มติของสภามหาวิทยาลัยมหิดล เกี่ยวกับร่าง พ.ร.บ. มหาวิทยาลัยมหิดล พ.ศ. ..........

          ข้อเท็จจริงที่สำคัญที่อภิปรายกันในที่ประชุมสภามหาวิทยาลัยมหิดล  เมื่อวันที่ ๑๕ พ.ย. ๔๙  ก็คือ

          (๑) ต้องรีบดำเนินการออกกฎหมายนี้ให้เสร็จทันอายุของสภานิติบัญญัติแห่งชาติชุดนี้ให้ได้   มิฉะนั้น อาจต้องรอต่อไปอีกหลายปี   ก่อผลเสียหายต่อโอกาสมีความคล่องตัวยืดหยุ่นในการพัฒนามหาวิทยาลัยมหิดล

          (๒) หากต้องการผลตามข้อ ๑   ต้องเลือกดำเนินการในขั้นตอนที่ลัดสั้นที่สุด   ผ่านขั้นตอนน้อยที่สุด   ต้องไม่เสนอร่าง พ.ร.บ. ใหม่ที่ต้องกลับไปผ่านคณะกรรมการกฤษฎีกา   ซึ่งจะใช้เวลานานมาก (อาจหลายปี)  และขั้นตอนอื่นๆ ก็มากขึ้นด้วย

          (๓) ต้องตระหนักว่า   การเสนอร่าง พ.ร.บ. ไปจากมหาวิทยาลัยนั้น   ไม่ใช่ว่าจะได้กฎหมายตามที่เราเสนอ   จะมีขั้นตอนที่มีการแก้ไขโดยคนหลายกลุ่ม   ดังนั้น  ในขั้นตอนการออกกฎหมายนี้ควรมุ่งหวังเฉพาะหลักใหญ่ๆ ก่อน    ส่วนรายละเอียดยอมประนีประนอมบ้าง   หวังไปแก้รายละเอียดบางอย่างในภายหน้าเมื่อมีการดำเนินการและสังคมยอมรับหลักการใหม่ๆ มากขึ้น

          (๔) หวังไปแก้ไขรายละเอียดบางอย่างที่ประชาคมมหิดลต้องการ   และคณะทำงานของสภามหาวิทยาลัยพิจารณาแล้วเห็นเหมาะสม   ในขั้นตอนของคณะกรรมาธิการวิสามัญของสภานิติบัญญัติ   โดยที่สภาจะมีมติแต่งตั้งผู้แทนไปอยู่ในคณะกรรมาธิการดังกล่าว

          สภามหาวิทยาลัยจึงมีมติ ๓ ข้อ ดังนี้

          ๑. ให้มหาวิทยาลัยเสนอร่าง พ.ร.บ. ฉบับที่ไม่ต้องกลับไปผ่านคณะกรรมการกฤษฎีกาอีก  ต่อ สกอ. เพื่อดำเนินการออกกฎหมายอย่างรวดเร็ว   ทันอายุสภานิติบัญญัติชุดนี้

          ๒. สภามหาวิทยาลัยจะแต่งตั้งคณะทำงานพิจารณารายละเอียด  และรับฟังข้อคิดเห็น   เพื่อเตรียมประเด็นไปขอแก้ไขร่าง พ.ร.บ. ในชั้นกรรมาธิการฯ  (จะนำเข้าสภามหาวิทยาลัยในวันที่ ๑๘ ธ.ค. ๔๙)  

          ๓. สภามหาวิทยาลัยจะแต่งตั้งตัวบุคคลที่จะไปนั่งอยู่ในคณะกรรมาธิการวิสามัญ พิจารณาร่าง พ.ร.บ. มหาวิทยาลัยมหิดล พ.ศ. ..... ของสภานิติบัญญัติ

วิจารณ์   พานิช
๑๖ พ.ย. ๔๙