คุณเคยสงสารหัวใจตัวเองบ้างไหม ?

เพียงเพราะใจดำเนินไปตามทางฝัน

ไม่มีวันหยุดยั้งไว้ในวิถี

ไม่มีทางผูกรั้งไว้ในทันที

และไม่มีทางใดที่จะควบคุม

จะบังคับอันใดให้เดือดร้อน

เพียงบั่นทอนกำลังใจให้สับสน

จะขู่เข็ญเฉกเช่นทาสอารมณ์ตน

คงไม่พ้นต้องแพ้พ่ายมลายไป...

                     ชีวิตดำเนินมาเพียงเพราะเรายังดำเนินอยู่ ลมหายใจที่เข้าออกยังบอกเราอยู่เสมอว่า ความดีงามในหัวใจจะค่อย ๆ จืดจางลงเพียงเพราะเราเหนื่อยเหลือเกินที่จะเดินต่อไปข้างหน้า

                     บางอย่างเกิดขึ้นมาแล้วสิ้นสุดลงตรงที่ที่หนึ่งในระยะเวลาอันสั้น แต่หลายอย่างที่ดำเนินต่อไปอย่างไร้การควบคุม

 

                   หัวใจ เป็นกล้ามเนื้อเพียงส่วนเดียวที่เราไม่อาจควบคุมได้ เพราะนอกเหนือการบังคับให้เร็ว ช้า หรืออ่อนล้าจนหยุดนิ่ง

                      ยิ่งบังคับกลับฝืนธรรมชาติเกินไป ชีวิตจึงอยู่ภายใต้การบงการของหัวใจ                    

                   วลีง่าย ๆ ว่า ตัวยังอยู่นี่แต่ใจไปถึงที่หมาย แล้วนั้น

                   เพราะหัวใจเคลื่อนไหวเร็วกว่าแสงและเสียง

                   เพราะจิตคิดเร็ว ดำเนินเร็ว หัวใจจึงอ่อนล้าได้ง่ายโดยไม่รู้ตัว 

                   คุณเคยสงสารหัวใจของคุณบ้างไหม ?

 

                   เยื่อบางๆที่ห่อหุ้มให้กล้ามเนื้อนี้ยังอบอุ่น

 

                   เส้นเลือดมากมายที่ถ่ายเทหล่อเลี้ยงส่งไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย แค่ต้องทำหน้าที่ปัจจุบันให้ดีก็นับว่าเหนื่อยมากแล้ว

 

                    กายเนื้อในส่วนที่เรียกว่าหัวใจไม่เคยอ่อนแอเพราะการทำหน้าที่ แต่ที่ต้องอ่อนแรงอย่างที่สุดเพราะส่วนของจิตใจที่มีความสัมพันธ์อย่างแนบแน่นนั้นทำงานหนักเกินไป

 

                    หัวใจดวงน้อย ๆที่ทำงานหนักอยู่แล้วเลยต้องรับกรรมกับความทะเยอทะยานของจิตใจ 

                   หากเรามีสติรู้เท่าทันและรู้จักดูแลจิตใจของตนเองแล้ว

                    หัวใจของเราซึ่งไม่เคยมีปากมีเสียงหรือเรียกร้องอันใด       

                    คงทำหน้าที่ต่อไปได้อย่างสงบสุขมากกว่านี้...

 

 

Cute picture from http://www.bluemountain.com/category.pd?adisplay=2&path=35511

[ปารินุช]

ชอบมากค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

กรี๊ดค่ะ ชอบมากเช่นกันค่ะ