จากการที่ดิฉันได้เข้าร่วมการประชุมสัมมนาทางวิชาการ เรื่อง "7 ปี แห่งการปฏิรูปการศึกษา : ก้าวหน้า ถอยหลัง ฤาล้มเหลว" ในวันที่ 8 พ.ย 2549 ณ หอประชุมสุนันทานุสรณ์ และเรื่อง "การผลิตและพัฒนาวิชาชีพครู : ทัศนะและแนวทางของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง" ในวันที่ 11 พ.ย 2549 ณ ห้องประชุมช่อแก้วทำให้ฉันได้รับประสบการณ์ที่ดีเป็นอย่างมากเพราะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ
ขั้นตอนการจัดสัมมนาว่าไมได้เป็นเรื่องที่ง่ายเลย และคิดว่าคงจัดเตรียมงานภายในวันเดียวไม่เสร็จสมบูรณ์อย่างแน่นอนเพราะการจัดสัมมนาอย่างนี้
ี้ต้องอาศัยคนเป็นจำนวนมากและทุกคนจะต้องมีหน้าที่ที่แตกต่างกันไปและต้องรับผิดชอบ
หน้าที่ของตนอย่างดีด้วย เพราะถ้าทุกคนไม่รับผิดชอบงานของตนและยังจะไปยุ่งกับงานของคนอื่นจะทำให
้ระบบการทำงานสียไปเลยจะเป็นผลเสียต่อการจัดสัมมนาอย่างแน่นอนส่วนในงานสัมมนานี้ฉันได้รับ
หน้าที่ในการดูแลเรื่องของเกียรติบัตร
ให้แก่ผู้ที่มาเข้าร่วมการสัมมนาตอนแรกฉันคิดว่าหน้าที่นี้คงไม่มีอะไรมากมายแต่ฉันก็คิดผิดอย่างมากเพราะ
การทำเกียรติบัตรมีปัญหาอยู่หลายด้านเหมือนกัน เช่น ชื่อของผู้เข้าร่วมสัมมนาผิดเป็นเพราะคนทำเกียรติบัตรอ่านลายมือคนเซ็นต์ชื่อไม่ออก บางครั้งก็มีการผิมคำนำหน้าผิดบ้างเพราะตามความเป็นจริงแล้วเกียรติบัตรไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่ง
ของผู้ได้รับก็ได้แต่ก็ยังมีบางคนที่จะเอาให้ได้ก็เลยต้องแก้เป็นการใหญ่ และบางปัญหาก็เกิดจากผู้รับผิดชอบที่ประสานงานกันไม่ดีด้วยบางคนจะเอาอย่างนั้นบางคนจะเอาอย่างนี้ ผู้ช่วยงานอย่างฉันก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องทำตามคำสั่งของใครก็เลยเกิดปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นบ่อยมาก เพราะฉะนั้นการจัดสัมมนาจะต้องมีการประสานงานกันให้รู้เรื่อง
ส่วนเนื้อหาของการสัมมนานั้นฉันได้รับฟังอยุ่บ้างแต่ไม่มากเท่าไหร่ผู้ที่มาเข้าร่วมก็จะมีการซักถามกับวิทยากร
อยู่ตลอดทำให้เกิดประเด็นอยู่หลายเป็นเด็นเหมือนกันที่มีประโยชน์มาก
ส่วนเนื้อหาของการสัมมนานั้นฉันคงนำมาเล่า
ในวันต่อไปก็แล้วกันเพราะรู้สึกว่าวันนี้จะเขียนเยอะไปแล้ว
ตกลงว่าการสัมมนาในครั้งนี้ให้ประโยชน์กับฉันเป็นอย่างมาก และได้รู้อะไรดีๆ ขั้นมากมาย
ขอบอกว่าการทำเกียรติบัตรมันวุ่นวายจริงๆครับ แต่ถ้ามีการประสานงานกันที่ดีของผู้จัด ผู้เข้าสัมมนา และฝ่ายต่างๆ ก็คงเป็นไปอย่างราบรื่น ผมว่าฝ่ายอื่นๆก็คงจะวุ่นวายเหมือนกันทุกๆฝ่ายล่ะครับ........
ผมอยากได้คำนำเกี่ยวกับเรื่องยุงอะครับ