ผมเคยฟังท่านผู้รู้ที่จำไม่ได้ว่าใคร พูดว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ เพราะจิตนาการสามารถสร้างความรู้ได้ไม่มีที่สิ้นสุด ถ้ามีการนำจิตนาการมาสร้างเป็นสมมติฐาน ทดสอบ ทดลอง วิเคราะห์ สังเคราะห์ ทดสอบซ้ำเรื่อยๆ ก็จะไดความรู้ต่อยอดไปเรื่อยๆ ประเด็นนี้จะต่างกับคนที่ขาดจิตนาการที่คอยแต่จะฟังว่าใครว่าอะไร จะได้เอาไปใช้ เช่น เกษตรกรบางคนรอคำแนะนำของทางราชการ หรือนักศึกษารออาจารย์บอกจด หรือสั่งให้ทำงาน ลักษณะเช่นนี้ก็จะกลายเป็นกระบวนการรับรู้แทนการเรียนรู้ แต่แม้จะมีการเรียนรู้บ้างก็เล็กน้อย เพราะไม่รู้ และขาดจิตนาการจะคิดอะไรต่อ
ดังนั้นการพัฒนาจินตนาการก็น่าจะเป็นการพัฒนาทักษะที่สำคัญ ที่ผมแทบจะไม่เคยได้ยินใครพูดถึงเลย ทั้งๆที่สำคัญมาก ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม อาจเป็นไปได้ไหมว่าผู้สอนในปัจจุบันก็ขาดจินตนาการเหมือนกัน ก็เลยกลายเป็นเตี้ยอุ้มค่อมไปไหนไม่รอด
ผมเลยอยากเสนอว่า เรามาตั้งสถาบันจัดการจิตนาการกันดีไหมครับ เราจะได้มีความรู้มากๆ มารองรับ KM ของเรา เพื่อนำไปสู่การพัฒนาปัญญา (Wisdom development)
ผมขอจองตั้งชื่อสถาบันว่า Imagination Development Institute (IDI) จะดีไหมครับ เราจะได้มีความรู้พอ และครบวงจรในการพัฒนานะครับ ไม่ต้องทำแบบขาดแคลนอยางที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
สนับสนุนอีกแรงครับอาจารย์ จินตนาการสำคัญมากแม้แต่คนเรียนศิลปะยังต้องฝึกจิตนาการ คนเหล่านี้จินตนาการท่วมหัวแต่มาถึงบาครั้งจินจนาการการหดหาย ต้องสนับสนุนสร้างทักษะจิตนาการเหล่านี้
คุณดอกแก้วครับ
นี่เป็นความพยายามอันหนึ่งของผม ที่จะสะกิดให้คนคิดและหาทางพัฒนาเรื่องนี้ครับ
ไม่งั้นความรู้จะไม่มีที่อยู่ครับ จัดการไปก็เท่านั้นไม่มีประโยชน์