ความจริงบันทึกนี้ น่าจะเขียนไว้ก่อนบันทึกที่แล้ว เพราะทันที ดร.ปรียานุช ท่านจับไมค์ สิ่งที่ท่านให้ความสำคัญที่สุด คือการสร้างความเข้าใจว่า การขับเคลื่อนหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา (ปศพพ.) แท้จริงแล้ว เพื่อให้ทุกคนสามารถ "นำมาใช้เป็นหลักตัดสินใจในการดำเนินชีวิต เพื่อให้ประสบความสำเร็จทั้งในระยะสั้นและระยะยาว โดยที่เราไม่เดือนร้อนและผู้อื่นไม่เดือนร้อน" นั่นคือหลักพอเพียงเอามาใช้ได้ตลอด
ท่านเล่าเรื่อง เจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่ทำหน้าที่โหลดกระเป๋าที่สนามบิน เธอเกือบจะล้มตั้งหลายหนและต้องทนทำงานอย่างทุลักทุเล ความไม่พอประมาณในการเลือกรองเท้าส้นสูงที่ไม่เหมาะกับงาน ทำให้เธอเดือดร้อน และความไม่สะดวกจึงทำให้ขาดประสิทธิภาพ ทำให้ผู้โดยสารต้องรอคิวนาน นั่นอาจถือได้ว่าส่งผลให้คนอื่นเดือนร้อนด้วย
ท่านสรุปความคิดรวบยอดของการขับเคลื่อน ปศพพ. ด้วยการเขียนรูปง่ายๆ ด้านล่าง
พร้อมทั้งอธิบายสั้นๆ แต่ตรงประเด็นยิ่ง ผมถอดความจากความประทับใจของตนเองได้ ดังนี้ครับ
ดูรูปทั้งหมดได้ที่นี่ครับ
...ผมเองจะน้อมนำไปพัฒนาตนเองให้เป็นผู้มีอุปนิสัย "พอเพียง" ตามที่ท่านบอกไว้ในบันทึกนี้ให้จงได้
ไม่มีความเห็น