การเขียนบันทึกนั้น เขียนอย่างไรก้เขียนได้ แต่จะเขียนอย่างไรให้ได้ดีมีผู้อ่านมากมายและถูกใจไปหมดทุกเรื่อง..นั้นยาก แต่ครูอ้อยมีวิธี ที่ไม่แยบยล แต่นำไปใช้ได้ผล ลองดูสิคะ
จากการที่ ครูอ้อย......สิริพร กุ่ยกระโทก ครูโรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี) สำนักงานเขตพื้นที่กรุงเทพมหานครเขต 2 ได้รับรางวัลสุดคะนึง ประจำเดือน ตุลาคม 2549 จาก สคส.
เรียนเชิญอ่านที่นี่
มีคำถามมาหาครูอ้อยทันทีที่ได้รับรางวัล ซึ่งถ้าไม่มีคำถามมา ครูอ้อยก็คิดจะเขียนแล้วล่ะ แต่..ยังไม่มีความมั่นใจ จึงหยุดความคิดที่จะเขียนไว้ก่อน นั่นคือ กลวิธีของครูอ้อยที่จะต้องมีทุกครั้งในการเริ่มต้นเขียน
จะเริ่มต้นกับการเขียนที่มีคุณภาพนั้น ขึ้นอยู่กับท่านผู้ที่จะเริ่มต้นเขียนนั้นมีความเชื่อมั่น ศรัทธาในสำนักไหน สำนักใครสำนักท่าน ดีไปหมดทุกสำนัก แล้วแต่ว่าผู้ที่จะเขียนนั้นจะเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวผู้เขียนที่ชื่นชอบมากแค่ไหน จึงจะเลือกวิธีของเขาเจ้าของตำรับมาใช้ในการเขียนของตน
สำหรับครูอ้อย มีวิธีการเขียนเป็นของตัวเอง เขียนจากความรู้สึก เขียนออกมาใจ เขียนออกมาจากประสบการณ์ เขียนออกมาจากการอยากที่จะเขียน
แต่ถ้าอยากรู้จริงๆก็จะบอกว่า ครูอ้อยมีสูตรการเขียนที่เป็นของครูอ้อยเอง ดังนี้......สูตรการเขียนของครูอ้อย...จิต..ใจ ...จุด...จัด...จบ
1. จิต.....คือการเขียนออกมาจากจิตใจที่อยากจะเขียน เรื่องใดที่สะกดใจผู้อ่านได้ก็นำมาเขียน
2. ใจ....คือเดาให้ออกว่าจะถูกใจผู้อ่านหรือไม่ ไม่เขียนเรื่องที่ผู้อ่านไม่ชอบนั่นเอง
3. จุด....คือมีจุดยืนของตนเอง ผู้อ่านจะอ่านและจะรับรู้ได้ว่านี่คือการเขียนของครูอ้อย
4. จัด.....คือการนำตัวอย่าง ส่วนประกอบของเรื่อง รูปภาพ มานำเสนอเข้าด้วยกัน
5. จบ...คือการจบอย่างมีคุณค่า มีความประทับใจ
นอกจากนั้น ครูอ้อยต้องอ่าน อ่านมากรู้มาก และพยายามนำมุม แง่คิด การดำเนินการที่เหมาะสมกับเรื่องที่เขียนของครูอ้อยให้จงได้
ดังนั้นเมื่ออ่านมาก ก็จะเห็นและเข้าใจในวิธีการเขียนของนักเขียนท่านอื่นๆ ครูอ้อยก็จะนำวิธีหรือสไตล์การเขียนของท่านที่ครูอ้อยชื่นชอบเหล่านั้นมาใช้ในการเขียนของตน ผสมผสานกับสูตรการเขียนของครูอ้อยเอง เรื่องที่เขียนก็จะสนุก มีสาระน่าอ่าน ผู้อ่านจะคล้อยตาม เห็นด้วย ติดตามอ่านเรื่องที่เขียนนั้นอย่างไม่ลดละ
นี่คือเสน่ห์ของการเขียน ที่ท่านจะต้องนำมา หยิบมา เก็บมา ในทุกครั้งที่ท่านได้อ่าน
ข้อสังเกตบางประการ...โปรดอย่าเลียนแบบ....อย่านำมาทั้งดุ้น....อย่าเขียนในที่เดียวกัน
ท่านผู้อ่านคงสงสัยว่า ใครกันนะที่เป็นต้นแบบการเขียนของครูอ้อย บางท่านที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของบันทึกครูอ้อยก็รู้ทันที โดยที่ครูอ้อยไม่ต้องบอก
คุณประพนธ์ ...เป็นนักเขียนคนแรกที่ครูอ้อยอ่านแล้วเข้าใจ โดยไม่ต้องเลื่อนขึ้นมาอ่านอีก อ่านแล้วนำไปปฎิบัติได้ ใช้วิธีการเขียนแบบง่ายๆ สั้นๆ ไม่ยืดยาว เนื้อหาแน่นหนา ครูอ้อยต้องเก็บลิงค์ไว้อ่านในคราวต่อไปทุกที ส่วนใหญ่เป็นเรื่อง KM ที่ครูอ้อยไม่สันทัดและกำลังศึกษา ท่านใช้เทคนิคการเขียนเน้นตัวอักษร เล่นลูกเล่นให้ผู้อ่านเข้าใจได้โดยง่าย ครูอ้อยก็เก็บและนำมาปฏิบัติอยู่เสมอ ....ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
คุณเม่ย....เป็นนักเขียนหญิงชั้นแนวหน้าของ GotoKnow ที่ครูอ้อยชื่นชอบ ชอบทั้งวิธีการเขียนและจุดเด่นของการเขียน คุณเม่ย เขียนจากประบการณ์ซึ่งเป็นแนวเดียวกับครูอ้อยเปี๊ยบ แต่คุณเม่ยจะเขียนเรื่อง ครอบครัว ลูกๆ และการทำงาน ครูอ้อยชอบการสังเกตซึ่งเป็นนิสัยของคุณเม่ย ความรอบคอบในการคิด คิดให้ละเอียด คิดได้ทุกเรื่องที่ใกล้ตัว ครูอ้อยชื่นชอบเธอที่เธอเขียนบันทึกได้ดี.....ครูอ้อยขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
คุณจันทรรัตน์...เขียนบันทึกในเรื่องของจิตใจ คุณจันทรรัตน์เป็นนักเขียนที่ดีมาก ไม่เขียนยาวมากจนเกินไป และไม่เคยเบื่อที่จะอ่านเรื่องของเธอ ได้ข้อคิดทุกครั้งที่อ่าน อ่านทีไรครูอ้อยก็จะนำประเด็นที่เกิดขึ้นนั้นมาเขียนเป็นเรื่องของตนเอง ถือว่าเป็นการต่อยอดความคิดให้แตกออกไป คุณจันทรรัตน์มีแบบอย่างที่ครูอ้อยชอบอีกอย่างหนึ่งคือ..เป็นตัวของตัวเอง มีความเชื่อมั่นสูง กล้าคิด กล้าพูด และตรงไปตรงมา......ครูอ้อยขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
คุณปภังกร..นักวิชาการ อาจารย์ที่เขียนบันทึกทีไร ครูอ้อยต้องคลิกเข้าไปอ่าน และเวลาที่ท่านเขียนก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่เป็นเวลาอ่านของครูอ้อย อ่านเสร็จแล้ว ไม่สามารถตอบได้ เพราะ ไม่มีความรู้ที่จะตอบอาจารย์เลย ครูอ้อยต้องเลื่อนไปดูข้อความอีกครั้งแล้วตอบทีละข้อ เนื้อหาของท่านดีมาก สมควรที่จะจำและนำมาปฏิบัติ ในเรื่องของการเขียนเชิงวิชาการ ที่ครู..อย่างครูอ้อยต้องการมากๆ เช่นกันค่ะ.......ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
คุณบอน_ กาฬสินธุ์ ...นักเขียนฝีปากกล้าที่ครูอ้อยชื่นชอบมากที่สุด เธอมีอะไรที่แฝงอยู่ในความคิดที่ครูอ้อยคาดเดาได้ เหมือนกับว่า มี sense of humour เดียวกัน สิ่งที่ไม่ดี เราไม่นำมาเขียนในบันทึก ครูอ้อยอ่านบันทึกของเธอและเห็นว่า บันทึกของเธอมีหลากหลายมากทีเดียว เวลาที่เธอเข้ามาเขียนบันทึกจะเป็นเวลาเดียวกับที่ครูอ้อยอ่าน ครูอ้อยชอบการตัดยอดของการเขียนของแต่ละท่าน แล้วนำไปเขียนต่อยอด ติดตา ต่อกิ่งเป็นของตนเอง และสไตล์การเขียนของคุณบอน จะเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ ซึ่งคุณสมบัติที่ดีของนักเขียนต้องมี และมีการยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น ยอมรับอย่างมีเหตุผล มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ กล้าคิด กล้าแสดงออกในการเขียนอย่างเป็นตัวของตัวเอง และใจดีด้วย.....
ครูอ้อยขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้เช่นกัน และอีกท่านหนึ่งทึ่ครูอ้อยจะลืมไม่ได้คือ..
คุณ beeman ที่ครูอ้อยชื่นชอบ นับถือเป็นปรมาจารย์ของครูอ้อยเลยค่ะ เวลามีบันทึกโพสต์มา ครูอ้อยจะรีบอ่านของท่าน แต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็น เพราะกลัวเปิ่น ตอบไม่ตรงประเด็น แต่ใจจริงแล้วชอบการเขียนของท่าน อ่านแล้วมีพลัง ครุอ้อยก็จำวิธีการเขียนของท่านมาด้วยค่ะ
นักเขียนที่ดีนั้น......ต้องทำตัวเปรียบเสมือนน้ำชาที่ไม่เคยล้นถ้วย
นักเขียนที่ดีนั้น......ต้องทำตัวเปรียบเสมือนดอกทานตะวันที่รอรับแสงตะวันโดนไม่กลัวฤทธิ์ของแสงแดดแผดเผา
นักเขียนที่ดีนั้น.....ต้องทำตัวเปรียบเสมือนเกลือที่เค็ม อยู่ที่ไหนก็เค็ม
ขอให้ท่านผู้อ่านที่กำลังคิดที่จะเขียน..จงประสบกับความสำเร็จในการเขียน และมีจุดยืนเป็นของตนเองในการเขียน..ในเร็ววัน