ค่ายภาษาอังกฤษนักศึกษาวิทยาลัยแม่ฮ่องสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ (1)

การเรียนการสอนภาษาอังกฤษแบบ Active learning

เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 12 กุมภาพันธ์ผู้เขียนเดินทางไปที่วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ เพื่อจัดดกิจกรรมให้นักศึกษาวิชาเอกภาษาอังกฤษจำนวน 201 คนในชั้นปีที่ 1-4 วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน มีสาขาที่เปิดสอนคือสาขาภาษาอังกฤษ สาขาประถมศึกษา สาขาสาธารณสุขศาสตร์ สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจและสาขาการท่องเที่ยวและการโรงแรม ที่นี่มีบล็อกเกอร์อยู่คือน้องอาจารย์หัวใจติดปีกของวิทยาลัยแม่ฮ่องสอน และพี่ศน.เอื้องแซะ

วันแรกที่ไปถึงได้พี่ก้อยและน้องมะปราง อาจารย์ของวิทยาลัยแม่ฮ่องสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่พาเที่ยวก่อนจัดกิจกรรมในวันรุ่งขึ้น เนื่องจากน้องหัวใจติดปีกติดการทำงานกาชาด มาจากที่เชียงใหม่ไปแม่ฮ่องสอนได้เครื่องบิน 60 ที่นั่ง แต่ขากลับกลับพร้อมท่านอาจารย์ wasawat ได้เครื่องเล็ก 12 ที่นั่ง โอโห ถ่ายภาพได้ตลอดเส้นทาง

ตอนขึ้นไปที่วัดพระธาตุดอยกองมูนั้น เห็นร้านกาแฟและร้านของที่ระลึกน่าสนใจมาก เป็นร้านเล็กๆสบายๆมีมุมนั่งดื่มกาแฟ ผู้เขียนเลยซื้อ Post card เป็นรูปชาวเผ่าต่างๆเพื่อส่งไปให้เพื่อนๆ

มุมมองจากวัดพระธาตุดอยกองมู

ร้านกาแฟและร้านของที่ระลึก

งานกาชาดได้พบพี่เอื้องแซะด้วย เรียงซ้ายมือคืออาจารย์ก้อย อาจารย์มะปราง อาจารย์น้องหัวใจติดปีกและพี่ศน.เอื้องแซะในภาพใต้ร้านกาแฟสบายๆที่วัดพระธาตุดอยกองมู

ที่ปายผู้เขียนเดินทางไปหลายปีแล้ว แต่ดูเหมือนว่าชอบที่ตัวเมืองแม่ฮ่องสอนมากกว่า เพราะมีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก การเดินทางก็สบายๆ มีเวลาอยู่กับตัวเองได้มากกว่าปกติ

สิ่งที่ผู้เขียนชอบมากคือที่วัดร่มรื่นดี ถ้ามาตอนเช้าๆหรือตอนเย็นน่าจะดี จะได้ดูพระอาทิตย์ตกได้ด้วย ร้านของที่ระลึกมีข้อความแบบในภาพ ตอนเช้ามีกิจกรรมกับนักศึกษา ท่านรองคณบดีมาทำพิธีเปิด กิจกรรมครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักศึกษาสามารถนำเอาเกม กิจกรรมการสอนพูด ฟัง อ่านและเขียนภาษาอังกฤษไปใช้กับนักเรียนตอนนักศึกษาออกฝึกสอนได้

อากาศยามเช้ามีหมอกค่อนข้างมาก แต่ตอนกลางวันแดดจัดครับ

นอกจากนี้นักศึกษาสามารถจัดกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษได้เมื่ออกไปเป็นครู จึงเรียกค่ายนี้ว่าค่ายเตรียมความพร้อมก่อนออกฝึกประสบการณ์วิชาชีพ ตอนเช้าวันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2558 ผู้เขียนใช้กิจกรรมการฟังก่อนโดยให้นักศึกษาพูดตัวเลข คนต่อไปที่เป็นคนที่ 3 6 และ 9 บอกชื่อประเทศอาเซียนได้ นักศึกษาที่ไม่สามารถบอกได้ถูกต้องให้ออกมาแนะนำตัวเอง

มีนักศึกษาที่เป็นชนเผ่าหลายประภทมาก มีเผ่าปกากะญอหรือ Karen ด้วย ดูเหมือนจะเรียกว่า กระเหรี่ยง ผู้เขียนเองชอบคำว่า ปกากะญอมากกว่า ให้บอกอาหารที่นักศึกษาชอบด้วย นักศึกษาพูดเป็นภาษาปกากะญอว่าน้ำพริก 555

ผู้เขียนมีผู้ช่วยวิทยากรที่เป็นวิทยารกระบวนการ(Facilitator) จำนวน เกือบ 30 คน เป็นนักศึกษาปีที่ 3-4 ที่มีประสบการณ์ในการสอนบ้างแล้ว ผู้เขียนเพียงแต่ถ่ายทอดประสบการณ์ให้รุ่นพี่ช่วยและพยายามให้รุ่นพี่ทำกิจกรมให้รุ่นน้องให้มากที่สุด แค่เป็น โคช(coach) ให้นักศึกษาที่เป็นผู้ช่วยวิทยากรกระบวนการแค่นั้นเอง

ผู้เขียนสอนรุ่นพี่เพื่อให้ช่วยสอนนักศึกษารุ่นน้อง เนื่องจากนักศึกษามีจำนวนมาก การถ่ายถอดให้นักศึกษารุ่นพี่ช่วยได้ดีมาก ผู้สอนที่เป็นรุ่นพี่ได้ฝึกทบทวนการสอนและต้องมีความแม่นยำในการสอน จึงจะถ่ายทอดให้รุ่นน้องได้ รุ่นน้องได้เรียนรู้และมีความสนิทสนมกับรุ่นพี่ที่ใช้ภาษาหรือระดับภาษาที่ใกล้เคียงกัน

การสอนของนักศึกษาเลยเป็นการทบทวนในรุ่นพี่ รุ่นน้องได้เรียนรู้ได้สนิทสนมและได้ความรู้ใหม่ ได้บูรณาการภาษาอังกฤษกับศิลปะ เนื่องจากการพับ Origami ใช้ทักษะทางด้านศิลปะ การออกแบบลายสีของปลา เป็นทักษะที่จำเป็นต้องมีบูรณาการข้ามสาขาให้การเรียนรู้เป็นไปได้หลายทักษะ นอกจากนี้ยังมีทักษะการทำงานเป็นทีม (Team work)เป็นทักษะที่จำเป็นของศตวรรษที่ 21 หรือเรียกว่า 21 st century skills

การเรียนการสอนในปัจจุบันให้ผู้สอนเป็นโคช หรือเป็นวิทยากรกระบวนการมากกว่าที่จะสอนเนื้อหาโดยตรง การเรียนรู้เกี่ยวกับการเรียนการสอนแบบ Active learning ผู้เรียนหรือนักศึกษาต้องลงมือทำกิจกรรมนั้นๆที่ต้องการเรียนรู้เอง โดยครูผู้สอนเป็นผู้อำนวยความสะดวกให้แก่นักศึกษาหรือผู้เรียน

รุ่นพี่แสดงละครอธิบายเรื่องที่อ่าน

นักศึกษานำเพื่อนไปอ่านแล้วกลับมาบอกเพื่อนเขียนในตอนสุดท้ายอ่านเรื่องและแสดงละครเพื่ออธิบายเรื่อง

ผู้เขียนใช้กิจกรรมการเรียนรู้ที่ผู้เรียนได้ฝึกการฟังการพูด การอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมของ running dictation โดยให้ผู้เรียนได้ทำกระบวนการเหล่านั้นโดยตรง โดยไปอ่านข้อความแล้วมาบอกเพื่อนเขียน แล้วไปต่อท้ายแถว แถวที่ถูกต้องที่สุดเป้นกลุ่มที่ชนะ พี่นักศึกษาช่วยเป็นโคช ให้อ่านเรื่องแล้วอธิบายเรื่องโดยใช้ละคร(play) ไม่จำเป็นต้องแปล นักศึกษาได้ฝึกการพูดผ่านละคร ผู้สอนก็ดูได้ว่าการแสดงละครถูกต้องกับเนื้อหาที่เรียนหรือไม่

มีกิจกรรมการสัมภาษณ์เพื่อนด้วยว่าเพื่อนทำกิจกรรมอะไรได้บ้าง ตอนสุดท้ายให้สรุปว่าใครทำอะไรได้บ้างแล้วให้แสดงกิจกรรมนั้นๆเช่นร้องเพลงภาษาอังกฤษได้ ก็ให้ร้องเพลงภาษาอังกฤษเลย มีนักศึกษาคนหนึ่งร้องเพลง Happy birthday 555

มีกิจกรรมที่นักศึกษาสอนกันเองด้วย แต่ผู้เขียนเป็นเพียงวิทยากกระบวนการคอยดูห่างๆ และอำนวยความสะดวกให้นักศึกษา การสอนในปัจจุบันถ้าพูดตามหลักของ Bloom's cognitive Domain ที่เป็นเรื่อง Knowledge ,Comprehension ,Application,Analysis , Evaluation, และ Creating หรือที่เราเรียกกันว่า รู้ จำ เข้าใจ นำไปใช้ วิเคราะห์ ประเมินค่า สิ่งสำคัญคือ ต้องให้ผู้เรียนสามารถผลิตหรือทำสิ่งที่เรียนได้เองอย่างคล่องแคล่วและเชี่ยวชาญครับ...จะมาเขียนตอนที่ 2 นะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน...

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog

หมายเลขบันทึก: 586201เขียนเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2015 13:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2015 17:20 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (17)

GD

เขียนเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2015 16:06 น. ()

ดีใจค่ะที่เด็กราชภัฏเชียงใหม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษกับอาจารย์

และอาจารย์ดูเหมือนมีความสุขที่แม่ฮ่องสอน อากาศดีด้วยนะคะช่วงนี้

อาจารย์ว่าเด็กปกากะญอหรือ Karen หรือกะเหรี่ยง เจ้าตัวอยากให้เรียกอะไรคะ มีเรื่องขำ เมื่อ 3-4 ปีที่แล้ว นศ. ป. เอก คนหนึ่ง กับอาจารย์ เถียงกันว่าจะใช้คำใดในวิทยานิพนธ์ อาจารย์ให้ใช้ Karen เพราะเป็นคำที่รู้จักกันดีอยู่แล้วในวรรณกรรม แต่ นศ. เถียงว่าเขาไม่ใช้กันแล้ว ควรใช้ ปกากะญอ การใช้ Karen หรือกะเหรี่ยง เป็นการทำให้เขาด้อยเชิงวัฒนธรรม..ทำนองนั้น จึงสนใจว่าเจ้าตัวเขาต้องการอย่างไรหรือคิดอย่างไรกับชื่อชาติพันธุ์ของเขาค่ะ