ลูกรัก...ผู้ให้โชคกับแม่


ความโชคดีเกิดกับ..เราเสมอ..ยึดมั่นกับความดี ความถูกต้องแล้ว เราต้องโชคดีสักวันหนึ่ง

เคยได้ยินคนเขาบอกว่า  " ใครที่พูดเรื่องในอดีต  แสดงว่าคนนั้นที่พูดแก่แล้ว "

จริงๆด้วย  เมื่อก่อนนี้  เรามักจะพูดว่า  " เมื่อโตขึ้นจะเป็นโน่นจะเป็นนี่"  แต่เดี๋ยวนี้ เรามักหันหลังดูเรื่องราวที่สดชื่น  มีความสุข  และเก็บมาพูด  เก็บมาเล่า  แบ่งปันให้คนอื่น  โดยเฉพาะ เล่าให้คนที่เรารักฟัง  เพื่อเพิ่มพูความรัก ความอบอุ่นให้กัน

ครูอ้อยเล่าให้ลูกฟังเสมอ  อาจจะเป็นเพราะครอบครัวของครูอ้อยแตกต่างจากครอบครัวอื่นๆ  จึงต้องเก็บสิ่งที่ดีของกันและกันมาซ้ำย้ำทวน  เพื่อให้รู้ว่า  " อย่านะ  อย่าเป็นอย่างนั้นอีก "

ครูอ้อยชอบมองหน้าลูกๆ  เวลาเล่าเรื่องตอนเด็กๆของพวกเธอให้เธอฟัง  อาทิเช่น 

เมื่อตัวเล็กยังเล็กมากนั้น  ประมาณ 2 ขวบ  หนูยังเดินไม่คล่องเลย  แต่พูดจ้อแล้ว  บางวันออกมาส่งแม่ที่หน้าบ้าน  แม่ไปทำงานตัวเล็กก็จะสั่งแม่ว่า  "  แม่จ๋า  ซื้อขนมมา ฉิบหกอันนะ  "  ครูอ้อยไม่เข้าใจลูกในตอนแรก  คำว่า  " ฉิบหก "  ของตัวเล็ก  คืออะไร

ตกเย็นครูอ้อย  จะเดินเข้าบ้านต้องแวะซื้อขนมมาให้ลุก 1 กล่อง  พอยื่นให้ถึงมือ  เธอบอกว่า  " ไม่ช่าย ฉิบหก บอกว่า  ฉิบหก "

ครูอ้อยหมดปัญญา  เธอดิ้นไปมา  และพูดว่า  ฉิบหก  ฉิบหก  ตลอดเวลา  พูดไปร้องไห้ไป  ครูอ้อยก็ไม่ใส่ใจ  ว่าลูกพูดอะไร  แต่โบราณเขาบอกว่า  เด็กในวัยนี้มักจะพูดตัวเลข  และนำไปซื้อหวยได้เลย

ครูอ้อยเป็นคนไม่ชอบซื้อ  ไม่เล่นเบอร์  เลยไม่สนใจ

แต่คุณย่าของเด็กๆ  ไปซื้อ  ซื้อ  หนึ่งหก  และเมื่อรางวัลประกาศ  รางวัลเลขท้าย  2  ตัว  หนึ่ง.....หก

............

ครูอ้อยเล่าให้ลูกฟัง  และลูกก็ยิ้ม  ภูมิใจในตัวเองว่า ทำให้คุณย่าถูกรางวัล เลยได้ใส่สร้อยคอทองคำเลยวันรุ่งขึ้น.....

ยังไม่จบคำว่า  " ฉิบหก "  ของตัวเล็ก

วันรุ่งขึ้น  ตัวเล็กก็อยู่บนเอวพี่เลี้ยงมาส่งครูอ้อยที่หน้าบ้าน  เธอพูดอีก " แม่จ๋า  หนูอยากได้ฉิบหก  แม่อย่าลืมจ้า "

ครูอ้อย  ไม่เข้าใจ  แต่ตัดความรำคาญ  เพราะกลางคืนก็นอนละเมอ  พูดคำว่า  " ฉิบหกอย่างชัดเจน "  ครูอ้อยเลยซื้อขนมมา 2 กล่อง

พอเดินเข้าบ้าน  เธออยู่บนเอวพี่เลี้ยง  ตามองครูอ้อยเป็นประกาย  ครูอ้อยล้างมือ  และรีบอุ้มเธอ  ก่อนอุ้ม  ครูอ้อยยื่นขนมให้ 2 กล่อง แทบไม่เชื่อหูตัวเอง  ตัวเล็กพูดว่า   "  ดีใจ  ขอบใจ  "

เธอเอาคำสองคำนี้มาจากไหน  ครูอ้อยไม่ทันได้สนใจคำสองคำนี้  แต่กลับมาดีใจว่า  " ฉิบหก " ของตัวเล็ก ก็คือ  สองอัน  ไม่ใช่อันเดียว  เป็นชัยชนะที่รู้เรื่อง  และเข้าใจลูกได้ 

เธอยิ้ม  และบอกว่า  " แม่มีเรื่องอะไร  เล่าให้หนูฟังอีกนะ หนูมีความสุข"

หมายเลขบันทึก: 56522เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2006 08:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)
ติดตามอ่านเรื่องเล่าของครูอ้อยครั้งใด ให้นึกอิจฉาบรรดาคนในครอบครัวของครูอ้อยจริงๆนะครับ  เพราะมีเวลาในการดูแล พูดคุย กับคนในครอบครัวแบบนี้นี่เอง

ติดตามอ่านเนื้อหาแล้ว นึกถึงสีหน้า แววตาของบุคคลที่เกี่ยวข้องว่า จะเปลี่ยมสุขมากเพียงไหน

แล้วเวลาที่ครูอ้อยมาบันทึกใน gotoknow
แล้วบุึคคลที่กล่าวถึง ได้เข้ามาอ่านบ้างไหมครับ
อยากรู้ว่า เค้าจะมีสีหน้า และแววตาอย่างไรบ้าง :)))))

สวัสดีคุณบอน

  • ช่างสงสัยจัง  นี่ล่ะคนฉลาด
  • ครูอ้อยทำการบ้านไม่ได้ 
  • ซึมไป 
  • เลยเข้ามาอ่าน  พบคุณบอนพอดี  อิอิ 
  • ไม่ขอตอบคำถาม
  • แต่จะเขียนบันทึกต่อไป  คุณบอนต้องชอบค่ะ  ขอบคุณนะคะ
1) อ่านข้อคิดเห็นแล้ว นายบอนก็ซึมไป
2) แล้วถามทำไมล่ะเนี่ย
3) ยิ้ม & ยักคิ้วใส่
  • บทที่  5 แล้วค่ะ 
  • ถ้าจะสรุปแบบยังงั้นยังงั้น  ก็ได้ 
  • แต่อยากสรุปแบบซาบซึ้ง  โดนใจ  ก็เลยต้อง บิ๊วอารมณ์กันก่อนค่ะ
  • มีเรื่องโจ๊กเรื่องครอบครับต่อจากครูอ้อยเกี่ยวกับเรื่อหวย ๆ เค้าบอกว่าก่อนวันหวยออก 1 วันถ้าฝันมักจะถูก อิอิ

  • ขณะที่พ่อแม่กำลังกล่อมลูกนอนอยู่
  • ลูกก็ละเมอว่า ....เก้า.....เก้า.....เก้า.....
  • พ่อกับแม่ได้ยินก็นั่งลุ้น  เนื่องจากพรุ่งนี้เป็นวันหวยออก
  • พ่อ....เก้า.....แล้วอะไรลูก
  • แม่....เก้า.....แล้วอะไรลูก
  • ลูก.....นอนหลับตา(พริ้ม) ปากก็พูดว่า เก้า...เก้า.....
  • พ่อ แม่......(ก็ลุ้นว่าลูกจพูดอะไรต่อ)... เร็ว ๆ สิลูก เร็ว ๆ ๆ ๆ  ๆๆ
  • ลูก.....ก็ยังนอนอยู่ และด้วยความเป็นเด็กก็ยังพูดไม่ชัด  ก็พูดออกมาว่า....เก้ากับแคบหมู (หมายความว่า ข้าวกับแคบหมู......)  จริง ๆ ลูกละเมอเพราะหิวนั่นเอง.......อิอิอิ (ช่วยหัวเราะด้วยจ้า)

 

  • เย้  หนูอ๊อบมาแล้ว  ดีใจจัง 
  • ครูอ้อยทำความผิดค่ะ  ครูอ้อยพิมพ์ผลงาน  BBL  ทำท่าจะเสนอในบันทึก  และก้ไปค้นหาใน google  พอกลับมา  gone with the wind เลยค่ะ 
  • กำลังโมโห  หนูอ๊อบก็มา  อิอิ 55
  • มาเล่าเรื่องขำ  ตลกค่ะ
  • ไปเดินออกกำลังกายที่สวนสมุนไพร หลังคณะมาค่ะ 30 นาทีก็พอประมาณ
  • ก็หายเครียดจากงานได้ (วันนี้ประชุม 2 งาน)
  • หนูทำงานบุคคล ต้องเกี่ยว ต้องข้องกับคน  หนีไม่พ้นค่ะ
  • เดี๋ยวมีภาระกิจต้องส่งหลานกลับกรุงเทพฯ ค่ะ
  • แต่หนูสบายใจแล้วล่ะ
  • คืนนี้อาจจะต้องทิ้งให้ครูอ้อยทำงานคนเดียว อิอิ
  • ดีจังเลยนะคะ ได้ออกกำลังกายบ้าง 
  • ครูอ้อยได้เดินตอนเย็นก่อนเข้าบ้าน 
  • หนูอ๊อบเป็นเลขาฯใช่ไหมคะ  เก่งเนอะ  ครูอ้อยไม่เก่งเรื่องนี้  แต่เคยทำหน้าที่จดบันทึกการประชุมอยู่หลายปี  ทำรายงานการประชุมด้วยค่ะ  ตอนนี้มีคนใหม่ทำแล้ว 
  • หลานเปิดเทอมใช่ไหมคะ  ท่าทางอบอุ่นนะคะ  มีหลานมาเยอะแยะ 
  • ทำไมต้องทิ้งครูอ้อยด้วยล่ะคะ
  • แงแง

ครูอ้อยค๊ะ วันนี้วันที่ 1 พอดิบพอดี ครูอ้อยจะบอกใบ้อะไรรึเปล่าค๊ะ ? ว่าจะซื้อป่านนี้คงไม่ทันแล้ว ถ้าออกมาล่ะก็เสียดายน่าดู

ลืมบอกไปค่ะ --อ่านไปยิ้มไป

  • มี ...เที่ยงแล้วซื้อทันหรือคะ
  • ดีใจค่ะ ที่ทำสารหลังความสุขออกมาบ้าง
  • และต่อมกระตุ้นมุมปากทำงานบ้าง
  • อิอิ
กลับมาอ่าน เติมเต็มความสุขอีกครั้ง  ไม่รู้จักพอ...
คิดถึงบรรยากาศแบบนี้อีก...แต่ไม่อยากทรมานแบบนี้อีก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท