การสร้างเสริมขีดความสามารถในการแข่งขันขององค์กร

ปัจจุบันการบริหารจัดการองค์กรเปลี่ยนแปลงไป  การบริหารสมัยเก่ามักจะเน้นไปในทาง การจัดการการเงิน(financial management) และเรื่องของทุนทางการเงิน(Financial capital) เป็นหลัก ในปัจจุบันเราพบว่าทรัพยากรที่มีความสำคัญอย่างสูงกลับไม่ใช่ ทุนทางการเงินอีกต่อไปแล้ว และกลับกลายเป็นเรื่องของทุนทางปัญญา(intellectual capital)               

          ทุนทางปัญญาจะประกอบด้วย

         1.    ผู้บริหารที่มีขีดความสามารถ(competent manager)

         2.    ผู้ปฏิบัติงานที่มีความรู้และทักษะ(skilled knowledge worker)

                นอกจากนี้ยังต้องมีระบบงานที่มีประสิทธิผล ทำให้ลูกค้ามีความภักดี ตลอดจนตราหรือเครื่องหมายการค้าที่มีความเข้มแข็ง

               น้ำหนักการจัดการความรู้จะวางไว้ที่ 50- 90 % ส่วน การบริหารจัดการการเงินเหลือราว 10%

                การเปลี่ยนแปลงสภาพการณ์ ทำให้การวางรูปแบบขององค์กรแบบเดิมที่เรียกว่า M-form(multidivisional model)ซึ่งเหมาะสมในยุคอุตสาหกรรมในการวางการบริหารและจัดสรรทรัพยากรในแนวดิ่ง(ผู้บริหารระดับสูงเป็นผู้วางยุทธศาสตร์-ผู้บริหารระดับกลางเป็นผู้ควบคุม ส่วนระดับต้นเป็นเพียงผู้ปฏิบัติการ) นั้นล้าสมัยไม่สอดคล้องกับสภาพการณ์ จำเป็นต้องเปลี่ยนรูปแบบมาเป็น N-form               

                N-form(network model) เป็นรูปแบบองค์กรที่ให้ความสำคัญของการบริหารกระบวนการและทีมงาน และการบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กรหรือ  TQM(total quality management) โดย

               1. ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความไว้วางในซึ่งกันและกันได้แก่ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติ ลูกค้าและพันธมิตร

               2. พยายามสร้างคุณค้ามากกว่าการลดต้นทุนค่าใช้จ่าย

               3. ให้ความสำคัญต่อการวัดผลงานในเชิงยุทธศาสตร์(strategic performance)

               4. เสริมสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่กระบวนงาน

                5. จัดการความรู้อย่างมีชั้นเชิงเป็นผลให้องค์กรมีความเป็นสิ่งมีชีวิต ไม่แข็งกระด้าง

                6. มุ่งเน้นที่ตลาด

               7. มีความกระชับและสามารถตอบสนองการเปลี่ยนแปลงได้ดีขี้น