กัลยวรรธน์ หิรัญวิทย์ : หากไม่มีการเจ็บป่วย ชีวิตคู่อาจล้มไปแล้ว
ก่อนสามีจะจากไป ได้พาพี่กลับบ้านตามคำร้องขอ เอามาดูแลเองที่บ้าน พี่เขาเริ่มหลับตลอดเป็นนานเกือบเดือน ทุกครั้งที่เข้าไปกอด หอมแก้ม ทำความสะอาดให้ ให้อาหารทางสายยาง จัดยาให้กิน เปลี่ยนน้ำยาล้างไตให้
เมื่อเข้าขยับตัวเปลียนท่านอนให้ พี่เขาจะพยายามซุกหน้ามาซบเสมอ ตอนนอนจะคอยกอดพี่เขาไว้ หรือไม่ก็จะจับมือไว้จนตัวเราหลับไป
จนคืนสุดท้ายก่อนจากกัน เราร้องไห้ เพราะกลัวพี่เขาจะจากไป. .และ ไม่แน่ใจว่าตัวเองฝันไปหรือไม่.. พี่เรียกชื่อ..และพูดอีกหลายประโยค..จำไม่ได้ รู้แต่ว่า ตัวเองดีใจพี่พูดแล้ว พี่ดีขึ้นแล้ว..
ตอนเที่ยงกลับมาบ้าน คนที่ช่วยดูแลบอกว่าดูพี่แปลกๆแล้วเรียกหา
เข้าไปดู รู้แล้ว พี่ต้องจากไปแน่
รีบนิมนต์พระมา จับมือพี่ให้ถวายสังฆทาน กรวดน้ำ
เย็นวันนั้น นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงตลอด นำสวดมนต์ให้ กระซิบข้างหู ไม่ต้องห่วง ส่งพี่ไปก่อนไปรับบุญที่ทำมานะ สักวันจะตามไป
พี่เขาหายใจเข้าออกช้า ช้า แล้วก็จากไป อย่างสงบ
สิ่งที่ทำให้สามีนั้น ใช้ความรู้สึกของตัวเองเป็นที่ตั้ง เพราะรู้ว่ารักมาก และก็รู้มาตลอดว่าพี่เขาจะอยู่ได้ไม่นาน พี่เขาป่วยประมาณ 20 กว่าปีได้ นับตั้งแต่หมอบอก
10 ปีสุดท้าย ก็เริ่มทรุดเรื่อยๆ จน 2-3 ปีีสุดท้าย มีปัญหาร่างกายอ่อนแรงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เมื่อหมอบอกว่าป่วยรักษาไม่หายนะ ก็ท้อนะคะ แต่ถ้าท้อทั้งสองคนมันก็จะแย่ ก็ต้องเข็มแข็ง สิ่งแรกที่คิดก็คือ เราเกิดมาใช้กรรมใช่ไหม บอกกับสามีมาตลอดว่า ช่างเถอะ เรามาใช้กรรม ใช้ชาตินี้ให้หมดๆ ชาติหน้าเราคงไม่เป็นแบบนี้ บางครั้งเคยกอดกันร้องไห้ ได้แต่ปลอบใจพี่เขา บอกเขาว่าไม่ต้องห่วงจะดูแล ไม่ทิ้ง อดทนนะ และกลัวว่าพี่เขาจะตายแบบทรมาน พยายามพาพี่เขาไปทำบุญเสมอ ถึงไม่ได้สวดมนต์ ไม่ปฏิบัติธรรมแบบคนอื่น แต่เขาชอบทำบุญ สังเกตว่าระยะหลังก่อนพี่เขาจะจากไป เขาเริ่มปล่อยสิ่งที่เขารัก เสื้อผ้า ของใช้ ของกิน มีแต่ให้ๆ เมื่อได้ให้ ดูพี่เขามีความสุขมาก
บางครั้งตัวเองอยากร้องไห้มาก พี่เขาก็รู้ พี่เขาจะบอกว่า พี่จะอดทนนะ
ที่เขียนมานั้น เพียงอยากบอกให้ว่า.. เพราะรัก อยากให้พี่เขามีความสุข เพราะรู้เราต้องจากกันไม่รู้วันไหน ขอได้ให้จะได้ไม่เสียใจภายหลัง พยายามทำใจมาตลอด ไม่อยากส่งพี่เขาด้วยน้ำตา แต่ทำไม่ได้เลย การที่ใจเรายังผูกพันมากมาย เมื่อพี่เขาจากไป ทุกวันนี้มันว่างเปล่านะคะ ทรมานมากกับความรู้สึกคิดถึง ใจที่ตั้งใจตอนนี้ก็พยายามที่จะส่งบุญไปให้พี่เขาทุกๆวัน อยากให้เขาได้เกิดภพภูมิที่ดี ไม่ต้องมาเจ็บป่วยและทรมานเหมือนชาตินี้..
ใช่คะ..ใช้ความรักเป็นตัวผลักดัน ที่จะทำให้พี่เขาด้วยความเต็มใจ หากตอนนี้คิดย้อนกลับไป มีความสุขนะคะ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน..
หากไม่มีการเจ็บป่วย ชีวิตคู่อาจล้มไปแล้ว
ความเห็น (1)
.... ความความรัก + ความเอื้ออาทร ... ให้ผลลัพธ์ มากมาย นะคะ