ย้อนหลังไปเมื่อ 15 เม.ย. 55 เมื่อลูกอายุ 9 ปีครึ่ง
วันที่คุณตาเสียชีวิต เป็นอีกวาระหนึ่งที่แม่ได้เห็นการเติบโตทางความคิดของลูก
-----
ธรรศกับธรณ์ทำให้แม่ surprise มาก ลูกแสดงอาการปกติกับการตายของคุณตา ตอนเจอครั้งแรกธรณ์เข้าไปจับแขน และหันมาบอกแม่ว่า
“แขนเย็นๆ หน่อย ธรณ์ขอเรียกคุณตาหน่อยนะแม่”
หลังจากเรียก คุณตาครับ 2-3 ครั้ง ธรณ์ก้หันมาบอกว่า
“แม่ครับ คุณตาคงไปสวรรค์แล้วหละ” … เอ้า! เก่งอีกลูก
ช่วงที่รอโรงพยาบาลมารับศพ ธรณ์จะเวียนเข้าเวียนออกมาจับตัว มาจัดพวงมาลัยที่วางบนอกหลายรอบ เข้ามาอยู่กับคุณตาแม้จะไม่มีใครในห้อง
พอแม่จะจัดเรื่องรดน้ำให้คุณตา ธรณ์ก็มาช่วยจับมือ และเนื่องจากพานที่แม่เอาไปขอบพานจะเป็นหยักแหลมๆ ธรณ์กลัวคุณตาเจ็บ ธรณ์บอกว่า “เดี๋ยวธรณ์จับมือคุณตา เอามือธรณ์รองไว้ให้เอง ธรณ์ยอมเจ็บ” แต่แม่ก็หาผ้ามารองแทน
พอแม่ให้น้าปานช่วยหาถุงเท้ามาใส่ให้คุณตา ธรณ์อาสาขอใส่ถุงเท้าให้เองจนเรียบร้อย ใส่เสร็จกลัวคุณตาร้อน ธรณ์ยังเอาพัดมาพัดให้คุณตาอีกทั้งที่ห้องก็เปิดแอร์
น้องน่ารักมากเลยค่ะ