ใช้เวทีKMแลกเปลี่ยนความรู้กายภาพและเครื่องบอกมุมร่อนอากาศยาน
การได้แลกเปลี่ยนความรู้กายภาพ ในเรื่องค่าความชัน ของพื้นที่ปลอดภัยข้างทางวิ่ง (Longitudinal & Lateral Slope on Runway Strip) ซึ่งมาตรฐานที่กำหนด คือ พื้นที่ปลอดภัยรอบทางวิ่งต้องมีค่าความชัน หรือความสูงที่แตกต่างกันต่อระยะทาง ด้านต่ำไปสูง เนินยก Upward ไม่เกิน 2% และด้านจากสูงลงต่ำ ลงเนิน Downward ไม่เกิน 5% เปรียบกับมาตรฐานการติดตั้งเครื่องบอกมุมร่อนอากาศยานด้วยสายตา PAPI ซึ่งกำหนดให้เลนส์ของโคมไฟบอกมุมร่อน PAPI ต้องอยู่สูงระนาบเดียวกับความสูงของผิวทางวิ่งบริเวณกึ่งกลางทางวิ่ง
จากการที่ได้ไปตรวจออดิตสนามบิน ได้พบเจอเนินดินรอบฐานของโคมไฟบอกมุมร่อน PAPI โดยเฉพาะโคมที่อยู่ห่างจาก เส้นขอบทางวิ่งมากๆ เพื่อจะต้องทำตามมาตรฐานที่กำหนด ดังที่กล่าวมาแจ้งแล้วนั้น ได้แก่ เลนส์โคมไฟบอกมุมร่อน ทั้ง 4 ดวงโคมจะต้องสูงเท่ากันกับค่าระดับของผิวทางวิ่ง แต่เพราะความชันของพื้นที่ปลอดภัยข้างทางวิ่งจะต้องออกแบบให้เป็นเนินลงเพื่อระบายน้ำออกจากทางวิ่งและข้างทางวิ่งให้ได้เร็ว จึงมีความชันที่ลดลง เป็นสาเหตุให้ต้องติดตั้งโคมไฟบอกมุมร่อนสูงจากผิวดินบริเวณข้างทางวิ่งสูงมากขึ้น และเนื่องจากการติดตั้งโคมไฟโดยใช้ขาตั้งที่สูง ก็จะไปลดความมั่นคงหรือเสถียรภาพลง ทำให้ต้องปรับดินถมให้สูงขึ้น เพื่อให้ขาตั้งโคมไม่สูงเกินไป และเพื่อให้เลนส์สูงได้ระดับ เนินถมที่เกิดขึ้นนี้เองทำให้ คุณสมบัติของพื้นที่ปลอดภัยข้างทางวิ่งนั้น ไม่เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนด
จากการที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เกิดข้อสรุปร่วมกันว่า
1.เมื่อมีการปรับปรุง การติดตั้งรื้อถอนและติดตั้งใหม่ ระบบไฟบอกมุมร่อนอากาศยาน PAPI นั้นขณะมีการปรับปรุงจะต้องปรับระดับดิน บริเวณข้างทางวิ่งให้ได้ระดับตามข้อกำหนดด้านกายภาพ คือ ถ้าเป็นเนินสูงจะต้องไม่เกิน 5% เนินขึ้น Upward Slope ไม่เกิน 2% และแต่ละฐานของโคมไฟฟ้า Slope ไม่เกิน 1.25%ตั้งแต่ขณะก่อสร้างจะทำให้ ณ เวลาที่ลงเสาเข็มและหล่อคอนบล็อคคอนกรีตรอบฐานโคม เพื่อฝังถังระบบไฟฟ้านั้น อุปกรณ์การปรับดินยังอยู่หน้างาน ก็ถือโอกาสปรับความชันบริเวณจุดติดตั้งให้เรียบร้อย เห็นจะช่วยให้การติดตั้งอุปกรณ์โคมไฟฟ้าสนามบินนี้ ได้มาตรฐานตามที่กรมการบินพลเรือนกำหนด ในเรื่องมาตรฐานการติดตั้งระบบไฟนำร่อน และเป็นไปตามมาตรฐานในเรื่องกายภาพสนามบินในเรื่องค่าความชันในพื้นที่ปลอดภัยรอบทางวิ่ง(Runway Strips)
ไม่มีความเห็น