หนังสือดีที่ชวนอ่าน ตอน 4 : คิดจากความว่าง

มือนี้คงไม่มีประโยชน์ หากจับถือสิ่งของอย่างอื่นอยู่เต็มมือ แก้วน้ำที่เต็มล้น คงไม่สามารถรินสิ่งใดที่ต้องการลงไปได้ ลองหาโอกาสสัมผัสความว่างท่ามกลางความวุ่น แล้วคุณจะรู้ว่า... ความว่างนั้นมีคุณค่า อบอุ่ด้วยสติปัญญา โปร่งเบาและสบาย

              คิดจากความว่าง เป็นหนังสือที่ พี่ติ๊ก “ สร้อยทอง เตชะเสน ”  มอบให้ด้วยความรักและปรารถนาดีในขณะที่ดิฉันนอนป่วยรักษาตัวที่สถาบันบำราศนราดูร เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2549

                 คิดจากความว่าง  เป็นผลงานการเขียนของ “ดังตฤณ” ชื่อผู้เขียนที่มีตัวสะกดด้วยพยัญชนะน่าสนใจ ไม่แพ้กับผลงานที่ปรากฏในหนังสือเล่มนี้

               ความนุ่มนวลที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อหาและข้อคิดสะกิดและสอนใจผู้อ่านถูกเริ่มต้นตั้งแต่คำนำ ด้วยถ้อยคำดังนี้                

                  ความว่าง คือ สิ่งที่พวกเรามักไม่คุ้นเคย .................... 

                  บ่อยครั้ง คำถามที่มักเจอกันสำหรับผู้ที่กำลังก้าวสู่การปฏิบัติ คือ หากทำจิตว่างแล้วจะไม่โง่หรอกหรือ และบรรดาสารพันความรู้ที่เพียรสะสมมาตลอดชีวิต จะไม่อันตรธานหายไป กระนั้นหรือมนุษย์ส่วนมากจึงสร้างความเคยชินในการทำตัวให้วุ่น แม้เมื่อตนเองจะได้มีโอกาสสัมผัสกับความว่างชั่วครู่ชั่วยามก็ไม่ปรารถนาเพราะไม่คุ้นเคย แต่หากเราตั้งกรอบมุมมองกันใหม่ ให้คุณค่ากับความว่าง สิ่งที่ว่าง เพื่อที่จะพยายามหาโอกาสได้สัมผัสกันให้บ่อยขึ้น

          …. มือนี้คงไม่มีประโยชน์ หากจับถือสิ่งของอย่างอื่นอยู่เต็มมือ

               กระดาษที่เต็มไปด้วยรอยขีดเขียน ย่อมไม่สามารถรองรับไอเดียใหม่ที่เลิศหรู

             แก้วน้ำที่เต็มล้น คงไม่สามารถรินสิ่งใดที่ต้องการลงไปได้

             เครื่องคอมพิวเตอร์ที่เต็มไปด้วยไฟล์เก็บสะสมค้างปี ย่อมทำงานได้มีประสิทธิภาพน้อยกว่าเครื่องที่หมั่นลบขยะออกอย่างสม่ำเสมอ

            ดังนั้น ความว่าง คือ สิ่งที่มีคุณค่าประเสริฐ

                ความว่าง คือ ที่มั่นของพลังมหาศาล จินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์ และมโนธรรม

                 ความว่าง คือ ดินแดนแห่งความสงบ อบอุ่นด้วยสติปัญญา

                ความว่าง อาจทำให้ “ ความรู้  “ เลือนหายไปชั่วขณะ แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นแทนที่ คือ “การรับรู้” อย่างเป็นธรรมชาติ โปร่งเบาสบาย

               ลองหาโอกาสสัมผัสความว่างท่ามกลางความวุ่นที่กำลังเผชิญอยู่ ลองเว้นวรรคจังหวะชีวิตด้วยมิติหลากหลายของความว่างที่ “ดังตฤณ” ได้ร้อยเรียงอย่างสะกิดใจ ...แล้วคุณจะคุ้นเคยและเห็นคุณค่าของความว่างกันมากขึ้น                                         

             สาระดังนี้ จะเป็นจริงเช่นไร ดิฉันสัมผัสแล้วกับเรื่องราวทั้งหมดที่บรรจบอยู่ในเล่ม จึงเป็นของฝากอีกหนึ่งเล่มที่อยากเชิญชวนให้อ่านกันค่ะ เพราะแม้ในยามที่ป่วย เมื่อได้หนังสือนี้เป็นยาขนานใหม่จากพี่ติ๊ก จึงขอขอบคุณในความรักและปรารถนาดีที่หยิบยื่นให้จนบรรลุสัจธรรมในคืนนั้นค่ะว่า

               “ความว่าง คือ สิ่งที่มีคุณค่าประเสริฐ โปร่งและเบาสบาย ”