บรรยายความทรงจำ...เมื่ออยากก้าวหน้า

ความก้าวหน้าอีกขั้น.....

              ผลประกาศรายชื่อผู้ได้รับเลือกเข้าศึกษาต่อในระดับพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลเวชปฏิบัติครอบครัว คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ รุ่นที่หนึ่ง ปีการศึกษา 2548 

                เย้ เย้ ดีใจจัง จะรุ่งก็คราวนี้แหละ ยังไม่รู้ว่าถ้ามีโอกาส วูบ วูบ วาบ วาบ สูงพอตัว ก็ของมันรุ่นหนึ่ง นี่ อะไรก็เปลี่ยนแปลงได้เสมอเหมือนฤดูที่แปรเปลี่ยน  คิดง่ายๆ จะจบไหมนะ เรียนไปเรียนมาอ้าว มาเรียนอะไรกันเนี่ย เริ่มมึนงง  เอะพวกเราจะไปเพิ่งใครได้บ้างละเนี่ย เหลียวว้ายแลขวาเจออาจารย์แล้วแหละ แต่ก็จูนกันไม่ติด ต่อกันไม่ได้ ความคิดของอาจารย์สูงมาก พวกเรามันดาวกระดาษ มองหาเพื่อนๆแต่ละคนก็พอเอาตัวรอด เริ่มหมดหนทาง เอาก้เอานะคนใกล้ดัง นี่แหละ พอระบายความอัดอั้นตันใจได้บ้าง เอ้อดีขึ้นบ้าง มีกำลังใจเรียนต่อแล้วแหละ

ปีหนึ่งรวมสาขา.....

                       สาขาพยาบาลเวชปฏิบัติครอบครัว 20 คน สาขาการพยาบาลจิตเวช 20 คน
                ครั้งแรกที่เจอหน้ากัน ก็ในวันสอบสัมภาษณ์ เริ่มมองเห็นแล้ว หน้าคุ้นๆว่าจะมีใครบ้างที่ได้เข้ามาศึกษาต่อโทกัน

                      เริ่มเรียนวันแรก ทุกคนสู้ดีมาก หน้าตาสดชื่นแจ่มใส ประกาศผลอาจารย์ที่ปรึกษา ทุกคนล้วนตื่นเต้น จะได้อาจารย์แม่มาช่วยดูแลลูกๆ อยากเห็นหน้าอาจารย์แม่ จะน่ารักไหม ดุไหม และรักเราไหม และอะไรอื่นๆอีกไหม ผุดขึ้นมาในสมองของพวกเรา  ซึ่ง ณ จุดตอนนี้ทุกคนคงจะทราบไปแล้วว่าเป็นอย่างไร 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณจ๊อด

ดีใจด้วยแบบย้อนหลังนะคะ  ไม่สายเกินไปนะคะ เย้!

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

สวัสดีครับ ครูอ้อย

• ไม่สายครับ
• แล้วครูอ้อย อาจารย์ที่ปรึกษาเป็นอย่างไรบ้างครับ
• จะไปพบ อ.เมื่อไร หรือครับ เตรียมให้พร้อมก่อนไปนะครับ