เรื่องเล่า..จากค่ายที่มอ.ชอ.

ที่อยู่..กับการดำรงชีวิต...สำคัญไฉน

     ช่วงวันที่ 18-24 ต.ค.2548 ที่ผ่านมานี้ กลอยได้ไปทำค่ายอัจฉริยภาพที่ม.ช. ได้ไปนอนเต๊นท์ทหาร ที่แรกก็รู้สึกว่าลำบากมาก ๆคงอยู่ไม่ได้ แต่พอนาน ๆเข้า ก็รู้สึกว่าชินชา ถ้าลองคิดดี ๆ แล้วจะพบว่าบรรยากาศที่เชียงใหม่กับการมานอนสัมผัสกับอากาศหนาวเย็น เช่นนี้หาในพิดโลกได้ยากมาก ๆ ตอนเช้า ๆ มีน้ำค้างมาตกบนหลังเต๊นท์ ทำให้รู้สึกหนาวมาก ๆ ต้องตื่นนอนแต่เช้า 6 โมง เป็นประสบการณ์ที่ทำให้รู้ว่านอนที่ไหนก็นอนได้ แต่บรรยากาศที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงนั้น ระหว่างพิดโลกกับเชียงใหม่ ทำให้หนูรู้สึกว่า การนอนนั้นไม่สำคัญอะไรมากมายนัก...นอนที่ไหนก็ได้...แต่การสัมผัสกับบรรยากาศเช่นนี้คงเป็นไปได้ไม่มากนัก....ที่มอ.นอ.

     ดีใจค่ะที่ได้มาพักในที่ ๆ ไม่ใช่บ้าน นานพอสมควรอย่างนี้ ประสบการณ์ที่ดีมากๆ เลยค่ะ..วันนี้ง่วงแล้วค่ะแล้วพบกับพรุ่งนี้นะคะ

                                                                ..Bye....