บทเพลงชีวิตลูกทุ่ง..เที่ยงวันเสาร์หรรษา
ครูหลายคนดีใจกับวันศุกร์..เพราะจะได้สัมผัสวันเสาร์อาทิตย์ แต่ผมเฉยๆมาหลายปีแล้ว คือไม่สุขไม่ทุกข์ แค่ยิ้มๆ เหมือนทำใจได้ว่าจะมีงานอะไรเข้ามาแน่ๆ งานที่ว่า มีทั้งงานคิดใหม่ งานที่ค้าง งานพิเศษและงานจร ยินดีต้อนรับทุกงานเลย
นัดนักเรียนไว้แปดโมงครึ่ง เข้าโรงเรียนช้าไป ๕ นาที มัวแต่ไปซื้อขนมเลี้ยงนักเรียน ตั้งใจว่าถ้านักเรียนพร้อมใจมาเรียนพิเศษ จะมีอาหารว่างเลี้ยงด้วย นักเรียนก็ดีใจหายไม่ขาดเลยแม้แต่คนเดียว วันเสาร์จะสอนเฉพาะ ป.๓ กับ ป.๖ เท่านั้น
ผมใช้คำว่า "สอนเสริมพิเศษ" เติมเต็มให้เด็ก เนื่องจากวันปกติสอนได้ไม่เต็มที่ จะไม่ใช้คำว่า "ติว" เดี๋ยวมันจะติดเป็นนิสัย ทั้งครูและนักเรียน เอะอะเป็นติว ซึ่งจัดอยู่ในความบ้า ๕ จำพวก ของการศึกษาไทย คือ บ้าแข่งขัน บ้าอบรม บ้าติว บ้าประเมิน อีกอย่างจำไม่ได้ ที่คุณป้าวิ..กล่าวไว้ในอนุทิน
เห็นสีหน้าแววตา ที่ผู้ปกครองมาส่งลูกหลานเรียนวันเสาร์ บ่งบอกว่าเต็มใจ สบายใจไทยแลนด์ ไม่ต้องห่วงลูกหลานจะเล่นซนที่บ้าน พ่อแม่จะไปธุระที่ไหนก็ได้ ฝากครูไว้ครึ่งค่อนวัน ...ฉันไปล่ะนะครู
เด็กก็คือเด็ก เห็นครูมาก็ดีใจ ส่วนที่ตามเพื่อนมา ก็ช่วยครูนิรุต นำปุ๋ยหมักดินดำบรรจุถุง น้ำหนักถุงละ ๔ กก. จำหน่ายที่ห้องพอเพียง ถุงละ ๑๐ บาท ไม่มีใครซื้อก็ถือว่าได้ใช้ในกิจกรรมเกษตร แต่ถ้าใครสนใจนำรถมาบรรทุกเป็นกระสอบ ขายกระสอบละ ๑๐๐ บาท ถูกมากๆ เหมาะสำหรับปลูกผัก และต้นไม้กระถาง รายได้ตรงนี้จะนำไปใช้จ่ายหมุนเวียนในโครงการเกษตรอินทรีย์ของโรงเรียนต่อไป
การสอนนักเรียน เฉพาะกลุ่มเฉพาะกิจแบบนี้ ก็ดีไปอย่าง เราได้สอนใกล้ชิด รู้ข้อมูลเด็กเป็นรายบุุคล เห็นความแตกต่างของเด็กได้ชัดเจน ทำให้วางแผนพัฒนาคุณภาพได้ถูกทาง จึงคิดต่อไปว่า..ถ้าครูผู้สอนมีสุขภาพแข็งแรง มั่นคงในความคิดและจุดยืน และเสียสละมากพอ ไม่ท้อเสียก่อน การศึกษาของโรงเรียนขนาดเล็กจะไปได้ดีมากๆ
เมื่อเห็นว่า ครูนิรุต ซ่อมแซมโรงเห็ดเรียบร้อยแล้ว จึงมอบเงินติดตัวไป ๒ พันบาท ไปซื้อถุงเชื้อเห็ดนางฟ้าภูฐานที่ อ.อู่ทอง ถุงละ ๖ บาท วันจันทร์จะได้ดำเนินการ ผลผลิตเที่ยวนี้จะเข้าสู่โครงการอาหารกลางวันอย่างแน่นอน เพราะครัวเสร็จวันนี้พอดี มีช่างมาเดินสายไฟ เพื่อใช้กับหม้อหุงข้าวและตู้เย็น เท่าที่สำรวจดูแล้ว ทุกอย่างในครัวหนองผือมีความพร้อมที่จะให้นักเรียนรับประทานอาหารกลางวันอย่างถูกสุขลักษณะและได้มาตรฐาน
นักเรียนป.๖ ให้กลับบ้าน๑๑.๓๐ น. ป.๓ เรียนถึง ๑๔.๓๐ น. ผมมีนัดกับทางรายการวิทยุเอฟเอ็ม อ.เลาขวัญ คลื่น ๙๗.๒๕ Mkh จัดรายการเพลงลูกทุ่ง ๒ ชั่วโมง ซึ่งจัดเป็นครั้งแรกในรอบ ๒ ปี เมื่อก่อนจัดอยู่พักหนึ่ง หยุดพักรักษาสุขภาพและมีงานเข้ามากมายที่โรงเรียน วันนี้มีความพร้อมมากขึ้น และเขาก็ให้จัดฟรี แต่ต้องมีจิตอาสาที่พร้อมพูดเรื่องราว..วัดวาอารามและการศึกษา และนำเสนอบทเพลงลูกทุ่งที่ตามใจผู้จัด(ดีเจ)แต่ต้องไม่ขัดใจคนฟัง ที่มีทั้งสาวแก่แม่หม้าย วัยรุ่น ที่กำลังลุ้นเพลงของเขาที่ขอฟังอยู่ในไร่อ้อย และต้องไม่ลืมบอกด้วยนะ ว่าเขามอบเพลงให้ใคร
วันแรก..ประสบความสำเร็จเช่นเคย..แฟนเพลงโทรเข้ามาในรายการไม่ได้ขาด โชคดีที่มีน้องที่สถานีช่วยรับสายและเปิดเพลงให้ ถ้าผมคนเดียว..ไปไม่เป็นแน่
เกือบบ่ายสามโมง..เข้าโรงเรียนอีกครั้ง เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยและรดน้ำแปลงผัก วางแผนกับช่างไฟฟ้า เพื่อจะนำตู้ลำโพงติดตั้งที่เวที แบบถาวร ให้นักเรียนร้องเพลงคาราโอเกะ เสริมการสอนภาษาไทยอีกทางหนึ่ง
มีโทรศัพท์เข้ามา จากสาวเสียงใสๆ ..ไม่คุ้นเคย บอกว่า โทรมาจาก มหาวิทยาลัยวไลยอลงกรณ์..เรียน ป.โท คณะวิทยาการจัดการ จะนำเพื่อนๆ ๒๐ คน มาศึกษาดูงานเกษตรพอเพียงที่โรงเรียนต้นเดือนกุมภาพันธ์..ผมถามว่าทราบได้อย่างไร เธอบอกหาในกูเกิล
ผมบอกน้องไปว่า..อย่าเรียกว่าดูงานเลย เอาเป็นว่าเรามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันดีกว่า โรงเรียนพี่ก็ไม่มีอะไรเด่นดังนักหรอก แต่ถ้าทำอะไรแล้วจะทำจริง ไม่อิงทฤษฎี ไม่ปลูกผักชี แต่มีพื้นที่ให้เรียนรู้..และต้องการก้าวสู่ความพอเพียงอย่างแท้จริง
ท้ายสุด..ก็บอกน้องว่า ที่พูดมาพี่มีข้อมูลพื้นฐานอยู่ใน www.bannongphue.com นะ เข้าไปดูสิ..พี่ไม่ได้โม้
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๕ มกราคม ๒๕๕๗
ความเห็น (7)
พอเริ่มมีอายุมากขึ้น เริ่มรู้ซึ้งได้ว่าการเรียนรู้ที่ได้ผลดีที่สุด ไม่ใช่การนั่งเรียนในชั้น แต่เป็นการเรียนแบบอิสระที่ใจเราอยากและมีความสุขกับมัน ที่เราสามารถนั่งเรียนได้ทั้งวันทั้งคืน โดยไม่ต้องรอเวลาหยุด นะคะ น้องๆ นักเรียนคงรู้สึกเช่นเดียวกัน ;)
อ่านเรื่องของ ผอ. นี่เป็นเรื่องเล่าเร้าพลังจริง ๆ มองเห็นภาพกิจกรรมในโรงเรียนที่เราสร้างสรรค์เองแล้วพลอยนึกอยากมีโรงเรียนเล็กไว้บริหารเหมือนกัน ชีวิตมีความหมายขึ้น
ขอให้ ผอ. มีสุขภาพดี อโรคยาตลอดไป
..เหนื่อย ปละ เหนื่อยนัก พักหน่อย แล้วค่อยไปต่อ ผอ.คนเก่ง หัวใจแกร่ง...
ทุกเวที..ไม่เคยมีพี่เลี้ยง..เสริมทักษะและรักการเรียนรู้ด้วยตนเอง รักและอยากที่จะทำ เป็นความสุขของชีวิต เป็นอีกหนึ่งงานพิเศษที่สร้างสรรค์..ช่วงหนึ่งของชีวิต ทำอะไรที่เห็นว่าดี จะทำทันที ขอบคุณพี่น้องที่เป็นกำลังใจครับ
ปลูกผักอยู่โรงเรียนเหมือนกัน
เสียดายไม่ทีราบว่าผอ.อยู่
จะได้ชวนเจ้ากล้วยไปเยี่ยมครับ
อดฟังรายการเพลงเลยครับ
ชีวิตนี้สั้นนัก อยากทำอะไร ที่ทำแล้วมีความสุข ทำแล้ว ไม่มีใครเดือดร้อน...ก็ทำ ๆ ไปเหอะ...เวลามีค่ายิ่งนัก
นางอรทัย ทองเนียม
ผอ.นักพัฒนา มีอะไรบ้างค้ะที่ทำไม่เป็น