ผศ.พญ.วัลลี สัตยาศัย เป็นอาจารย์ของอาจารย์แพทย์ที่ดิฉันเคารพนับถือมาก ทุกปี คณะสหเวชศาสตร์จะต้องเชิญท่านมาติวเข้มบรรดาคณาจารย์ของคณะฯ ในสารพัดเรื่องของความเป็นครู ปีนี้ เราก็เรียนเชิญท่านมาอีก ในวันที่ 27 และ 28 ต.ค. วันแรก ในหัวข้อ เรื่อง การเรียนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem Based Learning) อาจารย์แถมพกเรื่อง การวิจัยเพื่อพัฒนากระบวนการเรียนการสอน ให้ด้วย ส่วนวันที่สอง ทางคณะได้เชิญอาจารย์ผู้คุมฝึกปฏิบัติงานของนิสิตในทุกสาขามาจากแหล่งฝึกใกล้เคียง เพื่อมาร่วมกัน ประเมินการเรียนการสอนภาคปฏิบัติสำหรับอาจารย์จากแหล่งฝึก ก็ได้ท่านอาจารย์วัลลี อีกเช่นเคย เป็นวิทยากรให้ความรู้การประเมินจิตพิสัย แบบ Rubric
ดิฉันอยากอบรมให้ได้ตลอดรายการ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ จึงขอให้มีการบันทึก VDO ไว้ ช่วงที่ได้ฟังการบรรยาย ดิฉันมีสัญญาเก่าๆ ที่ติดมาจาก KM ทำให้เกิดปฏิกิริยาเทียบเทียงในหัวสมองทันทีว่า แนวทางการประเมินแบบ Rubric นี้ ช่างคล้ายคลึงยังกะฝาแฝดกับ ตารางแห่งอิสระภาพ เครื่องมือหนึ่งของการจัดการความรู้เสียนี่กระไร แล้วก็..การจัด small group discussion ให้มีอาจารย์เป็น FA และมีกระบวนการให้นิสิตที่รับหน้าที่เป็นเลขากลุ่มเป็น Note taker ก็ใช่เลย คล้ายรูปแบบ Small group Story telling ของ KM อีกเช่นกัน
กระบวนการแก้ปัญหาเพื่อเรียนรู้โดยตัวนิสิตเองนี้ อ.วัลลี บอกว่า บางทีก็เรียก SDL : Self directed learning และชอบคำที่ ศ.นพ.ทองจันทร์ หงศ์ลดารมณ์ ปรมาจารย์ทางด้าน Med ED เคยแปลเป็นภาษาไทยได้อย่างไพเราะ และมีความหมายว่า การเรียนรู้โดยการกำกับตนเอง จะประกอบไปด้วย
นอกจากนี้ ควรมีการประเมินการทำงานของกลุ่มในภาพรวมว่ามีข้อบกพร่องอย่างไร จะแก้ไขอย่างไรให้มีประสิทธิภาพ
เหมือน AAR ตอนจบกระบวนการกลุ่ม ที่ท่าน อ.หมอวิจารณ์ สอนให้ทำ เปี๊ยบเลยนะค่ะ
ไม่มีความเห็น