หลายท่านคงรู้จักอาจารย์ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ นะครับ....ได้รับรางวัลสุดคะนึงเดือนกรกฎาคม 2549
บังเอิญอาจารย์ปภังกร มีน้องสาวคนหนึ่ง อายุห่างกันประมาณ 9-10 ปี มาเรียนที่มน. คุณปภังกร เลยฝากน้องสาว..ซึ่งอยู่คนละคณะ..ให้ผมดูแลด้วย..
วันหนึ่งผมได้ไปคุมสอบ จึงได้พบน้องสาวคุณปภังกร และวิชาที่ผมไปคุมสอบนั้นผมก็เป็นหนึ่งในผู้สอนด้วย....
เมื่อผมพบน้องสาวคุณปภังกรแล้ว ผมก็แจ้งข่าวไปให้คุณปภังกรทราบ...โดยมารยาท..คุณปภังกรก็ส่งข่าวตอบมา แต่ที่ผมแปลกใจก็คือ สิ่งที่คุณปภังกรเขียนมาดังนี้ครับ
"เผอิญผมเพิ่งทราบความน่าอัศจรรย์อีกหนึ่งอย่าง ที่ขออนุญาตเรียนให้อาจารย์ทราบครับ เพราะครอบครัวของผมเคยรู้จักกับท่านอาจารย์มาหลายปีครับ ก่อนที่น้องสาวผมจะไปเรียนที่ ม.น.ครับ
เนื่องจากการที่ในอดีตพ่อของผมเคยได้ติดต่อน้ำผึ้งจากท่านอาจารย์ผ่านครูคนหนึ่งที่ชื่อต๋องครับ เพื่อนำมาขายที่อำเภอคลองลานครับ ซึ่งนับว่าผมและครอบครัวหลาย ๆ คนมีโอกาสและวาสนาเป็นอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับอาจารย์ครับ เป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์มาก ๆ เลยครับ ตั้งแต่ผมได้ยินเรื่องเล่าจากน้องสาวว่าพ่อของผมเคยรับน้ำผึ้งจากอาจารย์มาจำหน่าย และผมก็ได้มีโอกาสทานน้ำผึ้งของอาจารย์ด้วยครับ
สุดท้ายนี้ต้องกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งหนึ่งในน้ำใจไมตรีที่มีให้ผมกับครอบครัวเสมอมา"
คุณ beeman คะ