อิสรา กายสิทธิ์ 03


วันแรกของการฝึกงาน
วันนี้ก็เป็นวันที่ต้อวมาฝึกงานเป็นวันแรก  ด้วยความตื่นเต้นมันก็เลยทำให้ผมตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตี 5.45 ผมมาถึงที่ฝึกงานคือโรงพยาบาลศิริราชตอน 7โมงกว่าๆ  ผมมาถึงที่ฝึกงานเปนคนแรก  ตอนแรกๆก็ยังงงอยู่ว่าตึกไหนนะคือตึกเทคโนฯผมก็ค่อยๆขับมอเตอร์ไซด์คู่ชีพของผมถาม รปภ.มาเรื่อยๆจนเจอตึกเทคโนฯ  พอเจอตึกเทคโนฯปุ๊บผมก็โทรหาเพื่อนๆว่าอยู่ไหนกันแล้ว พอโทรเสร็จผมก็ออกไปหาข้าวทานแล้วก็กลับมารอเพื่อนอีกสองคนที่ตึก  พอมากันครบพวกผมก็พากันขึ้นที่ที่ฝ่ายโทรทัศน์เพื่อไปรอคนที่จะมาดูแลพวกเราตลอดการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครั้งนี้  ระหว่างที่รอนั้นก็ได้มีการพูดคุยกับพี่บางคนในฝ่ายบ้าง  พี่เขาจะบอกถึงงานหลักๆในฝ่ายว่ามีอะไรบ้าง  แล้วส่วนใหญ่ฝ่ายโทรทัศน์งานก็จะหนักไปที่การถ่ายทำมากกว่างานตัดต่อ  จนถึงเวลา 9นาฬิกา  พี่นิคมซึ่งเป็นหัวหน้าฝ่ายโทรทัศน์ก้อได้มาประชุมปฐมนิเทศน์  โดยที่มีลักษณะที่เป็นกันเองมากทำให้ผมหายตื่นเต้นไปมากทีเดียว  เริ่มพี่เขาก็พูดถึงงานที่พวกเราต้องทำกันหลักๆก็จะเป็นการถ่ายVDO  การตัดต่อ  และงานออกแบบปกของVCD  และ DVD  โดยพี่เขาก็ได้ถามว่าใครถนัดอะไรกันบ้าง  ผมก็บอกพี่เขาไปว่าผมถนัดอยู่ 2 โปรแกรม  คือ  โปรแกรม Adobe Photoshop กับโปรแกรม Adobe illustrator ซึ่งเป็นโปรแกรมที่สามารถใช้ไปออกแบบปก VCD กับ DVDได้               หลังจากนั้นพี่นิคมก็ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องการแต่งกายว่าฝ่ายนี้เขาแต่งกายกันสบายๆแต่ก็ควรรเยบร้อยนิดนึง  เพราะว่าการที่เราจะแต่งชุดนักศึกษาแล้วมาทำงานกับฝ่ายนี้นั้นจะไม่ค่อยสะดวก  และอาจจะไม่ได้รับความไว้วางใจจากพวกหมอ  หรืออาจารย์ที่สอนนักศึกษาแพทย์  เพราะเขาจะเห็นเราเป็นนักศึกษาฝึกงานเลยทำให้ไม่ไว้ใจในผลงานที่ออกมา  พี่นิคมเลยอนุญาตให้แต่งตัวเหมือนๆกับพี่ๆในฝ่ายได้  หลังจากนั้นพี่นิคมก็ได้ทำการแนะนำพี่ๆที่อยู่ในห้องให้พวกเรได้รู้จัก  ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีพี่เทคโนฯของเราอยู่ด้วย  ก็คือพี่เอ๋  ซึ่งพี่เอ๋เขาก็จะเป็นคนที่คอยเป็นคนนิเทศน์พวกผมด้วย  พอแนะนำเร็จแล้วพี่นิคมเขาก็พูดว่าอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรมากเพราะพวกเราอยู่กันเหมือนครอบครัว  ซึ่งมันก็ทำให้ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมาก  และมันจะเป็นตัวช่วยให้ผมมีกำลังใจในการทำงานอย่างมากทีเดียว       พอเสร็จการปฐมนิเทศน์แล้วพวกผมก็ตามพี่เอ๋ไปที่ห้องตัดต่อ  ซึ่งก็เปรียบเสมือนที่อยู่ของพวกผมเลยทีเดียว  พอเข้ามาแล้วก็ได้พูดคุยกับพี่เอ๋  พี่เอ๋ก็ได้แนะนำพี่ๆในห้องตัดต่อให้ได้รู้จัก และถึงบอกว่างานส่วนใหญ่ก็จะเป็นการถ่าย VDO และจะแบ่งงานไว้ที่  Bord ในห้องฝ่ายโทรทัศน์  ว่าวันนี้มีอะไรต้องทำบ้าง  ทำที่ไหน  เวลากี่โมง  และไปกับพี่คนไหน  ซึ่งวันนี้ผมก็ได้ไปช่วยพี่นเรศ  ที่ต้องไปถ่ายการอบรมเรื่อง Principles  of Geriatrics  ที่ห้องบรรยายเฉลิม  พรมมาส  โดยรศ.นพ.ประเสริฐ  อัสสันชัย  ตั้งแต่ 14.30-17.00  หลังจากที่ผมไปดูงานที่  bord  แล้ว  พี่เอ๋ก็ได้สอนการทำปก VCD และ DVD โดยใช้โปรแกรมAdobe Photoshop กับโปรแกรม Adobe illustrator ในการทำ  โดยการนำปกที่พี่ๆเขาได้เคยทำไว้แล้วมาปรับปรุง  ดัดแปลง  และแก้ไขจนเข้ากับเรื่องที่ต้องทำ  แล้วก็ต้อง Print ออกมาด้วย  พอ Print  ออกมาแล้วก็นำมาตัดโดยใจเครื่องตัด  พอเสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรพวกผมก็นั่งคุยกับพวกพี่ๆที่อยู่ในห้องตัดต่อจนถึงพักเที่ยง      พอเข้างานตอนบ่ายผมก็ไปนั่งหัดทำปกเล่นๆเพราะพี่ๆเขายังไม่ค่อยมากัน  จนพี่ๆเขามากันผมก็ช่วยพี่นเรศติดสายอินเตอร์เน็ต  พอเสร็จผมก็นั่งรอจนถึงบ่ายสองโมงครึ่ง  ผมก็ได้ไปช่วยพี่นเรศติดตั้งกล้อง  มอนิเตอร์  และเครื่องเล่น DVD  เพื่อเตรียมบันทึกการอบรม  และปัญหาก็มาทันทีกับงานแรกที่ผมได้ทำ  คือ  พี่นเรศเขาลืมเอาแผ่น  DVD  มาด้วย  พี่เขาก็เลยให้ผมช่วยกลับไปเอาที่ฝ่ายโทรทัศน์และปัญหาก็เกิดจริงๆเพราะผมจำทางเดินกลับไปที่ตึกไม่ได้  ผมก็เลยโทณศัพท์หาจิรอาจเพื่อถามทาง  แต่เขาดันไม่รับสาย  ผมก็เลยตัดสินใจเดินแบบมั่วๆ  เห็นอะไรคุ้นตาก็ไปทางนั้นจนสามารถมาถึงที่ฝ่ายได้  พอผมเอาแผ่นกลับมาให้กับพี่นเรศแล้ว   ก็มีปัญหาเกิดขึ้นอีกเพราะว่าสายเสียงที่ต่อเข้ากับเครื่องเล่น  DVD  ไม่มีเสียง  พี่นเรศเลยเดินไปขยับสาย  และให้ผมฟังอยู่ที่จอมอนิเตอร์  จนมีเสียง  และพี่นเรศก็มาสอนผมเกี่ยวกับการถ่ายในการอบรมว่า  เวลาเราซูมเข้า-ออกนั้นเราต้องซูมแบบให้นิ่มนวลที่สุดเพื่อให้งานออกมาดี  จนปัญหาก็เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อทำการบันทึกเนื่องจากมีนักศึกษาแพทย์ที่เดินเข้ามาฟังการอบรมเกิดไปเดินเตะสายเสียงเข้าเลยทำให้การบันทึกในช่วงเกือบๆห้านาทีแรกนั้นไม่มีเสียง  คราวนี้ผมอาสาไปดูเอง  และก็ได้ต่อและนั่งดูไม่ให้ใครมาเตะมันอีกจนกระทั่งไม่มีนักศึกษาเดินเข้ามาแล้ว  ผมก็นั่งไปเรื่อยๆจนเกิดอาการง่วงนอนเพราะว่าแอร์เย็น  และพึ่งกินอิ่มๆมา  ผมก็เลยตัดสินใจเดินกลับไปที่ฝ่ายีกครั้งเพื่อรอเวลาที่จะกลับมาเก็บของ  พอถึงเวลาผมก็เดินกลับไปเก็บของแต่ว่าในขณะที่ผมกำลังจะลงจากตึกผมก็เห็นพี่นเรศเขาถือของกลับมาแล้ว  ตอนแรกผมก็งงว่าในตารางมันเขียนไว้ห้าโมงแต่นี่มันแค่สี่โมงครึ่งเท่านั้นผมก็เลยไม่ต้องถือของมากมายอะไรเลย  ในใจก็คิดว่าซวยแล้วสิแต่พี่นเรศเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรผมก็เลยรู้สึกโล่งขึ้นมานิดนึง       หลังจากนั้นผมก็ได้เอาปกที่พี่เขา Print  ออกมามาตัดให้พอดีกับกล่องและก็นำไปใส่กล่องจนถึงเวลาห้าโมงเย็น  ผมก็เดินทางกลับบ้านเพื่อมาเตรียมตัวที่จะไปทำงานถ่ายภาพที่เรือริเวอร์ไซด์ต่อ       จากการได้ไปฝึกงานในวันแรกผมก็รู้สึกสนุกกับมัน  ถึงแม้บางงานอาจจะหนักไปบ้างสำหรับผม  แต่ผมก็จะพยายามต่อไปครับ                                      อิสรา  กายสิทธิ์  
หมายเลขบันทึก: 56853เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2006 03:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท