เล่าเรื่องลุงเข็ม

                “ลุงเข็ม”เป็นชายอายุ 50 ปีชอบไว้หนวดเครา มีสไตร์สแต่งตัวไม่เหมือนใครชอบแต่งกายแบบสบายๆได้ผ่านเข้ามาในชีวิตฉันเมื่อ 2 ปีที่แล้วโดยอาสาช่วยในโครงงานที่เราเข้าประกวดในโครงการเรารักษ์ต้นน้ำ….โดยบอกกับฉันว่า  “….พีๆๆผมจะช่วย….”  ตอนนั้นก็คิดว่า….ลุงจะมาช่วยเราได้อย่างไรภารกิจของลุงก็มากมาย….คงมาช่วยเป็นวิทยากรชั่วคราว…..ไม่คิดว่าจะช่วยชนิดทุ่มให้ทั้งใจ  เพราะคราวเป็นวิทยากรครั้งแรก  ฉันก็ได้เรียนรู้เรื่องความพอเพียงจริงๆว่า “….มีอะไรก็ใช้อย่างนั้น…“หลังจากเคยถูกวิทยากรจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งให้เราเตรียมฟางข้าว….ทั้งๆที่ในขณะนั้นหาได้ยากมาก…ฉันจำได้ว่าด้วยความซื่อของฉัน…ฉันไปหาทั่วสมุทรปราการเลยไปถึงฉะเชิงเทรา….แล้วกว่าจะได้ฟางราคาแพงมาพร้อมสิ้นเปลืองน้ำมันเป็นพันบาทคราวนั้น…เคยเล่าให้ลุงเข็มฟังลุงบอกว่า…..พี่ไม่ต้องหาหรอกดูโรงเรียนของเรามีหญ้าขึ้นจำนวนมากนี่แหละคือฟาง…แล้วให้เด็กช่วยกันถอนผ่านในค่ายแกนนำสิ่งแวดล้อม…ผลเราได้หญ้าฟางกองมหึมาใช้ได้ตลอดปีโดยไม้ต้องซื้อฟางอีกเลย….ไม่ต้องเสียเงิน….ลุงเคยถามฉันอีกว่าอยากให้สวน 5 ดเด็กดีแบบคงทนถาวรหรือแบบชั่วคราว….ฉันตอบทันทีว่า…ต้องการแบบคงทนซิ….ถ้างั้นผมก็จะช่วยพี๋่…ทำให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์จากวันนั้จนถึงวันนี้เข้าปีที่สามที่ลุงเข็มช่วยพวกเรา….ทั้งๆที่ลุงเข็มป่วยเป็นโรคมะเร็งในกระดูก….แล้วล่าสุดเชื้อรารุกรามไปที่ก้านสมองลุงเข็มปวดศรีษะมาก….แต่ไม่ยอมพัก…วันนี้(17 ส.ค. 57)ยังนัดเด็กมาเรียนรู้จัดสวนตกแต่งสวน ทำแพ ซึ่งฉันอยากให้พักผ่อนแต่ลุงบอกเห็นเด็กมีความสนใจเรียนอยากสอนให้เด็กเหล่านี้….เมื่อลุงมีเป้าหมายมุ่งมั่นขนาดนั้นฉันก็ยอมแพ้ความตั้งใจของลุงเพราะลุงในกำหนดการทำครั้งนี้เป็นภารกิจสุดท้ายที่ลุงวางไว้ก่อนจากโรงเรียนพูลเจริญวิทยาคมไป…..มีครูถามว่าทำไมจึงมาช่วยโรงเรียนแห่งนี้ท่านตอบทันทีว่า….เลือกมาช่วยพัฒนาโรงเรียนที่ด้อยพัฒนาด้านจิตใจ….แล้วท่านก็ได้ช่วยเหลือพัฒนาจนสวน 5 ดเด็กดีกลายเป็น .......ศูนย์การเรียนรู้วิถีบรรพบุรุษไทย......
                   กำหนดภารกิจของลุงเข็มที่"พูลเจริญ"กำลังใกล้สิ้นสุดลงแล้วจริงๆเพราะท่านมีภารกิจอื่นที่ต้องทำคงมาทุ่มให้โรงเรียนแห่งนี้ไม่ได้อีกแล้ว แต่ก่อนจากกันไป…ลุงได้เป็นแบบอย่างดีๆ...ทำสิ่งดีๆให้พูลเจริญ….ลูกศิษย์หลายคนได้เรียนรู้กับลุง….ยิ่งใกล้จะจากกันลูกศิษย์ยิ่งร้องเรียกหา….ลุงเข็มๆๆๆ ท่านมีคำคมๆบาดใจคน ท่านสอนเด็กๆเรามีคุณธรรม….บอกจากใจอยากให้ครูของเรามาสัมผัสจริงๆๆจะเข้า ใจกระบวนการเรียนรู้ กระบวนการสอนเหล่านี้จากลุงเข็มจริงๆ…แม้มีใครหลายคนเข้าใจลุงเข็มผิดๆๆ…. คิดว่าเป็นภารโรง…เป็นผู้ดูแลสวน คำกล่าวที่ร้ายกว่านั้น…เป็นคนค้ายาเสพติด…ทุกอย่างที่ลุงทำนั้นเพราะโรงเรียนจ้างแต่ความจริงตรงกันข้าม….. ลุงมาช่วยพัฒนาโรงเรียนโดยไม่เคยได้รับเงินสักบาทจากโรงเรียน…. บางครั้งออกเงินให้กับการซื้อวัสดุต่างๆก็ยังเคย…แม้ครั้งล่าสุดลุงเข็มได้วิทยากรครั้งแรกเป็นเงิน 7,500 บาท …ลุงยังเอาไว้เป็นทุนการศึกษาให้เด็กๆในโรงเรียนที่ร่วมพัฒนากับลุงก่อนจากกัน….โดยลุงหาเงินจากเขียนบทความผสมรวมให้เด็กๆอีก 7 ทุน…นอกจากนั้นลุงยังมาเป็นผู้มาให้ไออุ่นแก้ปัญหาให้ลูกศิษย์เราหลายราย… ลุงมาโปรดช่วยฉุดคนไม่ให้ลงนรก ลุงช่วยทำทางนรกให้เป็นทางสวรรค์…..ท่านบอกว่า….เรียนเอกเรียนโทเรียนได้ แต่อย่าลืมเรียนกำพืดของตนเอง….และเป็นจริงอย่างที่ท่านว่า…..ท่านจบ ปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่านได้ดร.กฎหมายระหว่างประเทศจากฝรั่งเศส….ท่านเรียนได้อะไรมากมาย….. แต่ท่านไม่เคยลืมเรียนรู้ชีวิตตนเองกับธรรมชาติ….แม้ท่านเกิดในตระกูลที่มีคุณพ่อเป็นถึงอดีตรัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยก็ตาม…..