๑๓ กันยายน ๒๕๕๗...ผ่านไปกับชีวิตที่ผ่านมา ๕๒ ปีเต็ม...
สิ่งที่ตัวฉันได้ นั่นคือ การได้เรียนรู้กับชีวิต...ได้รับประสบการณ์...
ได้รับความรู้...ได้รับบทเรียน...ซึ่งทุก ๆ สิ่ง เป็นครูสอนตัวฉัน
ได้อย่างดีทีเดียว...ทำให้ฉันรู้...ทำให้ฉันแกร่ง...ทำให้ฉันเข้มแข็ง
เพิ่มขึ้นมาก ๆ...ผิดกับชีวิตในวัยเด็ก...ฉันถือว่า "ประสบการณ์"...
บทเรียน...ความรู้ต่าง ๆ เป็นครูที่ดีของฉัน...บางครั้ง แม้ว่า
ฉันจะพบเจออุปสรรคนานัปการ...ฉันใช้สติ + ปัญญา...
ช่วยนำพาในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ของฉันให้ผ่านพ้นมันไปได้...
ในความคิดของฉัน ๆ คิดว่า...ยิ่งตัวฉันอายุมากขึ้น...
การคิด การตัดสินใจของฉัน ๆ เริ่มใจเย็นมากขึ้น...
ต้องพินิจ พิเคราะห์ สิ่งต่าง ๆ อย่างใจเย็น พร้อม ๆ กับมีสติ
อยู่กับตัว พอมีสติ ปัญญาในตัวเราก็จะมี จึงทำให้ฉันได้แก้ไข
ปัญหาต่าง ๆ ที่พุ่งตรงมายังตัวฉันไปได้...
ฉันได้เรียนรู้ เรื่อง "ธรรมะ"...แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยได้เข้าวัด
เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลา...แต่ในตอนที่ฉันเป็นเด็ก ๆ
ฉันได้ซึมซับเรื่องหลักธรรมะเข้ามาในตัวฉันมาก...
จึงทำให้เมื่อยามที่ฉันมีอายุมากขึ้น...ฉันจึงเข้าใจชีวิต
มากขึ้น...สามารถใช้หลักธรรมะมาผสมผสานกับการใช้ชีวิต
ประจำวันของฉันเสมอมา...ทำให้ตัวฉันเข้าใจ "ชีวิต"
และสามารถดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุขและลงตัว...
ระยะเวลาที่ผ่านมา...ฉันเข้าใจว่า ตัวฉันมีประสบการณ์มาก
แต่อาจจะยังไม่มากพอ...คำว่ามากพอ นั่นคือ เมื่อสิ้นลมของฉันมากกว่า...
การดำรงชีวิตประจำวัน สิ่งที่ต้องการ นั่นคือ การทำอย่างไร
ให้ชีวิตมีความสุขมากกว่า...เป็นความสุขทางใจ ใช่เรื่องอื่น ๆ
เมื่อใจเป็นสุข เข้าใจหลักธรรมะ...ฉันคิดว่า เพียงเท่านี้ก็น่าจะ
เพียงพอแล้วสำหรับการที่คนเราได้เกิดมาเป็นมนุษย์...
จะแย่งชิง หรือชิงดี ชิงเด่นอะไรนักหนา...กับการที่ได้อยู่บน
โลกมนุษย์ใบนี้...
ขอขอบคุณทุกสิ่งในโลกนี้...ที่ทำให้ฉันได้มีชีวิต...
และเข้าใจชีวิตมากที่สุด ณ ขณะนี้...และขอขอบคุณ
กัลยาณมิตรที่แสนดีทุกท่านที่มีไมตรีจิตให้กับฉันเสมอมา...
...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๓ กันยายน ๒๕๕๗
...
๕๒ ปี เต็ม...๑๓ กันยายน ๒๕๕๗...
สิ่งที่ฉันได้ทำให้กับชีวิต คือ การใส่บาตรเช้าในวันครบรอบ
ตื่นตั้งแต่ตี ๐๕.๓๐ น. กับเจ้าฟ้าคราม ไปตลาดเพื่อหาซื้อ
ข้าว + กับข้าว + ขนม + ดอกไม้ ใส่บาตรกัน...
เท่านี้ "ชีวิตฉันก็มีความสุขแล้ว"...
สวัสดีค่ะ มาให้กำลังใจค่ะ ขอให้มความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูทิพย์ ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านนะคะ :)