พรุ่งนี้กับความหลัง


พรุ่งนี้กับความหลัง
 ทุกวันของชีวิตมีค่าเท่ากันหรือเปล่าก็ไม่รู้ ราคาของวันพรุ่งนี้ กับวันที่ผ่านเลย อย่างไหนจะถูกหรือแพงกว่ากัน
ไม่มีคำตอบเป็นสูตรสำเร็จตายตัว ขึ้นอยู่กับว่าใครให้น้ำหนักส่วนไหนเป็นพิเศษ
 สิ่งที่น่าเศร้าใจเลือเกิน คือ คนที่ได้แต่หวังว่าชีวิตน่าจะเป็นไปอย่างนั้นอย่างนี้ มีอะไรที่อยากทำมากมาย แต่ไม่มี
โอกาสได้ลงมือทำ หรือไม่กล้าทำ เพียงเพราะติดหนึบอยู่กับความหลัง
 และที่สำคัญ ...ความหลังของบางคน ก็ไม่ได้วิเศษดีงามหนักหนา
 พร่ำเพ้ออยู่แต่กับคำพูดว่า "ฉันน่าจะ... " ไปตลอดชีวิต โดยไม่ได้ทำอะไรที่ตัวเองน่าจะทำเลย
 ผมเชื่อมาตลอดว่า การผูกติดกับคนอื่นมาก ๆ ปล่อยให้คนอื่นมามีส่วนกับชีวิตเรามากเกินไปนั้น เป็นดาบสองคม
มีทั้งผลประโยชน์และราคาที่ต้องจ่าย แน่นอนว่า ไม่ใช่ราคาถูกๆ คนส่วนหนึ่งจึงแลกอิสรภาพกับความโดดเดี่ยว ไร้ที่พึ่งพิง
ปลดแอกตัวเองจากความสัมพันธ์ เพื่อยอมตนเป็นทาสรับใช้ความฝันตามลำพัง
 มนุษย์ผ่านการวิวัฒนาการมาหลายขั้นตอน ทั้งในด้านกายภาพและพฤติกรรม บางทีคนรุ่นเดียวกับผม อาจเป็น
ส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการ คือเป็นภาวะที่มนุษย์ซึ่งเคยเป็นสัตว์สังคม เริ่มกลายพันธุ์มาเป็นสัตว์ที่ไม่ปรารถนาสังคมมากนัก
เริ่มคลี่คลายสายสัมพันธ์ระหว่างคนใกล้ชิด จากรูปแบบที่แนบแน่น มาเป็นแบบหลวมๆ พร้อมหลุดขาดจากกันได้ง่าย 
คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 590เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2005 13:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 13:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท