วันเสาร์ที่ 11 พฤษจิกายน 2549 เวลาประมาณ 11.15 น. ณ บริเวณรอบนอกคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร
ผมทัก
“โอ้โฮ วันหยุดยังมาดูแลต้นไม้อีกหรือครับ ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ”
เขาตอบ
“เชิญครับ”
ผมชวนคุยต่อ
“หน้าแล้งอย่างนี้ สวนยังดูสวยอยู่เลยนะครับ”
เขาตอบ
“ยิ่งหน้าแล้งต้องยิ่งดูแลให้ดีครับ ถ้าปล่อยให้เฉา คนที่มาก็จะรู้สึกหดหู่ไปด้วย อยากให้คนที่เขามาเรียนได้สดชื่น จะได้ใช้สมองเรียนกันได้เต็มที่”
ผมคิด
“..............”
ท่านผู้อ่าน คิดอย่างไรครับ ?
วิบูลย์ วัฒนาธร
.
อ๋อ.... คุณเสน่ห์ คนนี้ที่ อ.วิบูลย์ เคยเล่าให้ฟัง หน้าตาเป็นอย่างนี้เอง
คนรักต้นไม้ที่น่ารัก ชื่อขึ้นต้นด้วย ส-เสือ เหมือนกันหมดรึปล่าวน้อ...คุณเสน่ห์ (คณะศึกษาฯ) คุณสมรถ (คณะสหเวชฯ)
อ.วิบูลย์ ถ่ายภาพมาให้ดูด้วย อย่างนี้เข้าล็อคเลยค่ะ ดิฉันจะได้แนะนำให้คุณสมรถไป ลปรร. ขอพันธุ์ไม้มาปลูกที่สหเวซฯ บ้าง
ที่คณะฯยังไม่ค่อยมีไม้ใหญ่ อุณหภูมิจึงยังสูงอยู่ ต้องปลูกเพิ่มเพื่อให้คลายร้อน จะได้ชวนอาจารย์หมอวัลลภมาเยือน และไม่บ่นว่า พิดโลกร้อนมากกกๆๆ
ทุกครั้งที่เดินผ่านไปมาลุงเสน่ห์จะไม่ได้นั่งพักเฉยๆ แต่ทำงานดูต้นไม้ จับนู้นนี่ตลอด
เหมี่ยวเคยไม่รอขึ้นรถที่คณะ ตอนตี 5 ค่ะ นึกว่าไม่เจอใครนอกจาก รปภ. แต่เจอลุงเหน่ ด้วยอีกคน เคยถามค่ะว่าทำไมลุงมาเช้าจัง ลุงบอกว่ารีบมากวาดหญ้า เก็บใบไม้ เพราะตอนเช้าหรือกลางวันไม่อยากกวาดให้ฝุ่นมันคลุ้ง นิสิตนั่งอ่านหนังสือจะรบกวนนิสิต จึงต้องมากวาดแต่เช้าๆ เห็นไหมค่ะ ลุงเหน่จบ ป. 4 เป็นห่วงคนเรียนปริญญา แล้วคนเรียนปริญญาทำตัวเองอย่างไรสมกับที่เค้าเป็นห่วงหรือเปล่า หรือเคยนึกถึงคนอื่นบ้างไหม หรือตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันอย่างเดียวไม่สนใจ คนอื่นๆ รอบตัวเลย
เรื่องเล่าเกี่ยวกับลุงเหน่ ยังมีอีกมากค่ะ ลงถามจากพี่ๆ เจ้าหน้าที่คณะศึกษาดูก็ได้ รักลุงเหน่ทุกคนค่ะ
ลุงเสน่ห์ เป็นคนน่ารัก มีอัธยาศัยที่ดีทักทายสัวสดีทุกคนที่เข้ามาในคณะศึกษาศาสตร์ ดิฉันจะพบลุงเสน่ห์เกือบทุกเช้าทางขึ้นคณะศึกษาศาสตร์ ขณะที่ลุงเสน่ห์กำลังรดน้ำต้นไม้ในสวนของคณะศึกษาศาสตร์
ซึ่งจริงๆ แล้วลุงเสน่ห์เป็น รปภ. มาก่อนแต่เมื่อมาเป็นคนสวนของคณะศึกษาศาสตร์ ลุงเสน่ห์ก็ได้เรียนรู้การทำสวนจนเป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง (น่าจะเป็น Tacit ของลุงเสน่ห์) คณะศึกษาศาสตร์จึงมีสวนสวยงามเพราะลุงเสน่ห์เอาใจใส่และมีความรักในต้นไม้ค่ะ