ประสบการณ์การเป็นศึกษานิเทศก์ของผม (ตอนที่ 4)

    พอประสบความสำเร็จในการเขียนพอสมควร  ก็เกิดความมั่นใจมากขึ้น  ต่อมาในสมัยที่ ดร.โกวิท  วรพิพัฒน์  เป็นอธิบดี  ได้ประกาศนโยบายความเชื่อ 4 จุดเน้น 4  ผมก็เข้าไปช่วยคิดช่วยทำทุกเรื่อง  แต่เรื่องที่เขามอบให้ผมเป็นพระเอกคือ เรื่อง “การจัดบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมที่ดีในโรงเรียน”  ผมทุ่มเทค้นคว้าเต็มที่  เขียนบทความเรื่องนี้หลายเรื่องทีเดียว  คนจะรู้จักผมมากก็คือเรื่องนี้  และที่เป็นรูปแบบแนวทางที่ใช้อ้างอิงกันมาทุกวันนี้ก็มาจากผมคือ การแบ่งการจัดบรรยากาศในโรงเรียนเป็น 3 ด้าน คือด้านกายภาพ  ด้านวิชาการ  และด้านการบริหารจัดการ  
        นอกจากเขียนบทความแล้วผมยังเขียนหนังสือเรื่องบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมที่ดี  ออกมาอีกหลายเล่ม  รวมทั้งได้ทำวิจัยพัฒนาเรื่อง “การจัดบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมในโรงเรียนโดยใช้เทคนิคการวางแผนเป็นทีม(Team Planning)” ที่ประยุกต์เทคนิคทางธุรกิจมาใช้  มีโรงเรียนเข้าร่วมโครงการร่วม 20 โรงเรียน ทำจนครบกระบวนการ  มีการนำเสนอผลงานกันอย่างคึกคักมาก 
         พอมีนโยบายใดเข้ามาผมก็จะคิดค้นพัฒนา เขียนบทความ  ทำเอกสารเผยแพร่ และนำเสนอขายสินค้า  ถ้าโรงเรียนไหนสนใจอยากทำก็ไปช่วยเหลือเขา 
          วารสารที่ตีพิมพ์บทความของผมอย่างต่อเนื่องคือ  สารพัฒนาหลักสูตร (ตอนหลังเปลี่ยนเป็นวารสารวิชาการ)  วารสารมิตรครู  สวนสวยโรงเรียนงาม  และวารสารส่งเสริมเทคโนโลยี(ของสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น) ซึ่งวารสารฉบับนี้ให้ผมเขียนเป็นคอลัมน์ประจำมานาน นอกจากนั้นก็มี  วารสารมติครู  วารสารจันทรเกษม  วารสารก้าวไกล  หนังสือพิมพ์ต่างๆ เป็นต้น ระยะหลังๆวารสารวิชาการต่างๆหลายฉบับล้มหายตายจากไป ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์อย่างหนึ่งว่าข้าราชการครูเราไม่ค่อยอ่านหนังสือ  เขาจึงอยู่ไม่ได้ 
      ตอนเป็นหัวหน้าหน่วยศึกษานิเทศก์  เขตการศึกษา 1 นครปฐม ได้เป็นคอลัมน์ประจำหนังสือพิมพ์ยอดแหลมนิวส์  เขาเปิดคอลัมน์ "มุมพัฒนาวิชาชีพครู" ให้ลงทุก 15 วัน  ครบ 4 ปีเขาก็ทำรวมเล่มให้
       ตอนหลังเขียนเรื่องใดไปวารสารต่างๆเขาก็ตีพิมพ์ให้หมด  เหมือนกับยอมรับ และติดตลาดแล้ว  จนถึงทุกวันนี้ถ้านับจำนวนบทความก็น่าจะไม่น้อยกว่า 200 เรื่อง  ผมได้ทำรวมเล่มไว้เล่มหนึ่ง  ตอนนี้ก็มีอีกเยอะยังไม่มีโอกาสทำรวมเล่ม  ก็ใช้เผยแพร่ทาง Internet บ้าง  และทำเป็นแผ่นพับเล็กๆใส่กล่องไว้ใครอยากได้อะไรก็มาหยิบเอาไป (ตอนปรับโครงสร้างสถานที่ไม่เอื้อเลยทำตรงนี้ไม่ได้) การลง Internet  ก็มีเรื่องติดพัน เพราะระบบลิ๊งค์ไปที่ Google และเว็บต่างๆ คนที่เรียนปริญญาโท - เอก ก็มาขอคำแนะนำกันมากขึ้น ยิ่งตอนหลังเปิดบล็อก gotoknow ก็ยิ่งกว้างมากขึ้นอีก  ก็มีความสุขดี
                นี่เป็นประสบการณ์ด้านการเขียนบทความทางวิชาการของผม
        

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

                    เอกบุรุษรุดสู่ฟ้า                ชนยิน    ดีฤา

              ใช่พรวดพรุ่งมุ่งบิน                ด่วนได้

              ยามใครอื่นหมื่นจินต์             ลืมตื่น

             ดึกดุ่มซุ่มเพียรไซร้                จึงไร้ใครเทียม