ตายแล้ว ไปไหน

ตายแล้ว ไปไหน หลายท่านคงสงสัยว่าคนเราตายแล้วจะไปอยู่ไหน

บ้างก็เชื่อว่า คนดีตายแล้วจะขึ้นสวรรค์ คนไม่ดีตายแล้วจะตกนรก

บ้างก็เชื่อว่า คนดีตายแล้วจะเกิดเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า คนไม่ดีตายแล้วจะไปเกิดเป็นสัตว์เดรฉาน

บ้างก็เชื่อว่า ผู้ที่บรรลุอรหันต์ตายแล้วจะไม่เกิดอีก อย่างนี้เป็นต้น

ซึ่งเราลืมนึกว่า ตัวเราประกอบด้วยอะไรบ้าง ซึ่งตัวเราประกอบด้วยเซลล์

เซลล์หลายๆ เซลล์รวมกันเป็นอวัยวะ

อวัยวะต่างๆ ก็ทำหน้าที่แตกต่างกันแต่มีความสัมพันธ์กัน

และอวัยวะที่ทำให้รับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส จำ นึกคิด วิเคราะห์ แยกแยะ ตอบสนอง ก็คือสมอง

ซึ่งความเชื่อว่าคนเราตายแล้ว ไปไหน ต่างๆ นาๆ ก็ขึ้นอยู่กับว่า สมองได้รับการปลูกฝังอย่างไรต่างๆ นาๆ ซึ่งส่วนใหญ่จะเชื่ออย่างนั้นต่างๆ นาๆ เหตุที่เชื่ออย่างนั้นต่างๆ นาๆ ก็เพราะมีสมองไว้จำ และเชื่อตามคำสอนต่างๆ นาๆ แต่ขาดการวิเคราะห์ แยกแยะถึงเหตุ ผล หรือการเกิดและดับ

ถ้าเราวิเคราะห์ แยกแยะ ให้ดีแล้ว เราจะไม่เชื่ออย่างนั้นต่างๆ นาๆ เพราะรู้ทั้งรู้ว่า เรารับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส จำ นึกคิด วิเคราะห์ แยกแยะ ตอบสนองได้ก็เพราะสมอง ถ้าเราไม่มีสมอง หรือมีแต่สมองใช้การไม่ได้ เราก็จะไม่สามารถรับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส จำ นึกคิด วิเคราะห์ แยกแยะตอบสนองได้ เราก็จะไม่รับรู้อะไรต่อมิอะไรจากการปลูกฝัง หรืออบรมสั่งสอน เพราะฉะนั้น เราจะไม่มีความเชื่อใดๆ ในสมองเลย

สรุปตายแล้ว สมองจะตาย สมองสั่งการไม่ได้ อวัยวะไม่ทำงาน เคลื่อนไหวไม่ได้ แล้วจะไปไหนได้ดังนั้น ตายแล้ว ไปไหนไม่ได้ แต่อย่าลืมว่าตอนมีชีวิตอยู่ขอให้เราจงไม่ทำบาปทั้งปวง ทำความดีให้ถึงพร้อม และทำใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส เมื่อตายไปแล้วลูกหลานของเราจะได้ไม่อับอายผู้ที่ยังไม่ตาย