เรียนรู้จักเชียงใหม่มาได้ ๑ เดือน แต่ดันมาตอนงานพืชสวนโลกเชียงใหม่เลยดูวุ่นวายเป็นพิเศษ โดยเฉพาะบริเวณที่พักและที่เรียนเพราะเป็นทางผ่านไปงานพืชสวนโลก
เชียงใหม่เมืองแห่งความสงบเย็น ไม่เร่งร้อนเหมือนกรุงเทพ การทำงานที่นี่ทำให้เราได้มีเวลาคิดวิเคราะห์จัดระบบคววามคิดมากขึ้น
ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ ในช่วงแรกที่มารู้สึกไม่สบายใจเพราะงานมีน้อยเมื่อเทียบกับตอนทำงาน แต่ความรับผิดชอบในตัวเองต้องมีเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว จากเดิมที่ต้องรับผิดชอบในหน้าที่การงงานและลูกศิษย์ตอนนี้ต้องรับผิดชอบในความคาดหวังของตัวเอง ครอบครัว คนร่วมงาน และลูกศิษย์ ว่าสิ่งที่เราเก็บกี่ยวจากการเสียสละของผู้ร่วมงานที่ทำงานที่ต้องรับภาระของเรามากมาย ต้องทำให้คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป
ที่นี่เป็นเมืองที่มีความหลากหลายแต่ก็น้อยกว่ากรุงเทพ ดูจากวัตถุ และสถานที่ต่งๆบริเวณรอบเมืองคงเปลี่ยนไปจากเดิมมาก
ไม่รู้ว่าการส่งเสริมการท่องเที่ยวที่เน้น กิน เที่ยว มันจะก่อให้เกิดความยั่งยืนกับประเทศชาติเราได้อีกนานแค่ไหน
อย่างมีบางคืนที่ต้องผ่านย่านคูเมือง มองไปข้างทางเห็นร้านรวงที่มีหญิงสวยแต่งกายท้าลมหนาวมานั่งเรียงรายกันอยู่หน้าร้าน มองเห็นแล้วก็ต้องบอกว่าขัดตาเรา แต่อาจจะเข้าตาคนอื่นก็ได้
ไม่มีความเห็น