รายงานการวิจัยผลกระทบการมีส่วนร่วมกิจกรรมนักศึกษา (ตอน 1)

รายงานการวิจัยผลกระทบการมีส่วนร่วมกิจกรรมนักศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปีการศึกษา 2548  พบว่านักศึกษาได้รับประโยชน์โดยรวมในระดับมากที่ค่าเฉลี่ย 3.84 ข้อที่นักศึกษาได้รับประโยชน์มากสุด คือ การทำงานเป็นทีม ที่ค่าเฉลี่ย 4.06 รองลงมามีความรับผิดชอบ ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เห็นคุณค่าตนเอง (Self-esteem) มีความสามารถในการดำรงชีวิตอย่างที่ตนเองและผู้อื่นมีความสุข มีการปรับตัว ที่ค่าเฉลี่ย 4.05 4.04 และ 4.00 ตามลำดับ สอดคล้องกับผลสนทนากลุ่มนักศึกษาและผลสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบกิจกรรมนักศึกษา 5 วิทยาเขต พบว่านักศึกษาได้พัฒนาทักษะด้านต่าง ๆ เช่นการทำงานเป็นทีม มีภาวะผู้นำ ผู้ตาม การติดต่อสื่อสาร การสร้างมนุษย์สัมพันธ์ มีบุคลิกภาพที่ดี การแก้ปัญหา การวางแผน การประสานงาน การบริหารเวลา มีน้ำใจ กล้าแสดงออก การปรับตัว รู้จักควบคุมอารมณ์ ดังคำกล่าวของ (วิจิตร ศรีสะอ้าน) วิชาการอย่างเดียวจะไม่ช่วยให้เกิดการพัฒนาที่สมบูรณ์ กิจกรรมนักศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนานักศึกษาให้เป็นบัณฑิตที่สมบูรณ์  และมีคุณค่าไม่น้อยไปกว่าการที่จะพัฒนาให้เป็นนักวิชาชีพเก่งกล้าสามารถ