พัฒนาตนเพื่อการเป็นคุณลิขิตที่ดี…บนเส้นทางการอ่านและการเขียน
ดิฉันห่างหายจาก Blog นี้ไปนานพอสมควร เหตุเพราะความป่วยมาเยือน และย้อนกลับมาอีกครั้งเมื่อสภาวะร่างกายเริ่มเข้าที่เข้าทาง ... เหตุเพราะคำพูดของคุณหมอนนทลี ที่ว่า ... เหงาจังเลย เขียนอยู่คนเดียว
...ดิฉันจึงกลับมาเขียนบันทึกอีกครั้ง แบบกุลีกุจอ ที่ไม่อยากให้ Web Master ผิดหวัง เหตุเพราะเหงา แบบว่างเปล่าเป็นเหตุ ... โดยมีเราเป็นส่วนหนึ่งของตัวร่วม และเพราะความผูกพัน แบบว่า...ทุกครั้งที่เราทุกข์ จะมีคุณหมอนนทลี...เป็นเพื่อนปลอบใจ และทุกครั้งที่เราสุข... ก็มีคุณหมอนนทลีเป็นเพื่อเคียงใจเช่นกัน ดิฉันจึงกลับมาใหม่ใน2 blog ทั้ง “blog ข้าวปุ้น” อันเป็นบทเขียนเรื่องเล่าที่สร้างสรรค์ความสนุกสนานให้กับตนเอง ในรูปแบบของการอ่านหนังสือดีดี แล้วมาชวนคนอื่นร่วมอ่าน .... เจตนาตรงนี้มีความหมายที่ตั้งใจมอบให้กับตัวเองและท่านผู้อ่าน เพื่อการพัฒนาทักษะการอ่าน...สู่การเป็นคุณลิขิตที่ดี (ดิฉันเชื่อเช่นนั้น) ซึ่งก็มีนักเขียนที่ดิฉันชื่นชอบ เคยกล่าวไว้อย่างนั้น อาทิ บก.ฅ คน แม็กกาซีน ฉบับเดือน กรกฎาคม 2549 คอลัมภ์ เวทีทางบ้าน หน้า 116 กล่าวว่า ... สำหรับผม ขอบอกว่า การเขียนบ่อยๆ อ่านมากๆ ก็สร้างนักเขียนเหมือนกัน
การอ่านบทเขียนเรื่องแล้วเรื่องเล่า ไม่เลือกว่าจะเป็นหนังสือธรรมะ การเมือง บทความวิชาการ การ์ตูน ภาพยนตร์บันเทิง และ/หรือหนังสืออื่นใดๆก็ตาม ... ล้วนให้สาระและแง่คิดเพื่อการเรียนรู้อย่างมากมาย ...การถ่ายทอดเรื่องราวของผู้เขียน การผูกโยงเนื้อหาสาระกับข้อมูลทางประวัติศาสตร์ หรือพงศาวดาร วิชาการ รวมหนังสืออื่นใดก็ดี ล้วนน่าสนใจยิ่งในแต่ละสไตล์ของผู้เขียน ความมหัศจรรย์อันเกิดจากความรู้ความสามารถของผู้เขียน บ่งบอกถึงความละมุนละไม เฉียบขาด การกลั่นกรอง วิเคราะห์และสังเคราะห์จากระบบคิดสู่เส้นสายลายหมึกมาเป็นตัวอักษร ล้วนซ่อนปมให้ถวิลหาคำตอบว่า ...เมื่อไรหนอเราจะเป็นคุณลิขิตที่ดีเช่นนั้น
นอกจาก 2 ทักษะคืออ่านและเขียนแล้ว สิ่งที่ชื่นชอบและเก็บเป็นตัวอย่าง(Real Model)ในการทำหน้าที่คุณลิขิตและคุณอำนวย คือ การฟังเรื่องราวดีดี ภาษาเพราะๆ ที่มีสาระในแต่ละประโยคที่พูด ล้วนเป็นเรื่องยาวที่ดิฉันชอบติดตามเช่นกันค่ะ
อาทิ รายการ “กบนอกกะลา” ซึ่งมีผู้ดำเนินรายการวัยทำงาน(เลยวัยรุ่นมาหน่อย)ไม่ว่าจะเป็น คุณประสาน อิงคนันท์ น้องต่อ...ภัทราพร สังข์พวงทอง หรือ คุณสุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ “คุณเช็ค”...จากรายการคนค้นฅน คุณสัญญา คุณากร พิธีกรในรายการปรากฏการณ์คน ... ท่านเหล่านี้มีทักษะของการเดินเรื่องอย่างดี ซึ่งสะท้อนความคิดสร้างสรรค์และเบื้องหลังการทำงานที่คาดเดาเอาเองว่าทำการบ้านมาอย่างหนักเช่นกัน วิธีการถามคำถาม(แบบHow to) เพื่อให้ได้คำตอบที่เห็นถึงTacit Knowledge ของคนต้นเรื่องที่ถูกเชิญมาในแต่ละตอนแต่ละครั้งของรายการ ล้วนให้คุณูปการแก่การเรียนรู้ที่ดิฉันใช้เป็นกรณีศึกษาทั้งสิ้นค่ะ และเพื่อพัฒนาตนสู่การเป็นคุณลิขิตที่ดีในสไตล์ของตัวเราอย่างไม่รู้จบสิ้น ดิฉันจึงสนุกสนานที่จะบันทึกเรื่องเล่าหนังสือดีดีจากการอ่านต่อไปในblogข้าวปุ้นค่ะ
ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับผู้เขียนหรือรู้จักกับผู้เขียนท่านใดหรือสำนักพิมพ์ใดเป็นพิเศษ แต่เพราะสนุกที่จะอ่านและสนุกที่จะเขียน จึงหยิบมาเล่าให้ทุกท่านได้ร่วมเรียนรู้ไปพร้อมๆกับดิฉันค่ะ
สำหรับ “blog ศรีวิภา” ก็คงจะเป็นเรื่องเล่าในสไตล์ KM หนักๆแบบ Realistic ... ประมาณนั้น(ขอพูดแบบเว่อร์ๆหน่อย...ฮิ...ฮิ ) ที่พยายามสรรหาจากเวทีประสบการณ์จริงมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
การสะสมไมล์ของคนทำKM กรมอนามัยในปี’50 คงกำลังเดินหน้าต่อไป ตราบจนเริ่มอ่อนแรง...ก็หยุดพัก...และเดินทางต่ออย่างมีเราหลายคน....ที่เคียงข้างกันและกัน .............................
ความเห็น (2)
เป็นกำลังใจให้คุณศรีวิภาด้วยคนนะคะ รักษาสุขภาพให้ดี แล้วก็มาเป็นคุณลิขิตดีๆเช่นนี้ให้เราได้อ่านบ่อยๆนะคะ
ถ้ายังไง คุณศรีวิภาลองเคาะ Enter แยกสักทีละ 4-5 บรรทัดจะทำให้บันทึกอ่านได้ง่ายขึ้นนะคะ (เรื่องอ่านแล้วให้ความคิดดี เสียดายเผื่อใครเห็นทีแรกแล้วไม่กล้าอ่านน่ะค่ะเพราะตัวหนังสือมาเป็นพืด พอโดนใครทำให้หันหน้าออกจากจอ เหลือบกลับมา หายากมากค่ะว่าถึงไหนแล้ว :-) )
