ธารชีวิตเป็นกระแสที่ไหลไปตามกาลเวลา...
เมฆฝนสามารถแบ่งฟ้ากว้างให้เห็นความมืดครื้ม...และหมอกจาง ๆ...
เป็นการแบ่งเพียงชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น...
ยามเช้าฝนตกเพียงเบาบาง...แต่ตกตลอดมาตั้งแต่ก่อนรุ่งสางจนมาถึงขณะนี้...
วิถีชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดทุกช่วงขณะจิตของเรา...
เมื่อดวงจิตของเราสว่างไสวทุกสิ่งก็ดูสว่างไสวตามมา...
ดังนั้น...ผู้ใดจักระวังจิตให้ดีอยู่เสมอ...ผู้นั้นจักพ้นจากบ่วงแห่งมาร...
วิสัยของจอมยุทธ์...ย่อมไร้กระบวนท่าเสมอ...จริงหรือ...
ขอบคุณคะท่าน umi..
"เมื่อดวงจิตของเราสว่างไสว...ทุกสิ่งก็ดูสว่างไสวตามมา..."
และที่สุด...คือ ความรู้สึกที่หลุดออกจากบ่วงที่เราสร้างขึ้น...แห่งพันธการ หากแต่สามารถดำรงอยู่อย่างรู้ตัวทั่วพร้อมมากขึ้น
มองดู และมองดู...แห่งสิ่งที่เกิดด้วยความเข้าใจมากขึ้น...
(^__^)
กะปุ๋ม
วันนี้ขณะ umi นั่งทำงาน มีฝ่ายประชาสัมพันธ์...มาขอถ่ายรูป...เพื่อการสื่อสาร...ข่าว...งานของสถาบันทักษิณคดีศึกษา...ผมเลยนำมาลงที่นี่ซะเลย...ฮา ๆ เอิก ๆ...
แถมอีกรูป ฮา ๆ เอิก ๆ ด้านหลังเป็นทะเลสาบสงขลา ณ วันนี้...
มีฝนปรอย ๆ เบาบาง...อยู่ระเบียงตึกที่ทำงานของ
umi เอง...อยู่บนเขาเกาะยอครับ...
สวัสดีครับ คุณ กะปุ๋ม
เป็นคมความคิดที่น่าชื่นชมมากครับ...
เป็นธรรมดาว่า...เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ด้วยนะครับ
ยกเว้นสิ่งของบางอย่าง...เช่น ผงเข้าตาก็ต้องร้องขอผู้อื่นช่วยนำออกให้นะครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
"กระแสธารแห่งกาลเวลา...อาจย่อมไหลวนอยู่ในห่วงธารา..."
...........
หากบาง.....อย่างที่แล้ว ๆ มาได้นำมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเชื่อว่า คงอีกไม่นานจะเป็นจริงและคงทนถาวร..... เชื่อว่า 2551 จะเป็นปีทองของคนไทยทั้งประเทศครับ.................
สวัสดีครับ คุณ น.เมืองสรวง
วังน้ำวนมีแนนอนครับ...กาลเวลาอาจเป็นไปได้...
ความเชื่อ...ขอให้เป็นเช่นนั้น...ครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณครับที่ชม แต่ไม่มีอะไรจะให้นะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ ( การล้อเล่นกันบ้างทำให้โลกนี้น่าอยู่...ผ่อนคลาย...สบายอารมครับ...)
ขอบคุณครับ
จาก...umi
รุ่งอรุณสวัสดิ์..วันใหม่นี้คะท่าน umi
...
บางครั้ง...ผงเข้าตา...หากเราลืมตาในน้ำ..เราก็สามารถเขี่ยผงในตาเราได้...ด้วยตัวเรา...นั้นไซร์...
หากแต่เมื่อใด...เมื่อไร้...การแก้ไขด้วยตัวตนเราแล้ว...จริง..จริง..เมื่อนั้นการร้องขอ...ก็ย่อมไม่ทำให้เสียหายใดใด..ทั้งสิ้น
....
ด้วยจิตปรารถนาดีคะ
(^____^)
แวะมาคุยด้วยคะ...ภาพท่านอาจารย์หน้าตาเบิกบานมากเลยคะ...ภาพที่สองมองไม่เห็นทะเลสาปสงขลาเลยคะ...(แอบแซว)
กะปุ๋ม
สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม
ถูกต้องนะครับ...ทำให้ผมนึกถึงช้างตกหลุมโคลน...
มันจะช่วยตนเองโดยเอางวงจับต้นไม้ใกล้ ๆแล้วดึงตัวขึ้น...ถ้าไม่สามารถขึ้นมาได้ก็จะส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือต่อไปครับ...
อ้อ...ผมเอาตัวบังทะเลสาบไว้ครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
เห็นอาจารย์ยิ้มเลยอยากยิ้มตามด้วยค่ะ
ในทะเลสาบมีอะไรเป็นจุดๆดำๆเต็มไปหมดคะ...เดาไม่ถูก..เรือ?
สวัสดีครับ คุณจันทรรัตน์
ก็ยิ้มตามได้เลยครับคุณ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
ผมพึ่งออกมาจากที่ประชุม...แอร์เย็นฉ่ำเลย...ครับ...
อ้อ...ในทะเลสาบที่เห็น...ชาวประมงปักไม้ไว้...ดักปลา...
บ้าง...หอย...บ้าง...สรุปเกี่ยวกับการประมงครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi