นิมิตหมายที่ดี

ตอน  นิมิตหมายที่ดี

 ในท้องถิ่นจังหวัดของป้าเม้านั้น  มีรายการข่าวท้องถิ่นของสถานีวิทยุกระจายเสียงประจำจังหวัดอยู่หนึ่งรายการ  รายการนี้เป็นรายการออกอากาศเป็นรายการสด  ช่วงเวลาตั้งแต่  06.00 – 07.00  น.     ทุกวันจันทร์ - ศุกร์  ซึ่งประชาชน  ตลอดจนถึงหน่วยงานต่าง ๆ ในท้องถิ่นใช้เป็นสื่อกลางในการประชาสัมพันธ์ข่าวสาร  ไม่ว่าจะเป็นงานบวช  งานกฐิน  ผ้าป่า  งานประเพณี  กีฬา  ตามหาคน  เป็นต้น  และเปิดโอกาสให้ประชาชนสามารถโทรศัพท์เข้าไปในรายการเพื่อประชาสัมพันธ์ข่าสารได้  เป็นคลื่นวิทยุ   ที่สามารถส่งคลื่นความถี่ได้ครอบคลุมทั่วทั้งจังหวัดและเลยไปถึงจังหวัดใกล้เคียง  ป้าเม้าจับตารายการข่าวท้องถิ่นรายการนี้มาโดยตลอดตั้งแต่ยังไม่ได้เข้ามาทำงานในหน้าที่นี้  และตั้งข้อสังเกตว่าทุกหมู่บ้าน  ทุกชุมชนที่มีหอกระจายข่าว  ในทุก ๆ เช้าจะเปิดรายการข่าวท้องถิ่นนี้ผ่านเสียงตามสายให้ประชาชนในชุมชน  หมู่บ้านของตนได้รับฟังกันโดยถ้วนหน้า  และหมายหมั้นปั้นมือไว้ว่ารายการข่าวท้องถิ่นรายการนี้แหละ  ที่เราจะใช้เปิดตัวข่าวสารสู่ประชาชนให้ได้รับทราบว่า  เราทำอะไร  เรามีอะไร  และเราให้อะไร  หลังจากที่รายงานต่อหน่วยงาน  และได้รับอนุญาตเรียบร้อยแล้ว  ป้าเม้าก็เตรียมการซื้อบัตรเติมใส่โทรศัพท์มือถือของตนเองด้วยงบประมาณของตนเอง  (ต้องบอกก่อนแต่ก่อนนั้นป้าพักอยู่บ้านนอก  ซึ่งไม่มีทั้งโทรศัพท์สาธารณะและโทรศัพท์บ้านยังเข้าไม่ถึง...เขาเรียกว่าคนบ้านนอกจริงๆ)  พร้อมกับสั่งคนที่บ้านว่าห้ามใช้โทรศัพท์เครื่องนี้โทรออกไปติดต่อกับใครเป็นอันขาดเพราะจะเก็บไว้โทรฯ รายงานข่าวป้าเม้ายังจำได้  ข่าวแรกที่ป้าเม้าโทรศัพท์เข้าไปพูดออกอากาศในรายการข่าวท้องถิ่นเป็นข่าวที่หน่วยงานได้รับนักศึกษาในมูลนิธิราชประชานุเคราะห์  ในพระบรมราชูปถัมภ์เข้ามาศึกษาต่อในระดับปริญญาตรีสาขาต่างๆ  จำนวน  3  คน  รวมทั้งถือโอกาสประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับสิทธิต่าง ๆ ที่นักศึกษาทุกคนจะได้รับเมื่อเข้ามาศึกษา  เช่น  จัดหาทุนการศึกษาประเภทต่าง ๆ ให้  มีพอพักราคาถูกที่มีอาจารย์คอยดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี  เป็นต้น  ในวันนั้นเอง  ตอนสายราวประมาณ  09.00  น.  ได้มีผู้สื่อข่าวท้องถิ่นของหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ระดับประเทศซึ่งอยู่อำเภอที่เรียกกันว่าไกลสุดโต่งของจังหวัดเลยทีเดียว  เข้ามาพบที่ห้องทำงานพร้อมกับรายงานตัวเสร็จสรรพว่า  “ผมได้ยินข่าวของมหาวิทยาลัยจากรายการข่าวท้องถิ่นเมื่อเช้านี้  ผมดีใจมากเลยเลยรีบมาพบ  เพราะเมื่อก่อนผมไม่ทราบว่าผมจะต้องเข้ามาติดต่อกับใครถ้าผมต้องการข่าว”  แน่นอนที่สุดทีมงานของเราไม่รอช้ารีบหาน้ำหาท่ามารับรอง  พร้อมกับบันทึกทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเป็นข้อมูลในการติดต่อกันได้  และหลังจากวินาทีนั้นเป็นต้นมา  เก้าอี้รับแขกของเราก็ได้มีโอกาสต้อนรับสื่อมวลชนหลาย ๆ ท่าน  ที่ให้เกียรติแวะเข้ามาพูดคุย  ทักทาย  ให้คำแนะนำ  แลกเปลี่ยนทัศนคติด้านข่าวสารอยู่เนืองนิจ