งานลอยกระทงเมื่อปีที่แล้ว ได้พาเพื่อนที่เดินทางมาจากสิงคโปร์ไปเที่ยวงานที่สระน้ำจุฬา
ในตอนนั้นไม่มีอุปสรรคอะไรเลย แต่จำได้ว่า พูดภาษาอังกฤษกันจนเหนื่อยอ่อน กลับมาบ้านยังรู้สึกว่า เจ็บเมื่อยปากไปหมด
พอมาปีนี้ รอคอยอีเมล์อยู่ว่า เธอจะติดใจและมาอีก แต่ก็ไม่เห็นอีเมล์ก็โล่งใจไป
แต่พอตกเย็น เพื่อนที่เชียงใหม่อีเมล์มาว่า ปีนี้สิงคโปร์บุก งานพืชสวนโลก ไม่บุกกรุงเทพฯ และเพื่อนที่โน่นก็รับบทบาทไป
เฮ้อ ! โล่งอก แต่ยังเป็นห่วงเพื่อนอีก กลัวเพื่อนไม่รู้อะไรต่ออะไร โทรศัพท์ตามไปอีก ว่าคนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นอย่างนี้ เพื่อนจะได้ทำงานอย่างสบายใจ
นี่ก็รอรายงานผลว่าเป็นอย่างไร
นึกย้อนหลังเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้ว อาจจะเป็นบทเรียนให้ปีต่อไป กับคนต่อไปก็ได้ ใครจะไปรู้
คุณไมโต
คุณไมโตคะ
คุณไมโตคะ
คุณไมโตคะ
สวัสดีน้องอ๊อบ
คิดถึงจัง