วันนี้ขณะเดินทางมาทำงาน...ฟังข่าวสารจากวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย...มีเสียงท่านพุทธทาสภิกขุ บรรยายถึงเรื่องเรียนรู้เมื่อเวลาเราป่วย...
ท่านกล่าวทำนองว่า...สังขารทั้งหลายมันเป็นอย่างนี้เอง...คือมันไม่เที่ยง...มันเปลียนเปลี่ยนแปลงไป...ตามช่วงจังหวะเวลาและโอกาส...เราต้องเข้าใจและเรียนรู้จักมันให้ดี...
อย่าให้มันมาครอบงำจิตใจเรา...ถ้าความทุกข์อยู่เหนือจิตใจเราได้อยู่ที่ไหนก็เจอแต่ความทุกข์ทั้งนั้น
ผมเกิดการสว่างวาบเลยครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...คือถ้าเราไม่รู้จักความทุกข์...เราก็ถูกความทุกข์เล่นงานเราตลอดเวลา...แต่ถ้าเราเรียนรู้จักความทุกข์...เข้าใจให้ถ่องแท้ในเรื่องของความทุกข์...มีจิตใจที่อยู่นอกอำนาจของมันได้...
เราจะสนุกและดูความทุกข์เหมือนดูสัตว์ร้ายอยู่ในกรงขังด้วยความสบายใจครับ...
คุณเรียนรู้จักความทุกข์หรือยังครับ...
สวัสดีครับ คุณอ้อ
เป็นมุมคิดที่น่าสนใจยิ่งครับ...ที่ใช้ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ของชีวิตได้...เจ้าชายสิทธัตถะทรงเจอความทุกข์จึงสร้างทางชีวิตไปสู่ความเป็นพระพุทธเจ้าได้ในที่สุดครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi