ความรัก...จงรักษาไว้
ถ้าคุณเคย...
ถ้าตอนนี้คุณมีความรัก จงเรียนรู้กันและกัน
จงเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยกัน เรียนรู้ที่จะทำเพื่อคนที่เรารัก
จงรู้จักถนอมความรักที่คุณมีไว้ให้นานเท่านาน
..เพราะเมื่อคุณเสียมันไป.. คุณจะไม่มีทางที่จะได้มันกลับมาอีก
แม้ว่าคุณจะทำยังไงก็ตาม
เคยมั้ย..ที่เจอคนที่เปนทุกสิ่งทุกอย่าง
แต่คุณไม่สามารถทำอะไรได้เลย..
เคยมั้ยที่จะรู้สึกว่าอีกครึ่งชีวิตที่เหลือของคุณ
จะทำยังไง..
การเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง เป็นสิ่งที่ดี
แต่การที่ทำอะไรลงไป เคยคิดมั้ยว่าที่ทำลงไป
..เพื่อใคร..
จากนี้...เธอก็คงไปดี ก็ขอให้เธอจงสุขสบาย
เธอจงเดินไปตามความฝันของเธอที่เธอตั้งใจ
..แม้ฉันต้องเสียใจ..
และฉันจะรับไว้เอง
..อย่างน้อย..เธอก็ทำให้ฉันรู้ว่าเคยมี..
"ความสุข"เพียงใด
ได้เป็นคนที่เธอ"เคยรัก"ก็ดีแค่ไหน
ฉันต้องยอมเข้าใจ..เกิดมาแค่เพียงได้รักกัน
สุดท้ายชีวิตของฉัน ..ก็ไม่มีใคร..
**ไม่เคยเสียดายเลยที่เราได้รักกัน..
แต่เสียใจ และเจ็บใจ
ที่ไม่อาจดูแลและรักษา"ความรัก"
ไว้กับตัวเองได้
...ความสุขที่หายไป.. **
หากปาฏิหารย์มีจริง ขอแค่สักครั้ง..
..แค่ได้รับโอกาส..
ได้พิสูจน์..และดูแลความรักนั้น
แต่จะมีจริงๆเหรอ..ปาฏิหารย์
ไม่มีความเห็น