คนเจ้าน้ำตา
ในวันที่เหนื่อยล้าอ่อนแรงใจ
เหลียวมองสรรพสิ่งที่อยู่รอบตัว
แล้วยอมรับกับความเป็นไปของชีวิต
ว่าไม่มีอะไรที่ยั่งยืนที่คงทน
หลายคน...เคยบอกว่าน้ำตาไม่เคยช่วยอะไรได้
แต่สิ่งที่เป็นเพื่อนกับฉันตลอดเวลาในวันที่ฉันอ่อนล้า
ก็คือน้ำตาตัวเอง
ร้องไห้วันวันที่เหงาๆไม่มีใคร
ร้องไห้แล้วก็เช็ดน้ำตาตัวเอง
แล้วใช้น้ำตานี่ละเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจตัวเอง
แล้ววันพรุ่งนี้ก็ลุกขึ้นเดินต่อไป
ไม่หยุดก้าว ไม่หยุดฝัน ไม่มีหมดกำลัง
แม้ว่าจะต้องร้องไห้อีกเรื่อยๆ ก็ตามที
ก็คนมันเจ้าน้ำตา
ดีใจก็ร้องไห้ เสียใจก็ร้องไห้
คิดเสียว่ากินน้ำตาตัวเองวันละนิดหน่อย
แถมช่วยทำความสะอาดดวงตาและดวงใจ
เผื่อว่าจะได้มองโลกได้กว้างๆ มากกว่านี้บ้าง
ใช่ไหมค่ะ................................
คำสำคัญ (Tags): #ความรู้สึกที่มีต่อทุกสรรพสิ่งบนโลก
หมายเลขบันทึก: 56975เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2006 16:33 น. ()ความเห็น (2)
ตามรู้ ตามดู ตามให้ทัน อีกหน่อย ความพอดี ก็เกิดขึ้นได้ .. ไม่มาก ไม่น้อย ไม่ต้องไปฝืนมันครับ
วันใดที่หัวใจอ่อนล้า ถ้าได้คุยกับใครสักคนที่พอจะช่วยให้ดีขึ้น ก็คงจะดีมาก ขอบคุณมากค่ะสำหรับอีกหนึ่งกำลังใจ