********
********
เสียงไก่ขันขยันปลุกให้ลุกตื่น
พอลุกยืน เริ่มนังนุง ยุ่งจังหู
ก็ลูกเรา เจ้าหอยหลอด ยอดพธู
ที่อยู่ๆ เกิดเรื่องยุ่ง กุ้งยิงตา
แม่มองดู รู้สึกขำ (แต่)ทำหน้าขรึม
บ่นพำพึม เป็นอยู่ได้ ไม่(อยาก)สุงสิง
แต่โชคดี มีวิชา รักษาจริง
ได้จากสิ่ง ที่ประสบ เคยพบมา
ใช้ความร้อน ช่วยผ่อนคลาย ให้หายปวด
ค่อยๆนวด จนเย็นลง ตรงได้ที่
ทำบ่อยๆ ค่อยๆลอง สองสามสี่
สองวันนี้ก็จะหายสบายตา
ก็สองตาตั้งอยู่ใกล้บนใบหน้า
สองมือพา เชื้อติดหนับ น่าจับขัง
เขี่ย แคะ ขยี้ ยังมีป้าย ว้าย!รุงรัง
ไม่ระวัง พาเชื้อร้าย กล้ำกรายตา
ทางที่ถูก ลูกควรต้อง ครองสะอาด
อย่าให้ขาด หมั่นล้างมือ ที่ถือของ
เก็บผมเผ้า ให้เข้าทาง ตามครรลอง
จะสมปอง ได้หลบพ้น (ไม่)โดนกุ้งยิง....
ทึ่งๆ และทึ่งค่ะ พี่เม่ย
เล่าให้ฟังหน่อยเถิดค่ะว่า คิดอะไรอยู่บ้างตอนที่แต่งกลอน หาคำยังไงถึงได้ทั้งความที่ต้องการ แถมยังสัมผัสคล้องจองกันได้อย่างนี้
ยอดเยี่ยมแบบไม่ธรรมดาเลยแหละคุณโอ๋
กลอนเดินไม่สะดุด ความก็กระชับเป็นลำดับเป็นเรื่องราว ไม่อาจเรียนหรือเลียนกันได้ง่ายๆ นับเป็นพรสวรรค์ของพี่เม่ยเขาอย่างแท้จริง ... มีบรรยากาศ ทักษิณ (มงคลนาม=ภาคใต้) สอดแทรกอยู่ด้วย น่ารักดี
ยุ่งจังหู ... น้องทำไหร?
คนเหนือแต่ชอบของใต้เป็นชีวิตจิตใจเลยนิ.
ใช้ไข่ต้ม แก้กุ้งยิง จริงหรือนี่
มันคงมี ที่มา อย่าสงสัย
ที่ไปแอบ ดูมา เห็นอะไร
จึงใช้ไข่ แก้เคล็ด สำเร็จพลัน.
แต่งต่อเล่นเพื่อครื้นเครงครับไม่มีสาระ และไม่เกี่ยวกับกรณีของลูกสาวพี่เม่ยด้วย .. ถ้าจะเกี่ยวอาจเป็นกรณีคนอื่นๆเช่นคุณชายขอบเป็นต้น.
พี่เม่ยคะ ... รวมคารม คำคมพี่เม่ย เล่ม 1 เสร็จหรือยังคะ ... ขอสมัครเป็นสมาชิกด้วยคนนะคะ
ติดใจฝีมือกลอนของคุณพี่
ตัวน้องนี้พยายามนานหนักหนา
ได้แค่เนี้ย....คิดตั้งนานหลายเพลา
แล้วก็ปลงอนิจจากับตัวเอง..
เฮ่อ...ไม่ได้เรื่องเล้ย
สวัสดีค่ะ...พี่เม่ย