..จะนำมาแลกเปลี่ยนคะ
^___^
กะปุ๋ม
คุณเอกคะ...
ทุกวันนี้กะปุ๋มมีความสุขตามอัตภาพคะ...นิ่งๆ..เบา เบา...สบายตามที่คุณเอกรับรู้น่ะคะ...
...
จิตดี..คิดดี พูดดี...ทำดี...
มีสุขในทุกข์...และมองทุกข์ให้เห็นและเข้าใจ...
...
เรียนรู้และเรียนรู้...เสมอ
*^___^*
กะปุ๋ม
คุณไร้นาม...เจ้าขา...
อ่านความเห็นแล้วงง ... งง...คะ
ลูกสาวนี่...คือ...????
...
พูดเป็นปริศนา...แล้วหัวเราะขำก๊าก...นี่ต้องอธิบายนะคะ...
Y__*
กะปุ๋ม
โห...คุณออต...
พี่กะปุ๋มรับรู้อารมณ์ด้วยเลย..."คิดถึงแม่"...
วันนี้ได้นั่งคุยกับแม่...อย่างตั้งใจ...เกี่ยวกับเรื่องดีดี..แล้วมีความสุขมากเลย...และที่สำคัญแม่ยอมดื่มน้ำปั่นเพื่อสุขภาพของพี่ด้วย...ดีใจมาก ^__^
....
อย่าลืมกอดแม่นะคะ
(^_______^)
กะปุ๋ม
พี่อึ่งอ๊อบคะ...
วันนี้เรามีพันธะสัญญาต่อกันนะคะ...กะปุ๋มจะรอฟังข่าวนะคะ...
...
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
ลืมบอกคะ...ชอบความเห็นคะ....
Y__*
กะปุ๋ม
กะปุ๋มคะ
ขอบคุณในสิ่งดีดีที่แนะนำในการใช้ชีวิต
เช้านี้ตื่นมาทดสอบอารมณ์ตัวเองก่อน
ไม่ใช้เวลาอย่างรีบเร่งเหมือนทุกวัน
ใช้เวลาเข้าครัว ทำน้ำปั่นให้แม่อย่างไม่รีบเร่ง(เหมือนทุกวัน)
ทำช้า ๆ ใช้สติ ใส่ความรักเพิ่มเติมไปอีกเยอะ ๆ
ได้คุยกับแม่ตอนเช้า ถามสุขภาพ ตรวจดูแผลจากการผ่าตัดทำบายพลาสหัวใจ ตรวจดูแผลผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่า ดูผิวที่ขาและมือที่แตก(แต่เริ่มดีเพราะทาโลชั่นมากขึ้น) หยอดยาตาให้แม่ 2 ขวด หลังการผ่าตัดเปลี่ยนต้อกระจกแล้ว ดูหน้าตาแม่....รู้สึกได้ถึงอารมณ์แห่งความสุข
เราให้เวลากับแม่น้อยมาก เพราะจากภาระหน้าที่การงาน จากภารกิจนอกบ้าน
เราทำให้แม่อย่างเป็นหน้าที่ แต่เราอาจจะลืมใส่ความรัก ความเอาใจใส่(มากกว่าที่เป็น)เพิ่มเข้าไป
ทบทวนตัวเองค่ะ
พรุ่งนี้วันเกิดแม่ จะพาแม่ไปทำบุญตอนเช้า.....
....อยากบอกว่า ลูกทุกคนรักแม่ค่ะ......
(.....บ้านนี้เลี้ยงแม่แบบบุฟเฟ่ต์ค่ะ....อิอิ)
พี่อึ่งอ๊อบคะ...
ขอบคุณมากนะคะที่เผื่อแผ่ความสุข...ได้ซึมซับร่วมด้วย...อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยคะ...เต็มตื่นด้วย ให้ความรู้สึกที่ดี..ละมุนละไม...
...
ทุกวันนี้เรามักทำอะไรตามหน้าที่...หากแต่เราขาดการทำด้วยหัวใจ...และหัวใจแห่งความรักและหวังดี...
...
บางครั้งบางคราเรามัวฟาดฟันกัน...เพื่อสนองตอบต่ออารมณ์เชิงลบ...แต่ลืม..หยิบยื่นสิ่งดีดีให้แก่กัน...
...
อ่านความเห็นพี่แล้วรู้สึกมีความสุขจัง
^__^
กะปุ๋ม
อรุณสวัสดิ์คะ..คุณเจษ
ยินดีและอนุญาตนะคะ...กะปุ๋มมีความสุขมากมายที่มาแบ่งปัน...และตักตวงได้เสมอคะ...
แบ่งปัน...นะคะ
(^___^)
กะปุ๋ม