บทเรียนที่ไม่ยัก (จำ) สักที

เมื่อวานนี้ช่วงบ่ายภายในหน่วยวุ่นวานกับแบบทดสอบความพึงพอใจของอุปกรณ์วัดปริมาตรปัสสาวะ 24 ขั่วโมง..

หลังจากได้รับแจกบททดสอบ แกมบังคับให้ทำและส่งทันที พวกเราก็ก้มหน้าก้มตาทำ แม้จะเป็นแค่ความพึงพอใจของแต่ละคน ก็เห็นบางคนอดที่จะชะเง้อชะแง้มองของคนข้าง ๆ ไม่ได้

ตัวเองได้รับก็รีบตอบใหญ่เลย หายใจเข้าไม่ทันหายใจออก ก็เป็นอันเสร็จ และส่ง ...แบบไม่คิดอะไรมาก..

และแล้วก็โดนทักให้เจ็บใจตัวเองเล่นอีกแล้ว ไม่ใช่ใครใครที่ไหน ก็น้องอ๋งซัง สุดหล่อ ผู้รอบคอบนี่เอง!!!

เขาให้กากบาทไม่ใช่เหรอพี่ ??

ตกม้าตายอีกแล้วเรา จริงด้วยแฮะ รีบเอามาแก้ทันที แบบเขิน ๆ นึกว่าผิดและเพี้ยนอยู่คนเดียวที่ไหนได้ยังมีอีก 2 -3 คน เฮ้อ ! โล่งอกมีสมาชิกประเภทเดียวกัน

ยอมรับว่าไม่ได้อ่านโจทย์เลย อ่านคำถามแล้วติ๊กเลย แต่ดันไปติ๊กเครื่องหมายถูก อดคิดไม่ได้ว่าทำไม ? เขาไม่ให้ติ๊กเครื่องหมายถูกน๊ะ

จำได้ว่าคราวก่อนสอบ Competency ก็รอบหนึ่งแล้วเขาให้กากบาทกระมัง แต่เราดันไปวงกลม ตอนนั้นก็มีแบบเราอยู่ 2 -3 คน (รู้สึกว่าจะเป็นคนเดิม ๆ )

สรุปว่า แม้เวลาผ่านไปเราก็ไม่ยักจำสักที ว่าต้องอ่านคำถามก่อนจะลงมือทำทุกครั้ง แบบนี้น่าจะจับปรับ บวกคะแนนเพิ่มให้ A นิ  

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

• คุณศิริ A+ ก็แล้วกัน อิอิ
• ไม่อยากตอกย้ำว่า คนที่ไม่ยัก(จำ)สักที คือคนแก่..(ฮา  2  รอบ)
• เข้ามาทักทายค่ะ

[ศิริ]

สงสัยจะแก่จริงค่ะ ช่วงนี้ลูก ๆ บอกว่าเจอผมขาว (หงอก) ขึ้นหลายเส้นแล้ว--อิ อิ