วันนี้มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนกับพี่ที่เรียนด้วยกันเรื่องเกี่ยวกับนักเรียน
เราปรารภว่าเดี๋ยวนี้เด็กไม่ค่อยเรียนทางวิทยาศาสตร์กันเลยนะ ไม่รู้เป็นเพราะว่ายากหรืออะไร ทั้งๆที่ประเทศกำลังต้องการกำลังคนอย่างมากมายเพื่อพัฒนาทางด้านวิทยาศาสตร์(ที่มีจริยธรรม)ในการพัฒนาแก้ปัญหาประเทศ
พี่เลยเล่าให้ฟังว่า ทุกวันนี้สอนพิเศษเด็กนักเรียนชั้นมัธยมยังกลุ้มใจเลยเพราะเด็กไม่สามารถที่จะคิดอย่างเป็นขั้นตอนได้ ได้แต่จำเอา ครูสั่งการบ้านมาก็ดูเฉลยแล้วก็ลอกไป
เราคิดว่าถึงส่งผลกระทบตามมาถึงชั้นอุดมศึกษานี่เอง
ปัญหามันอยู่ที่ไหน
อยู่ที่สภาพสังคมที่ใช้เงินเป็นหลัก หรือระบบการศึกษาที่เปลี่ยนไป
สภาพสังคมคือครูมีเงินเดือนน้อย(หรือเปล่าไม่รู้)เลยต้องอาศัยการสอนพิเศษเป็นส่วนเสริมรายได้ ให้มากขึ้นพอกับรายจ่าย (อันนี้ถ้าคิดให้ดีว่าเราใช้น้อยลงแล้วไม่ต้องหาเงินมามากมายเพื่อสนองความต้องการของเราน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้คนมีความทุกข์น้อยกว่าในปัจจุบัน)
หรือสองระบบการศึกษาที่เปลี่ยนตามกระแสการพัฒนา ที่จะเรียนอย่างไรก็เรียนได้ ไม่ต้องมีพื้นฐานก็เรียนได้ เช่นการเรียนวิชาเคมี ไม่ต้องรู้จักตารางธาตุก็สามารถเรียนการผสมสารเคมีได้ ดีไหมมันก็ดีเป็นวิธีลัดทำให้การเรียนรู้เร็วขึ้นแต่ก็ทำให้ขาดความรอบคอบ ความเอาใจใส่ เพราะถ้าเรายังม่รู้คุณหรือโทษในสิ่งใดแล้วเราไปลองทำ ถ้าเป็นผลดีก็โชคดีไป แต่ถ้ามันเกิดภัยแล้วใครต้องรับผลนั้น
ครูเปรียบเสมือนเรือจ้าง ถ้าไม่มีน้ำมีแต่ถนนใครจะมาจ้างเรือ ใช้รถดีกว่าเพราะมีแต่ถนน
ไม่มีความเห็น