แผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอนเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดในชีวิต เป็นอ้อมกอดที่อบอุ่น ปลอดภัยมีควมสุขและดีงามเสมอ ความรักความผูกพันที่มีต่อแผ่นดินไม่เคยเต็ม ไม่เคยอิ่ม ไม่เคยจางหาย มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวินาที ภูมิใจเสมอเมื่อตื่นเช้าขึ้นมาตะวันออกงดงาม รุ่งเรืองรอง สาดแสงสีทองผ่านท้องทุ่งข้าวเขียวขจีกระทบผิวกายสัมผัสได้ว่าอุ่นเสมอ ลมตะวันออกเจือกลิ่นดอกสุคนธรสอ่อนๆ โชยผ่านละอองน้ำค้างแรกอรุณ กระทบจมูกรู้สึกถึงความหอมอันอ่อนละไมไม่มีที่ไหนในโลกหล้า นี่คือบ้านเรา บ้านของเรา บ้านของลูกหลานของเรา
ประวัติศาสตร์มีไว้ให้จดจำ มีไว้หล่อเลี้ยงชาติพันธ์ มีไว้สร้างคุณค่าแห่งชาตินิยม ประวัติศาสตร์เรียนรู้แล้วภูมิใจในบรรพชน ประวัติศาสตร์เรียนให้รู้ว่าทำไมเราถึงมีวันนี้ ประวัติศาสตร์เรียนรู้เพื่อส่งต่อให้ลูกหลาน วัฒนธรรมและภาษาเป็นความสำเร็จของเผ่าพันธ์อันยิ่งใหญ่ เป็นคำตอบของความเป็นไทย และสยามต้องเป็นไท
การศึกสงครามแต่โบราณมา สงครามด้านตะวันตกไม่เคยเปลี่ยนแปลง เล่ห์กลแยบคาย ฉ้อฉล พายุร้ายตะวันตกพัดรุนแรงกลืนกินอย่างหิวกระหาย สงครามตัวแทน สงครามลับ เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในกงล้อประวัติศาสตร์ มหามิตรผู้อารีมอบคัมภีร์แห่งความอ่อนแอให้เราทุกอย่าง ลมตะวันตกพัดอย่างนี้เสมอและพัดไปรอบโลกทุกภูมิภาค
ภูมิปัญญาตะวันออกลึกซึ้งนัก ปราชญ์ตะวันออกลุ่มลึกและหลากหลายนัก เรากำลังละทิ้งสิ่งเหล่านี้หรือ เราและลูกหลานของเรากำลังปลิวไปกับพายุตะวันตกหรือ การมีปัญญาและรู้เท่าทันต้องเร่งสร้าง ลมตะวันออกต้องพัดต้าน ตะวันออกต้องไม่แพ้ บูรพาต้องไม่แพ้ และสุวรรณภูมิต้องไม่แพ้
ไปแน่นอนครับ เดี๋ยวจะลาพักผ่อนไป อยากพบ อ.ขจิต ตัวเป็นๆ
พี่หรอย
รุ่งอรุณสวัสดิ์คะ...พี่หรอย...
คาดหวังว่า...วันที่ 1-2 ธ.ค. นี้จะได้พบปะ-สนทนา...สุนทรียะ...ทางอารมณ์กันอีกครั้งนะคะ
(^________^)
กะปุ๋ม
สวัสดี ยามเช้า (สงสัย...............ไม่นอน)
คาดหวังไว้เช่นกัน จะได้พบกัลยาณมิตรหลายท่าน
ยัไม่ได้แจ้งลงทะเบียนเลย