งง ไหมคะ ... ไม่รู้ว่าจะพูดเรื่องอะไรกันหนอ
ก็สืบเนื่องมาจากเรื่อง ร่วมด้วยช่วยกัน กับเครือข่ายเภสัชศาสตร์ ค่ะ มาคุยให้หนุ่มที่บ้านฟัง (สามี) ... เธอก็บอกว่า เออ แล้วเขาจะมาเอาทันตแพทย์ไปทำอะไร (นี่ แสดงว่า ไม่รู้จักเราซะแล้ว ... ว่าเข้านั้น)
แต่ที่เขาพูดมาก็น่าคิดนะคะ
เขาบอกว่า เรื่องของเภสัช มีเรื่องที่ hot hit อยู่ที่ รพ.ของเขาอยู่เรื่องหนึ่งตอนนี้ก็คือ ยาที่สั่งจ่ายคนไข้ไปแล้วน่ะ ไม่ว่าทั้งคนไข้ OPD หรือ คนไข้ใน Ward เมื่อคนไข้แพ้ยา หรือหมอสั่งเปลี่ยนยาให้คนไข้น่ะ ยานั้นจะนำมาคืนได้หรือไม่ เพื่อที่คนไข้จะได้เงินชดเชยกลับคืน หรือเปลี่ยนยาให้ใหม่
???
เออ เราก็ตอบไปถูกเน๊าะ ... แต่ก็ช่วยคิด
- น่าจะให้คืนได้นะ ?
- แล้วจะจ่ายเงินคืนให้ยังไง ?
- แล้วยาที่เปิดใช้แล้วน่ะ นำมาจ่ายให้คนอื่นได้ไหมล่ะ ?
- แล้วยา expose อะไรไปแล้วหรือยัง ใช้ซ้ำได้ไหม ?
- แล้วห้องเภสัช จะรับคืนยาจาก ward ไหมล่ะ ?
- แล้วจะนำยาไป sterile แล้วนำมาใช้ไหมได้ไหมล่ะ ?
- ???
โอ๊ย หลายคำถามเลย และไม่มีคำตอบเลย
เราเลยฟันธง (เพราะว่าไม่มีคำตอบ) ... แหม ก็ต้องให้เขาไปคุยกันสิ ทั้งแพทย์ พยาบาล เภสัช คนไข้ ธุรการด้วยหรือเปล่า (เพราะต้องเก็บตังค์) ... คำตอบก็น่าจะอยู่ที่นั่นน่ะนา
เป็นอันจบบทสนทนา ที่ยังไม่มีคำตอบค่ะ
อ.ปภังกร และพี่เม่ยคะ
คงจะได้ F2F กันที่ไบเทค 1-2 ธค. นี้นะคะ
อ่านแล้วทำให้เห็นบรรยากาศของครอบครัวคุณหมอว่าเป็นครอบครัวที่มีบรรยากาศแบบ KM ครับ
ความรู้บางอย่างมันได้จากความบังเอิญเหมือนกันะครับ ถ้าไม่บังเอิญมาคุยกับหนุ่มที่บ้าน......เรื่องเล่านี้ก็คงไม่เกิดขึ้น.....ในชีวิตของคนโดยทั่วไปผมก็ว่าเป็นอย่างนี้ รู้ด้วยเหตุบังเอิญ
การตั้งคำถามเป็นนำทางสู่ความรู้มากมาย คุณหมอช่างมีเทคนิคในการตั้งคำถามจริงๆเลยครับ อยากจะให้คุณหมอเขียนเกี่ยนวกับเรื่องนี้สักบันทึกหรือหลายๆบันทึก เพราะอ่านแล้วได้แนวทางที่จะนำไปใช้งานในหน้าที่ต่อไป...ประสบการณ์การตั้งคำถาม
และยิ่งฟันธงว่าคำตอบอยู่ที่นั่น....ด้วยแล้ว ก็สะท้อนว่าวิธีคิดเป็นวิธีคิดแบบจัดการความรู้ให้เขาได้ช่วยกันหาคำตอบในสิ่งที่อยากรู้เอาเอง
ขอบคุณครับที่เล่าสิ่งที่ทำให้ทราบ...ต่อยอดความคิดให้ผมได้หลายเรื่อง
ครูนงคะ
เรื่องการพูดคุยเช่นนี้ ก็ใช้ได้กับงานในหน้าที่เหมือนกันนะคะ เพียงแต่ว่า ... เวลาประชุมกันเป็นทางการเมื่อไร บรรยากาศ KM มันไม่ค่อยจะเกิดได้ง่ายๆ เลยค่ะ ... มันเป็นบรรยากาศของการต้องได้ output ของตัวเอง ความคิดของตัวเองต้องถูกต้องเสมอ ... เฮ้อ เหนื่อยใจ
G2K เป็นเวทีที่ทำให้ตัวเอง ได้ลับความรู้ ลับจิตวิญญาณ์จริงๆ ค่ะ เพราะชุมชนเช่น G2K นี้ หาได้ไม่ง่ายนักเลย
ครูนงเป็นคนหนึ่งค่ะที่สะท้อนความรู้ดีๆ กับการทำงานเพื่อสังคมให้กับตัวเอง ได้เรียนรู้ และนำไปเป็นแบบอย่าง ... ขอบคุณครูนงด้วยค่ะ
คุณหมอนนท์คะ
เรื่องนี้จะนำไปเสนอเป็นไอเดียให้พี่หัวหน้าพยาบาลประจำ word ดูว่าเค้ามีระบบการจัดการอย่างไร และถ้าเป็น คนไข้นอกแล้วสามารถทำได้อย่างไร แล้วจะเข้ามาให้ข้อมูลเพิ่มเติมต่อไปนะคะ
อ.สมพรค่ะ
ดีจังเลย ... เพราะว่าเรื่องนี้ก็ไม่เคยคิดถึงเหมือนกันนะคะ ถ้าทำได้ น่าจะเป็นประโยชน์ให้กับลูกค้า คือ คนไข้ได้ดีทีเดียว