"เด็กไทยเรียนหนักที่สุดในโลก"
จากข่าวเดลิินิวส์ออนไลน์ ...
วันนี้ (23 เม.ย.) ดร.ปรีชา เมธาวัสรภาคย์ ผอ.สำนักวิจัยเอแบคโพล สถาบันวิจัยมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ เปิดเผยว่า เอแบคโพล ร่วมกับ สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.) ทำการสำรวจเรื่อง เด็กและเยาวชนไทยอยากเห็นอะไรที่เปลี่ยนแปลงจากการศึกษาไทย โดยสำรวจเด็กและเยาวชนอายุ 14-18 ปี ใน 17 จังหวัดทั่วประเทศ จำนวน 4,255 คน ระหว่างวันที่ 1-15 เม.ย.2557 ผลปรากฏว่า ...
ร้อยละ 58.9 เห็นว่า โอกาสและมาตรฐานทางการศึกษาของไทยไม่เท่าเทียมกัน
ร้อยละ 58.7 เห็นว่า เด็กไทยเรียนหนักมากที่สุดในโลก แต่ไม่สามารถนำความรู้ในห้องเรียนไปประยุกต์ใช้ได้
ร้อยละ 54.8 เด็กไทยไม่ได้เรียนในสิ่งที่อยากเรียน
ร้อยละ 53.1 เห็นว่า การเรียนการสอนเริ่มต้นจากความรู้ในหนังสือและจบลงที่ข้อสอบ
ร้อยละ 30.7 ระบุว่า ความรู้ที่ใช้สอบได้จากการเรียนกวดวิชา
ร้อยละ 25.0 อยากถามครูเกี่ยวกับวิธีการสอนของครู เช่น ทำไมครูไม่หาวิธีการสอนที่สนุก และไม่น่าเบื่อ, ทำไมสอนต้องอ่านตามหนังสือ ทำไมสอนในห้องเรียนไม่รู้เรื่อง แต่สอนพิเศษรู้เรื่อง เป็นต้น
ผอ.สำนักวิจัยเอแบคโพล กล่าวต่อไปว่า ...
สำหรับวิชาที่เด็กที่เรียนสายสามัญไม่ชอบเรียนมากที่สุดคือ คณิตศาสตร์ ร้อยละ 27.7 รองลงมาคือ ภาษาอังกฤษ ร้อยละ 27.4
ขณะที่เด็กที่เรียนสายอาชีพ ร้อยละ 33.3 ไม่ชอบวิชาภาษาอังกฤษ รองลงมาคือ คณิตศาสตร์ ร้อยละ 32.2
สำหรับแรงบันดาลใจในการไปเรียนมากที่สุด คือ พ่อแม่ ร้อยละ 71.4
และยังพบว่า พ่อแม่เสียเงินค่าเรียนพิเศษมากกว่าค่าเทอมที่โรงเรียนถึง ร้อยละ 25.2
นอกจากนี้พบว่า ร้อยละ 65.1 เห็นว่า การเรียนพิเศษเป็นสิ่งจำเป็น
ร้อยละ 69.4 อยากให้เปลี่ยนแปลงการเรียนการสอน และเปิดโอกาสให้คนได้เรียนอุดมศึกษาอย่างเท่าเทียมกัน
ส่วนเรื่องการเรียนต่อ พบว่า ร้อยละ 66.7 ตั้งใจเรียนต่อระดับอุดมศึกษา ร้อยละ 14.4 เรียนสายอาชีพ
ขณะที่อาชีพที่ต้องการที่สุดในอนาคต คือ แพทย์ ร้อยละ 20.4 รองลงมาคือ ธุรกิจส่วนตัว/ค้าขาย ร้อยละ 16.3 และ ครู/อาจารย์ ร้อยละ 12.5
ด้าน ดร.กฤษณพงศ์ กีรติกร รองประธานคณะกรรมการ สสค.คนที่ 2 กล่าวว่า
ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่า พฤติกรรมของเด็กไทยเปลี่ยนไป ดังนั้น ครูต้องเปลี่ยนวิธีการสอน จะสอนแบบยืนหน้าห้อง และพูดตามหนังสือต่อไปไม่ได้แล้ว
อีกทั้ง ต้องรู้จักใช้สื่อสังคมออนไลน์ เช่น เฟซบุ๊ก หรือ ไลน์ มาสื่อสารเพื่อดึงเด็กไว้
ส่วนที่ผลวิจัยระบุว่าเด็กไม่ชอบวิชาภาษาอังกฤษมากที่สุดนั้น เป็นสิ่งที่น่าห่วงมาก เราจึงต้องเปลี่ยนทัศนคติว่า ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาต่างประเทศ แต่เป็นเครื่องมือในการดำรงชีวิต เหมือนการใช้เทคโนโลยี หรือไอทีในชีวิตประจำวัน โดยสาเหตุที่เด็กไทยเรียนภาษาอังกฤษไม่ได้ผล เพราะเราเรียนเพื่อสอบได้หรือสอบตก ซึ่งตนเห็นว่าต้องยกเลิกวิธีการประเมินดังกล่าว เพื่อให้เด็กได้เรียนภาษาอังกฤษ และนำไปใช้ในชีวิตประจำวันอย่างได้ผลจริงๆ
อ้างอิง : http://www.dailynews.co.th/Content/education/23246...
ลองอ่านผลสะท้อน (Reflection) ที่ออกมาจากโพลจะทำให้มองเห็นแนวโน้มอะไรบางอย่างในวงการการศึกษาไทย
ที่ครู พ่อแม่ ผู้ปกครอง ควรพึงจะต้องนำไปคิดและปรับปรุงอะไรหลาย ๆ อย่างให้ดีขึ้นกว่านี้
ก็แค่หวังไว้ว่า ทุกอย่างจะดีขึ้นตามบริบทของโลก
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
ความเห็น (17)
_สวัสดีครับ...
_สถิติ...ข้อมูล...น่าสนใจมากๆครับ...
_ด.ช.บุญส่ง จอมดวง..ก็ไม่ชอบเรียนคณิตและeng ครับ..
_น่าเสียดาย...น่าจะชอบเรียน..จะได้เก่งๆๆ55
_สบายดีนะครับ?
_มาซ้อมมือ..กันดีกว่าครับครู...
คณิตศาสตร์สำรวจเมื่อไรก็จะพบว่าเป็นวิชาที่เด็กไม่ชอบที่สุด (ในทุกประเทศ) และคงเป็นอีกนานในภาพรวม แต่ในความเป็นจริงมีเด็กเก่งเข้าสู่วงการคณิตศาสตร์เพิ่มขึ้น
สถานการณ์ดีขึ้นในปัจจุบันที่มีเด็กเลือกเรียนเป็นวิชาเอกเพิ่มขึ้น และมีคนต้องการเป็นครูคณิตศาสตร์เพิ่มขึ้น รวมทั้งมีผู้เข้าเรียนระดับ ป โท และเอกเพิ่มขึ้น มีนักคณิตศาสตร์เกิดใหม่ทุกปี (ผู้ที่เรียนปริญญาเอก และทำวิจัยต่อเนื่องและสามารถมีผลงานตีพิมพ์ในวารสารระดับโลก ศาสตราจารย์สาขาคณิตศาสตร์) มีการประชุมวิชาการระดับนานาชาติเฉพาะสาขาคณิตศาสตร์ทุกปี มีกลุ่มวิจัยและนักวิจัยที่เป็นที่ยอมรับในนานาชาติเกิดขึ้น สถานการณ์นี้เริ่มมาประมาณ 10-15 ปีย้อนหลัง ก่อนหน้านั้นเราไม่มีนักคณิตศาสตร์เลยนอกจากครูคณิตศาสตร์ ในขณะที่เวียตนามมีนับร้อยคน
การเรียนการสอนของครูเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เด็กไม่ชอบคณิตศาสตร์ แต่โอกาสในการประกอบอาชีพก็เป็นสาเหตุที่สำคัญไม่น้อย ถ้าสังคมต้องการใช้คณิตศาสตร์มากขึ้น โดยรับสมัครผู้ที่จบสาขานี้โดยตรงบ้าง นอกเหนือจากภาคการศึกษาที่ต้องการครูคณิตศาสตร์แล้ว ก็จะทำให้เด็กเห็นโอกาสในการประกอบอาชีพเพิ่มขึ้น เด็กและเยาวชนอาจเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อคณิตศาสตร์ไปในทางที่ดีขึ้นในภาพรวม
ขอบคุณมากครับ คุณ เพชรน้ำหนึ่ง ;)...
หนัก หมายถึง น้ำหนักใช่ไหมครับ พี่ kanchana muangyai 555
"การศึกษไทยยุคผู้ใหญ่เขาบ้าตัวเลข" ก็งี้แหละครับ "ผลกรรมเลยทำให้เด็กเบื่อการเรียนเอียนการศึกษา เบื่อหน้าคุณครู เบื่อโรงเรียนตำรับตำรา หนังสอกหนังสือนานา เขาเลยไม่อ่าน หันไปเล่นไลน์" นี่เป็นความตอนหนึ่งจากเพลง "เพลงนี้ไม่มีชื่อ" ที่ครูวุฒิเขียนครับ
สุดยอดเลยครับ คุณ ครูวุฒิ ;)...
ขอเอาไปให้คุณครูอ่านนะครับ
อยากให้เด็กๆมีความสุขกับการเรียนภาษาอังกฤษ
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ
ยินดีครับ ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
ช่วยกันเผยแพร่ ;)...
น่าแปลกค่ะ เด็กๆ แบกหนังสือหนักขึ้น แต่ไม่ค่อยรักเรียน ปัญหาที่ครูก็กลุ้มใจค่ะ
เขาแบกตามที่สิ่งที่โรงเรียนสั่งไว้ไงครับ แต่ไม่รู้ว่าแบกไปเพื่ออะไร ;)...
...ตอนวัยเด็ก เป็นรุ่นที่ไม่นิยมเรียนหนังสือมาก(หนัก)ค่ะ...ถือกระเป๋าต้องแบนที่สุดเท่าที่จะแบนได้...วรรณคดีก็เรียนเป็นตอนๆไม่เรียนหมดเรื่อง...ใครอยากรู้เรื่องอะไร?ไปหาอ่านเอาเองค่ะ...
..น่าสงสารเด็ก ๆ สมัยนี้จริง ๆ คะ...><
: โชคดีที่น้องนีโอ..มีความถนัดในการเรียนคณิตศาสตร์ ส่วนภาษาอังกฤษก็พอเอาตัวรอด สื่อสารได้ในยามคับขัน
: ที่สำคัญ..น่าจะเรียนเบา ไม่หนักคะ เพราะเรียนเฉพาะเวลาเรียนในเวลาเท่านั้น ไม่เน้นเรียนพิเศษ
^___^
ขอบคุณมากครับ ท่านอาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา ;)...
การไม่เรียนพิเศษ ถือเป็น สุดยอด ครับ ท่านอาจารย์นีโอฯ นีโอ..เบเกอรี่ ;)....
แวะมารดต้นไม้แห่งความคิดถึง ครับ
เราจักได้พบกันครับ คุณ แผ่นดิน ;)...