"ฤดูหนาว" ... (คนรักของความเศร้า : อังคาร จันทาทิพย์)


...

ฤดูหนาว

...

เพราะเราเชื่อสิ่งที่ใครเขาไม่เชื่อ
เดินทางฝ่าสายลมเหนือบาดเนื้อหนาว
ดื่นดึกฟ้าดารดาษดาว
ดั่งจะหน่วงคืนหนาวให้ยาวนาน

ยาวนานเพื่อเผื่อฝันถึงวันพรุ่ง
เติบรุ่งแสงตะวันอันอ่อนหวาน
ในม่านหมอกหมายมวลดอกไม้บาน
ในสายธารหวังธารอุทกนอง

รักและฝันถึงชีวิตอิสระ
จริงแท้ แม้พันธะ จะเทียวท่อง
ฟังโลกขับเพลงบรรเลงร้อง
ขานท่วงทำนองของความงาม

รักและฝันในวิถีที่เปล่าเปลี่ยว
โดดเดี่ยวเคี่ยวกรำกับคำถาม
บนแผ่นดิน ใต้โค้งขอบฟ้าคราม
สู่โมงยามที่เราเห็นเราเป็นเรา

ปวดร้าวกับช่วงสั้นสั้นบางวันเวลา
ลุ่มหลงในปรารถนาอันร้อนเร่า
วันเวลายอกย้อนความอ่อนเยาว์
เสมอความโง่เขลาที่เรามี

ทั้งใช่ ไม่ใช่ รู้ ไม่รู้
คลุมเครืออยู่ทุกก้าวย่างระหว่างวิถี
ท่องแดนดินวิญญาณด้านเลว ดี
เคี่ยวขับความลับนี้เพื่อคลี่คลาย

โลกและเรากล่อมเกลาเราและโลก
สุขและโศกเนื่องนับสลับสลาย
ต่อหน้ารูปและนามของความตาย
เห็นธารรายหลั่งไหลไม่กลับคืน

บางคราวชีวิตนี้ไร้ชีวิต
หยั่งยากความถูกผิดแต่ขมขื่น
เห็นบางอย่างยังคงทะนงยืน
บางอย่างกลับกลืนสู่ผืนดิน

เหมือนว่ารู้แต่ใจไม่ยอมรู้
เหมือนมีอยู่ทุกคราวที่ด่าวดิ้น
เหมือนว่ายินความเงียบอันเยียบยิน
โง่เขลามิรู้สิ้นสักโมงยาม

เพราะเราเชื่อสิ่งที่ใครเขาไม่เชื่อ
ในคลุมเครือ เคี่ยวกรำกับคำถาม
ในดึกดื่นฟ้าแผ้วแววดาววาม
ยิ่งเห็นความงดงามยามค่ำคืน

แสวงหา แสวงหาย...
โดดเดี่ยวเดียวดายในดึกดื่น
ยิ่งสุมไฟเปลวไฟยิ่งไหม้ฟืน
เปลวฝันเปียกชื้นหยาดน้ำค้าง!

...

ชาวกรุง-ธันวาคม ๒๕๓๙

...

..................................................................................................................................................................................................

...

บทกวีสะท้อนย้อนตัวตน
คิดถึงคน คิดถึงใคร คิดถึงเขา
มีบางช่วงชีวิตคิดถึงเรา
เดียวดายมานานเนาและเฝ้าคอย

แสวงหา แสวงหา แสวงหา
พยายามไขว่คว้ามาสุดสอย
ใครสักคนที่เรารอดูเลื่อนลอย
เพียงแค่คอยความรักมาทักกัน

...

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

...

..................................................................................................................................................................................................

ขอบคุณกวีนิพนธ์ดี ๆ ...

อังคาร จันทาทิพย์.  คนรักของความเศร้า.  พิมพ์ครั้งที่ ๓.  กรุงเทพฯ : สำนักศิลปวรรณกรรม, ๒๕๕๗.

...

...

หมายเลขบันทึก: 571232เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2014 13:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มิถุนายน 2014 13:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

ยังไม่ได้อ่านเล่มนี้เลยครับ

ชอบตรงนี้ครับ

แสวงหา แสวงหา แสวงหา พยาบาล
พยายามไขว่คว้ามาสุดสอย
พยาบาลที่เรารอดูเลื่อนลอย
เพียงแค่คอยความรักมาทักกัน

555

ลืมถามอาจารย์ว่า

ต้องการเมล็ดฟักข้าวไหมครับ

จำได้ว่าเหมือนอาจารย์พูดกับพี่กานดาว่าอยากได้

ตอนนี้ผมมีเมล็ดฟักข้าวเต็มเลยครับ

(เอาไว้แจกพยาบาล) 555

ปกนี้สวยมากครับ...
นักเขียนก็เป็นคนน่ารัก ...
การเขียนงาน เท่าที่นั่งคุยกัน นักเขียนค้นคว้าอย่างหนักหน่วงเลยทีเดียวครับ

โปรดส่งมาให้ด่วนครับ ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...

ขอบพระคุณล่วงหน้าเลยครับ ;)...

ว้าว ขอบคุณมากครับ คุณ แผ่นดิน ;)...

ป.ล. เลขาฯ โรงเรียนแห่งความสุขติดต่อไปได้รับข้อความเธอหรือยังครับ

จัดไปครับ รอรับนะครับ

อยากไปช่วยงานที่นี่ครับ

โรงเรียนแห่งความสุข

อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง อยากมาจริงหรือครับ ;)...

แต่เราอาจจะยากจนข้นแค้นที่สุดนะครับ ;)...

อยากไปช่วยครับ

ขอเดินทางเอง ไม่ต้องการอะไรครับ

ครับผม ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...

งั้นผมจะพาอาจารย์ไปลำบากแล้วกันนะครับ 555

ยังเขียนได้คมเข้มเหมือนเดิมนะคะ 

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท