ภาคีและเครือข่ายในพื้นที่ของเรา
วันที่กลุ่มศูนย์ข้าวชุมชนบ้านหนองกอง ดำเนินการประเมินผลผลิตข้าวในแปลงเรียนรู้เมื่อวันที่ 9 พ.ย. 2549 ที่ผมเคยบ้นทึกแล้วนั้น(ลิงค์)
วันนี้ ผมขอบันทึกต่อเนื่องถึงบรรยากาศและการมีส่วนร่วมในภาคีหรือเครื่อข่ายในการปฏิบัติงานภาคสนามของเรา ซึ่งใตความเป็นจริงแล้วในพื้นที่หรือในภาคสนามนั้น เราไม่ได้ดำเนินกิจกรรมต่างเพียงลำพังหน่วยงานของกรมส่งเสริมการเกษตรเพียงหน่วยงานเดียวเท่านั้น เรามีเพื่อน มีเครือข่าย และในการทำงานเราใช้ชาวบ้านเป็นศูนย์กลางครับ
ในเบื้องต้น การปฏิบัติงานในภาคสนามเราก็ได้ใช้การประสานงานกับหน่วยงานข้างเคียงอยู่บ้างแล้ว แต่เมื่อเราได้ใช้ KM เป็นเครื่องมือ ทำคุณอำนวยในพื้นที่ของเรามีความเข้าใจและตระหนักถึงความสำคัญในการทำงานร่วมกันมากยิ่งขึ้น และสิ่งที่เราได้รับการแนะนำจากคณะศึกษาดูงานจาก มมหิดล เมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2549 (ลิงค์) โดยเฉพาะจาก รศ.ดร.เนาวรัตน์ พรายน้อย ที่ได้ให้ข้อคิดเกี่ยวกับการทำ KM โดยใช้พื้นที่เป็นฐาน พัฒนาให้เกิดการผลัดดันในเชิงนโยบายของท้องถิ่น
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ตำบลนาบ่อคำโดยคุณเชิงชาย เรือนคำปา คุณอำนวยในพื้นที่ของเราได้ ซึ่งในวันนั้นก็ได้เข้า ลปรร.กับคณะศึกษาดูงานจาก ม.มหิดลด้วย ได้นำแนวคิดไปปรับใช้และขยายการ ลปรร.ให้มีวงกว้างออกไป ซึ่งผมก็คงขอนำภาพบรรยากาศการดำเนินกระบวนการของชาวบ้านในวันที่ 9 พ.ย. มาขยายความต่อ เพื่อสื่อให้เห็นการเริ่มต้นขยายการ ลปรร.โดยใช้พื้นที่เป็นฐาน ดังนี้ครับ
- ในเวที่ที่สถานีอนามัยบ้านหนองกอง ตำบลนาบ่อคำในวันนั้น ท่านนายก อบต. ซึ่งเป็นคุณเอื้ออำนวยตัวจริงในตำบล ได้มาร่วมเวทีด้วย (เสื้อสีฟ้าแขนยาว-คนนั่งขวามือ) และได้สนับสนุนกิจกรรมหลายๆ อย่างของกลุ่มภายในตำบล
- คุณหมอไพรัชช์ โมกมัน หน.สถานนีอนามัยบ้านหนองกอง ก็ได้เอื้อเฟื้อสถานที่ และลงไปร่วมกระบวนการ ลปรร.ของชาวบ้านด้วย และที่สำคัญคุณหมอก็ได้ปลูกข้าวเองในพื้นที่ 3 ไร่ ใกล้กับสถานีอนามัย เพื่อร่วมทดสอบการปลูกข้าวโดยไม่ใช้สารเคมีด้วย
- ทีมครูที่สนใจ KM ได้ร่วมเวทีการเรียนรู้ด้วย จาก 3 ท่านเดิมคือ (จากซ้ายไปขาว) คนที่1 อ.เกษร อ่อนคำ จากโรงเรียนหนองกองพิทยาคม คนที่ 2 อ.เรณู รื่นรวย จากโรงเรียนบ้านโนนสมบูรณ์ และ คนที่ 4 อ.ยงยุทธ ฟองธิวงค์ จากโรงเรียนบ้านแม่พลู(จ.ตาก) ยังมีครูที่โรงเรียนบ้านหนองกองพิยาคม อีก 1 ท่านที่สนใจอยากเรียนรู้กระบวนการจัดการความรู้ของชาวบ้านมาร่วมด้วย คือคนที่ 3 อ.พรฟ้า ดรุงคชจโรจน์ (ขออภัยหากเขียนนามากุลผิด)
- บรรยากาศของการเสาวนาอย่างเป็นกันเองระหว่างภาคี/เครือข่ายที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ไม่ได้มีใครสั่งการหรือกำหนดกฏเกณฑ์ แม้เวลาจะล่วงเลยไปจนเกือบมืดก็ยัง ลปรร.กันอย่างเพลิดเพลิน ต่างคนก็ต่างได้เรียนรู้ และต่างคนก็ต่างได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างมีความสุข
ผมบันทึกมาเพื่อให้ได้เห็นภาพของการปฏิบัติงานจริงๆ ในภาคสนามว่า แท้จริงแล้วเราไม่ได้โดดเดี่ยว และการทำงานในพื้นที่เราก็ต้องร่วมมือ ร่วมแรงร่วมใจกันอยู่บ้างแล้ว เพียงแต่พวกเราปรับเปลี่ยนวิธีคิดและวิธีการทำงานจากเดิมที่งานใครงานมัน / ของใครของมัน เปลี่ยนมาร่วมมือกันทำงานคนละไม้คนละมือให้มากขึ้น ออกนอกกรอบเดิมๆ..... ก็จะสามารถเสริมหนุนซึ่งกันและกันได้เป็นอย่างดี นับเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีๆ ที่อยากนำมาแลกเปลี่ยนครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก
ความเห็น (6)
เรียน น้องสิงห็ป่าสัก
เป็นการสนธิกำลัง เป็นเพื่อนเรียนรู้ เป็นเพื่อนช่วยเพื่อน เป็นสมานฉันท์ทางการศึกษา เป็น....... แต่จะเป็นอย่างที่ว่าได้นั้นจะต้องออกนอกกรอบอย่างที่น้องว่าให้ได้เสียก่อน ซึ่งเมื่อทำได้แล้วก็น่าดีใจอย่างภาพที่เห็นนั่นแหละครับ เป็นบรรยากาศที่ดีมากๆเลยครับ ขอบคุณที่ทำให้เกิดสังคมการเรียนรู้ได้ในส่วนหนึ่งของประเทศไทยแล้ว ขอบคุณขบวนการ PAR ที่ทำแล้วเวิร์ค มีรูปธรรมให้เห็น และขอบคุณน้องมากที่ขยันนำสิ่งดีๆมาให้ได้เรียนรู้ร่วมกัน
ปลื้มใจด้วยค่ะ
คราวที่แล้ว ก็บันทึกแพ้ อ.กะปุ๋ม ... คราวนี้ก็บันทึกแพ้ ครูนงอีกแล้ว ทั้งๆ ที่เขียนสั้นกว่ากันเยอะเลยนะคะ ...
เขาเรียกว่า ครูนงมือ (พิมพ์) ไวกว่า หรือเปล่าหนอ
เรียนน้องสิงห์ป่าสักผ่านไปยังคุณหมอนนทลี (เอาอย่างในสภา......)
บล็อกดังๆต้องแย่งกันอย่างนี้แหละครับ ใครจะได้มาก่อนกัน (หัวเราะ.......ครับ)
เรียน ครูนงเมืองคอน
- ในการปฏิบัติงานในพื้นที่หากการเรียนรู้หรือกิจกรรมใดก็ตาม หากชาวบ้านได้มีส่วนร่วมมาตั้งแต่ต้น(ปัญหาของเขาเอง) และสามารถเข้าร่วมได้ทุกขั้นตอน โดยเราและภาคีคอยสนับสนุนอยู่ห่างๆ บรรยากาศดีๆ อย่างนี้ที่นครศรีฯ ก็มีมากเช่นกันนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ
เรียน คุณหมอนนทลี
- ขอบพระคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ ช้าก็ไม่เป็นไรครับ
- ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามครับ