บันทึกฉบับที่สาม

รักนะเด็กโง่

วันนี้มีเรียนของอาจารย์อีกแล้ว และอาจารย์ก้อสั่งงานมากจะตายให้เวลาก้อนิดเดียวทำไม่ทันตอ้งออกมานั่งทำที่ร้านซึ่งทำให้สิ้นเปลืองเป็นอย่างมาก

จะต้องเสียสละค่าขนมมาทำงานของอาจารย์ฉันคิดว่ามันแพงกว่าซื้อกระดาษรายงานเสียอีก

เทคโนโลยีอาจจะดีแต่มันทำให้คนเราฟุ้มเฟือยและทำให้เราเสียอารมณ์ถ้ามันช้าจนเกีนไป

ฉันหิวเลยมากวันนี้เพราะยังไม่ได้ทานอะไรเลยมัวแต่รีบทำงานของอาจารย์ให้เสร็จซึ่งอาจารย์คงไม่รู้หรอกว่านักศึกษาจะรู้สึกเช่นไรเพราะอาจารย์ใจร้ายสั่งงานมาก

แต่ไม่เป็นไรฉันคิด่วามันจะทำให้ฉันมีประสบการณ์ในชีวิตมันทำให้ฉันรู้จักคำว่าอดทน  ต่อสู้ เพื่ออนาคตที่สดใสในวันข้างหน้า