15 พ.ย.49 เวลา 12.15 น. พี่เม่ยมีนัดกับงานนำเสนอผลงาน Patho-Otop2 ของภาควิชาพยาธิฯ เราค่ะ เพราะรับหน้าที่เป็นผู้ดำเนินรายการในวันนี้....
เพียงเวลาประมาณ 11.45 น. ก็เริ่มถูก "ยิก" จากคุณ
ตาค่ะ ที่ปฏิบัติงานอยู่จุดเครื่องมืออัตโนมัติด้วยกันว่า "อาจารย์ไปก่อนเถอะ ไปเถอะ.... เผื่อจะต้องไปเตรียมตัวอะไรก่อน"...ตาทำท่าเหมือนตื่นเต้นแทนยังไงยังงั้นเลยค่ะ
พี่เม่ยคิดไปคิดมา ไปก่อนก็ดีเหมือนกันค่ะ เผื่อมีอะไรติดขัดก็จะได้ช่วยกันเตรียมหามาให้พร้อมก่อนเวลาได้ จึงรวบรวมเอกสารที่เกี่ยวข้องพร้อมอาวุธคู่กายคือ "แว่นตา" (วันก่อนมีประสบการณ์เรื่องลืมแว่นตาไปแล้วครั้งหนึ่งค่ะ ปรากฏว่าต้องทำตาหยีเวลามองกระดาษหรือมองจอคอมพ์ จนเป็นเหตุให้เกิดรอยย่นเพิ่มขึ้นบนใบหน้าหลายเส้น....) แต่คราวนี้เพิ่มอาวุธที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ ช้อนกับส้อม ค่ะ เพราะครั้งก่อนได้ช้อนพลาสติคเล็กๆที่บอบบางมาก ทำให้ทานข้าวไม่ค่อยหรอย...วันนี้จึงมั่นหมายในใจว่า ต้องทานให้หรอยไปเลย...
เดินไปถึงห้องประชุม ก็เมียงๆมองๆเพื่อตรวจสอบความพร้อมของเวทีเรียบร้อย ก็มีเวลารับประทานอาหารสบายๆ จนได้เวลา 12.15 น. เป๊ะ! สอดส่ายสายตามองหาท่านกรรมการ เห็นว่ามาครบทุกท่านแล้ว เราก็เริ่มการนำเสนอผลงานได้พอดี
เพราะได้
เรียนรู้จากผู้มีประสบการณ์ มาบ้างแล้วว่าการสร้างบรรยากาศให้เป็นกันเองนั้น มีส่วนสำคัญที่จะช่วยให้ผู้นำเสนอสามารถ "ถ่ายทอด" ความรู้ของตัวเองออกมาได้อย่างเนียนๆ ดังนั้นความตั้งใจของพี่เม่ยในวันนี้ก็คือการ
สร้างบรรยากาศให้เป็นกันเองให้มากๆหน่อย และเพื่อให้ผู้นำเสนอรู้สึกอบอุ่นว่ามีคนคอยเชียร์อยู่ข้างๆ พี่เม่ยจึงเลือกวิธีการนั่งแบบเอียงตัวเข้าหาผู้พูดเล็กน้อย และมองที่จอคอมพ์ไปพร้อมๆกัน
...ในระหว่างการนำเสนอของแต่ละท่าน ก็มีขลุกขลักบ้างเล็กน้อย เราก็ช่วยกันบอก ช่วยแก้ไขกันไปค่ะ เขยิบเข้าไปช่วยชี้ปุ่มโน้น คลิ๊กปุ่มนี้ อันนี้นอกจากเป็นการช่วยอำนวยความสะดวกแล้ว ยังช่วยให้เวลากระชับขึ้นด้วยค่ะ.....(ต้องขอบคุณผู้ควบคุมเวลา คุณจำเป็น และคุณหล้า ที่คอยส่งสัญญาณให้ตลอดเวลาค่ะ....)
ถือโอกาสที่ต้องนั่งอยู่หน้าเวทีตลอดเวลา ได้เห็นคุณกิจในระยะประชิดตัว ทำให้เก็บเกี่ยว "เคล็ดลับ" ของความสำเร็จในการนำเสนองานมาได้มากเชียวค่ะ.....จึงนำมาบอกเล่าไว้เผื่อคุณกิจท่านอื่นสนใจจะนำไปปรับใช้กับตัวเองได้นะคะ
- เข้าใจว่าคุณกิจทุกท่านมีการเตรียมตัวก่อนพูดเป็นอย่างดี สังเกตว่ามีการพูดเกริ่นนำเล็กน้อยเพื่อลดความตื่นเต้นกันได้ดีทีเดียวค่ะ
- รู้จักควบคุมเวลา พอเห็นสัญญาณไฟเตือนก็สามารถปรับวิธีการพูดให้รวบรัดขึ้นได้
-
ลดความประหม่าด้วยการไม่ออกมามือเปล่า แต่นำเอกสารติดมือออกไปด้วย และพลิกอ่านบ้างเป็นครั้งคราว
- พูดบอกเล่าแบบเป็นกันเอง บางท่านมีมุขเด็ด มุขฮาออกมาด้วย (แต่อย่างเผลอให้มากเกิน จนไปลดความสำคัญของเนื้อหาที่จะนำเสนอนะคะ)
-
ฟังคำถามจากฟลอร์อย่างตั้งใจ ตอบได้ตรงประเด็น
-
เข้าใจและเปิดใจรับฟังข้อเสนอแนะจากคณะกรรมการเพื่อนำไปประยุกต์ใช้กับงานต่อไป
สรุปบรรยากาศทั่วๆไปในการนำเสนอวันนี้ ดูเหมือนจะลดความตื่นเต้นกันลงไปได้บ้างแล้วค่ะ บอกแล้วไงว่าเสน่ห์ของ Patho-Otop ของเรานั้นอยู่ตรงที่
"สนุกๆ สบายๆ แต่ได้งานเยอะนะ!"
ยังมีอีกหลายครั้งค่ะ กับการนำเสนอผลงาน Patho-Otop2 อย่าลืมนะคะ ของฝากคุณกิจทุกท่าน... ไม่มีใครรู้ได้ดีเท่ากับคนที่ลงมือทำเองอย่างแน่นอนค่ะ เรากำลังได้มีโอกาสมาบอกเล่าประสบการณ์ ความรู้ในตัวเรา เพื่อให้ผู้อื่นได้มีโอกาสเข้ามาเรียนรู้....
ขอให้สนุกกับการนำเสนอโครงการต่อไปนะคะ
" ชัวร์ และ เชียร์"
หมายเหตุ: ได้เรียนรู้จากประสบการณ์อีกครั้งหนึ่งแล้วค่ะ ว่าเวลานั่งอยู่หน้าเวที จะมีลมจากแอร์เป่าลงมาพอดี๊ พอดี พอนั่งนานๆถึงสองชั่วโมงเนี่ยมือแข็งเลยค่ะ ครั้งต่อไปต้องไม่ลืมเสื้อแจ๊คเก็ตแขนยาวแล้วค่ะ