ความคิดถึง.....เป็นแบบนี้เอง

เพื่อนส่งเมลล์มาให้อ่านค่ะ

การที่เรา อยู่ใกล้กับอะไรมากเกินไป . . .
เรามักมองเห็น สิ่งนั้นไม่ชัดเจน

เหมือนเสียงของหัวใจ . . .
ที่ไหวเต้นอยู่ในร่างกายเรา. . .
ยังเป็นเรื่องยากที่จะได้ยิน

คนสองคน ที่อยู่ด้วยกันตลอด . . .
อาจจะทำให้เรา มองไม่เห็นตัวตน ที่แท้จริงของกันและกัน
และก็มองไม่เห็น. . . หัวใจของตัวเองชัดเจน

บางครั้ง เมื่อเรารักใครสักคน
เราอาจไม่รู้เลยว่า . . .เรารักเขาแค่ไหน
หรือ เขามีความหมาย กับเรามากแค่ไหน

จนเมื่อถึงเวลา ที่ต้องห่างไกลกัน  . . .
ความคิดถึง . . . ก็จะเกิดขึ้น

ให้เราสามารถค้นพบคำตอบ เหล่านั้นได้
รักแค่ไหน . . . มีความหมายแค่ไหน . . .ความคิดถึงจะตอบเอง

ลองห่างกันดูบ้าง  . . . แล้วจะรู้ว่า  . . .
ความคิดถึงนั้น “อ่อนหวาน” สักแค่ไหน . . .

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะ  เจ้าของบันทึกหน้าตาน่าคิดถึงค่ะ

• ครูอ้อยเห็นหน้าแล้วคิดถึงค่ะ  คิดถึงลูกสาว 
• รู้จักลูกสาวครูอ้อยหน่อยค่ะ  
• ที่นี่ค่ะ  ดอกไม้ดอกเล็กๆที่แสนสวยของครูอ้อย  อิอิ

รู้สึกรุ่นเดียวกับหนูนะคะ

ขอบคุณค่ะ 

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

•    สวัสดีครับแอน รูปนี้ยังสวยเหมือนเดิมนะ
• ครูอ้อยมาเยี่ยมด้วย ดีใจแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

เพื่อนคุณจ๊อดหรือคะ  น่ารักจัง  แนะนำให้รู้จักบ้างสิคะ  สงสัยเข้าเวรลามั้ง  อิอิ  บ๊ายบาย