. . . วั น ส บ า ย ๆ . . ข อ ป ล่ อ ย ตั ว ป ล่ อ ย ใ จ ม า พั ก ผ่ อ น นั่งจิบกาแฟร้อนๆ..เอนตัวลงนอนมองท้องฟ้า ฟังเสียงโมบาย..กรุ๊ง กริ๊ง..ยามสายลมไหวติงพัดโชยมา ขยับแขนเขย่าขา..ไปตามประสาคนสุขใจ . . . อ อ ก ไ ป เ ดิ น เ ล่ น . . ช ม วิ ว ส ว ย ๆ พาน้องหมามาด้วย..พร้อมไอติมสักถ้วย..ใหญ่ๆ เอาเถอะนะ..แบ่งกันกิน..เราต่างก็ย่ำผืนดินเหมือนๆใคร เมื่อวันนี้ไม่มีเธอใกล้..ก็ขออุ้มน้องหมามาแนบใจ..ก็แล้วกัน . . . สู ด ก ลิ่ น ฟุ้ ง . . ใ ห้ ทั่ ว ฟ้ า เปิดจมูก ปาก หู ตา ..ทายท้าหัวใจให้ขับขาน โลกนี้อีกตั้งกว้าง..อย่าปล่อยลมหายใจทิ้งขว้างไปวันๆ เราอาจเรียนรู้เพื่อที่จะฝัน..ใช้ชีวิตให้เป็นรางวัล..ที่เกิดมา . . . อ ย่ า ป ล่ อ ย หี บ เ พ ล ง เ ห ง า ใ ห้ ขั บ ข า น แต่จงปล่อยให้มันเคลื่อนผ่านอย่างช้าๆ ยิ้มให้หัวใจสักนิด..แม้ว่าชีวิตต้องเกิดอะไรขึ้นมา พรุ่งนี้เราอาจได้เรียนรู้ว่า..ทุกข์..เหงา..เศร้า..โถธรรมดาจะตายไป
| |||
ไม่มีความเห็น