เดินตามหา...รองเท้า...ไม่ใช่นางฟ้า
หลังจากที่เกิดอาการเจ็บที่ข้อเท้าข้างซ้ายมาเป็นเวลานาน อันเนื่องมาจากอุบัติเหตุข้อเท้าแพลงเมื่อหลายเดือนก่อนนั้น
และมีมิตรภาพใน GotoKnow แนะนำการดูแลรักษาเท้าให้ครูอ้อยด้วย ซาบซึ้งใจยิ่งนัก
จากนั้นครูอ้อยก็ไม่มีเวลาในการเดินหาซื้อรองเท้าที่ดี ที่รักษาสุขภาพเท้า ครูอ้อยจึงสวมใส่รองเท้าผ้าใบตามคำแนะนำของหมอและเพื่อนๆ ตัวเองก็ชอบเพราะใส่สบาย
แต่ในบางโอกาส ครูอ้อยก็จะสวมใส่รองเท้าผ้าใบไม่ได้ เลยต้องเดินตามหา รองเท้า ไม่ใช่ ตามหา....นางฟ้า
รองเท้า นี่ใครคิดว่าไม่สำคัญ
หากไม่เกิดกับตัวเองหรือใครๆ ก็ไม่รู้หรอก ประเภทเดียวกับ " ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา " ประมาณนั้น
ตัวครูอ้อยเอง ก็จะไม่รู้หรอกว่า เท้าของเรานี่สำคัญเท่ากับหัวใจเลย ก็มารู้ตอนนี้
จะไปไหนก็ไม่สะดวก ครูอ้อยเจ็บ และทรมานมาก หงุดหงิดด้วย เพราะธรรมชาติแล้ว ชอบการเคลื่อนไหว เมื่อเจ็บแล้ว บอกวานใครก็ทำให้ไม่ถูกใจ
เวลานอน ก็ต้องเอาใจไว้ที่เท้า วางไว้บนหมอน รักเขาเท่าศีรษะเลย วางบนหมอนน้อยๆ...เพื่อให้เธอสบายและอบอุ่น เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอจะได้ทำงานได้เต็มที่..ไงล่ะ
ครูอ้อยก็พบแล้วค่ะ รองเท้าที่ไม่สวยถูกใจ แต่ดีสำหรับสุขภาพเท้า
|
|
เป็นหนังนิ่มมาก ไม่สูงเลย ใส่แล้วเมื่อเช้านี้ สบายค่ะ นั่งเลือกอยู่ที่ร้านตั้งนาน คราวนี้เดินไปไหนมาไหน ค่อยมั่นใจขึ้นมาบ้างเล็กน้อย
ถ้าการบ้าน ที่เรียน เสร็จหมดทุกชิ้น ก็จะมั่นใจ มั่นใจ...อย่างที่สุด
ความเห็น (26)
น้องอ๊อบคะ
- ครูอ้อยใส่ support ตอนกลางคืน
- ฝันไปว่า เป็นทหารหญิงใส่คอมแบทหนักอึ้งเลยค่ะ
ตอนกลางคืนเป็นเวลาพักเท้า ไม่น่าจะจำเป็นต้องใส่ก็ได้ แต่ตอนกลางวัน เราต้องใช้เท้าในการเดิน ดังนั้นเราควรจะใส่มากกว่านะคะ
หรือคุณหมอท่านอื่นว่าไงคะ
- หนูไปเดินมา 15 นาทีเอง เบื่ออ่ะ
- เอาเรื่องดีไหม (ตัวเองก็เบื่อ) อิอิ
- ถ้าเป็นกะปุ๋ม ต้องให้ไปฝึกจิตแน่ ๆ ๆ ๆ ๆ
มาตามรอยที่โดยพาดพิงคะ...
สบายดีทั้งครูอ้อยและพี่อึ่งอ๊อบนะคะ...
...
ช่วงนี้กะปุ๋มหัวยุ่งคะ
แต่จิตไม่วุ่นคะ
คิดถึง...ทั้งสองท่านนะคะ
(^________^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะคุณเมตตา
- คุณเมตตามีความเมตตาสมชื่อเลยนะคะ
- ครูอ้อยไม่ได้เจ็บที่ส้นเท้าค่ะ ขอแก้ข่าว.....
- ครูอ้อยเจ็บที่ข้อเท้าด้านซ้าย อันเนื่องมาจากข้อเท้าพลิก เวลานั่งหรือไม่ได้ใช้เธอก็ไม่เจ็บค่ะ
- เวลาเดินปกติทางราบก็ไม่เจ็บ
- เวลาเดินขึ้นบันไดในที่สูงก็ไม่เจ็บ
- แต่เจ็บมากเวลาเดินลงบันได
- เหมือนกับว่า ครูอ้อยชอบขึ้นที่สูงและไม่ชอบตกลงต่ำอะไรประมาณนั้นค่ะ
- ครูอ้อยต้องกระต๊อดลงบันไดทีละขั้นแบบเด็กขาสั้นๆนะค่ะ
- อย่างไรก็ขอบคุณที่จะกรุณาถ่ายภาพส้นเท้าและการบริหารส้นเท้าของพ่อบ้านมาให้ดู เผื่อท่านอื่นๆที่เจ็บส้นเท้าเป็น สุขภาพทานมัย ก็ได้ค่ะ อิอิ
คุณเมตตา
- ครูอ้อยรอดู การบริหารส้นเท้า ที่สัญญาว่าจะส่งมาให้ดูค่ะ
- รอมานานเกือบ 1 เดือนแล้วค่ะ
- รอแบบเงียบๆสงสัยอดดูแล้ว แต่ก็จะรอ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกฤษณา
- ครูอ้อยเคยประสบอุบัติเหตุเล็กน้อย เรียนเชิญอ่านที่นี่ก่อนค่ะ
- แล้วครูอ้อยก็สวมรองเท้าผ้าใบมาตลอด จนเท้าขาวจั๊วะเลยค่ะ
- ทีนีไม่เหมาะสมกับกระโปรง ครูอ้อยจึงเดินตามหารองเท้าค่ะ
- รองเท้าคู่นี้ใส่ดีมาก ครูอ้อยรักมันมาก และจะไปซื้ออีกคู่หนึ่งเมื่อมีเวลาค่ะ
อิอิ
ขอบคุณค่ะ
คุณ Sompornp.ขา
มาช่วยครูอ้อยตามหารองเท้าแก้วเหมือนกันหรือคะ...ต้องถอดไว้...ตอนไปงานเต้นรำที่วังเจ้าชายแน่ๆ...ต้องแย่งกันหาหน่อยละค่ะ
อิอิ แค่รู้ว่าหลายวังยังอิจฉา ....หากรู้อย่างอื่น อืมมม..
คณุอ้อยคะ..
- ไม่ทราบว่าได้มีส่วนร่วมในบันทึก อ.เมตตาเรื่อง ..."เกิดเป็นแม่..ต้องเสียสละ"หรือเปล่า..ถ้ายัง..รีบไปนะคะ..เดี๋ยวพลาดโอกาสสำคัญในวันพร่งนี้ค่ะ
(เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่นะคะ...พวกวัยรุ่นป้วนเปี้ยนอยู่นานโขแล้ว)
คุยอะไรกันค่ะ
เจ้าหญิงน้อยไม่รู้เรื่องเลย
กลับวัง(วน)ดีกว่า