เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (๑๖ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๗) เราได้จัดวงแลกเปลี่ยนเรียนรู้ R2R ในวงคนทำงานฝ่ายสนับสนุนอีกครั้ง (ประจำเดือน มาเจอกันเดือนละ ๑ ครั้ง)…
ครั้งนี้ก็เช่นเคยต่อเนื่องจากครั้งก่อน
มาคุยกัน ทบทวน ถอดบทเรียนในงานพัฒนาที่ได้ทำมา
จากนั้นนำมาบันทึกลงผ่านเรื่องเล่า
มีงานชิ้นหนึ่งที่รู้สึกประทับใจ และเมื่อเห็นชิ้นงานแล้วรู้สึกชื่นชมวิธีคิดของคนทำงานนกลุ่มเล็กๆ นี้มาก
จากเดิมที่เจอปัญหาว่า เสื้อเด็กป่วยที่สวมใส่เวลาที่เด็กคนไหนมีสายน้ำเกลือก็จะทำให้ถอดและสวมลำบาก บางทีก็ทำให้สายน้ำเกลือเลื่อนหลุด ทำให้ต้องแทงสายน้ำเกลือซ้ำอีก
"อุบัติการณ์เช่นนี้เกิดบ่อยครั้ง"
ได้รับเสียงบ่นจากพี่พยาบาลตึกเด็กอยู่บ่อยครั้ง "พี่เตี้ย" หัวหน้างานซักฟอก จึงชวนน้องๆ มาคุยกันเพื่อหาทางดูว่า
จะทำอย่างไรจึงจะให้เกิดความสะดวกในการทำงานและผู้ป่วยเด็กน้อยๆ ทั้งหลายจะได้ไม่ต้องทรทุกข์ทรมาณกับการแทงสายน้ำเกลือซ้ำ
จึงเป็นที่มาของ "เสื้อน้อยตัวใหม่ช่วยหนูได้"
โดยเสื้อตัวนี้สามารถพลิกกลับไปมาสวมใส่ได้ทั้งสองด้าน
และเปลี่ยนจากผูกเชือกมาเป็น ติดตัวตะขาบแทน...
เวลาที่สวมใส่และถอดเสื้อ ก็สะดวกไม่ไปเกี่ยวกับสายน้ำเกลือ ทำให้อุบัติการณ์ของสายน้ำเกลือเลื่อนหลุดจากการเปลี่ยนเสื้อลดลงและไม่เกิดขึ้นอีก
เมื่อเปลี่ยนมาใช้เสื้อแบบนี้...ซึ่งตัดเย็บโดยน้องๆ ในหน่วยงานซักฟอกเอง ทำให้ลดต้นทุนในการสั่งตัดเสื้อจากโรงงาน
ซึ่งถือได้ว่าเป็นต้นทุนที่สูงมาก
เมื่อเทียบเคียงกัน จำนวนเสื้อ ๒๐๐ ตัว เมื่อสั่งตัดจากโรงงาน คิดเป็นต้นทุน ๖ หมื่นกว่าบาท
และเมื่อมาตัดเย็บเอง ใช้ต้นทุนทั้งสิ้น ๒,๑๐๐ บาท
เมื่อเปลี่ยนมาใช้เสื้อแบบนี้ ทำให้สามารถช่วยโรงพยาบาลประหยัดค่าใช้จ่ายลงได้
ถือได้ว่า...
เป็นผลงาน LEAN R2R ที่น่าชื่นชมอีกชิ้นงานหนึ่ง
ในกระบวนการจัดการ R2R ของโรงพยาบาลยโสธร เราใช้วิธีการเจอกันบ่อยขึ้น คุยกันมากขึ้น
และร่วมกันถอดบทเรียน เขียนบันทึกไว้...
ทำให้ครั้งหนึ่ง...ที่ได้มาเจอกัน
เราได้ชิ้นงานบันทึกออกมา ครั้งละ ๑ เรื่อง แต่กระบวนการพัฒนางานที่เป็นการแก้ไขปัญหา ก็มีเกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆ แต่ใน ๑ เดือนเรามาเจอกันหนึ่งครั้งเพื่อ Share & Learning
และบันทึกเรื่องราวเก็บไว้
…
KM & R2R
๑๖ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๗
ชื่นชม เสื้อตัวน้อย น่ารักครับ
ขออนุญาตเอาไปแชร์ให้ชาวคณะแพทย์ ม.สงขลานครินทร์ด้วยนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ คุณ พ.แจ่มจำรัส
ยินดีอย่างยิ่งค่ะ อ.โอ๋-อโณ